خانه > حقوق انسانی ما > حقوق بشر در ایران > «در قوانین، حکم ارتداد نداریم» | |||
«در قوانین، حکم ارتداد نداریم»مریم محمدیmmohammadi@radiozamaneh.comروز سهشنبه در بسیاری از کشورهای اسلامی و چهارشنبه در ایران مراسم متعددی به مناسبت عید فطر، پایان ماه رمضان، برگزار شد. یکی از این مراسم در تهران و در دفتر سازمان دانشآموختگان تحکیم یا ادوار تحکیم، به ابتکار فعالان این سازمان برگزار شده است. نکتهی قابل توجه، آنکه عنوان این برنامه «نشست آزادی عقیده و حقوق اقلیتهای دینی» است. درمورد این برنامه، دلیل و اهمیت برگزاری آن در روز عید فطر، گزارشی تهیه و با آقای محمد هاشمی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم و از برگزارکنندگان این جلسه، گفت و گو کردهام.
آقای هاشم آقاجری، استاد دانشگاه و فعال سیاسی ـ مذهبی که در سال ۱۳۸۱ بهخاطر یک سخنرانی در دانشگاه همدان، نخست به اعدام محکوم و پس از تحمل دو سال حبس، از زندان آزاد شد سخنران اصلی این مراسم بود. «… آدمیان متفاوتاند و متفاوت میاندیشند. همه به دنبال حقیقتاند. اما هیچکس نمیتواند حقیقتی را که به باور خود، بدان دست یافته است، برای ایجاد یکدستی، برای ایجاد امت واحده در میان همهی آدمیان، دستآویز اجبار و زور و سرکوب قرار بدهد.» ایشان در ادامه گفتند: «آیا اینان از پیامبر اسلام، به اسلام دلسوزترند؟ در قران کریم، بارها و بارها خداوند مستقیم پیامبر را مورد خطاب قرار میدهد و میفرماید: تو بر آنها مسلط نیستی، جبار نیستی و نباید باشی.» آقای آقاجری افزود: «در هیچجای قرآن کریم آیهای پیدا نمیکنیم که مجوز توسل به زور برای اعمال عقیده بشود. اگر جنگی و توسل به سلاح دیده میشود، منطقاش جواز قتال، ستمدیدگی و... است. انسانهای ستمدیده در مقابل ستمگر، برای دفع ستم، مجازند که قتال بکنند، جهاد بکنند.» ایشان ادامه داد: «وضع پیروان سایر ادیان در قرآن کریم بسیار روشن است، پیروان ادیان مسیحی، کلیمی، زرتشتی و مجوس. قرآن به ما فرمان میدهد که با این انسانهای دگرآیین در صلح و دوستی و همزیستی بهسر ببریم…»
آقای آقاجری در بخش دیگری از سخناناش گفت: «… سنت پیامبر هم بسیار روشن است. پیامبر هم در مدینه و هم آن وقت که وارد مکه شد، پس از یک پیروزی، در اوج قدرت، چه کرد؟» او در ادامه گفت: «پیامبر پس از هجرت در مدینه، با تمام دگرآیینهای مدینه، براساس یک قرارداد، براساس یک مجموعهی مشترک عرفی، عهد بست. نوعی قانون مشترک و اساسی برای مدینه که در این قانون اساسی حقوق همهی ساکنان مدینه، اعم از مسلمان و غیرمسلمان، باید تامین میشد.» آقای آقاجری افزود: «پیامبر در قراردادی که سال اول در مدینه بست، پیروان سایر ادیان را الزام نکرد که باید مسلمان بشوید. تنها چیزی که در این قرارداد منع شد، همکاری با دشمن بر ضد مدینه و دولتشهر پیامبر و مسلمانان بود.» ایشان ادامه داد: «بخشی از تاریخ دورهی مدنی پیامبر به جنگها مربوط میشود. شما این جنگها را مطالعه بفرمایید. کدام جنگ پیامبر برای تحمیل عقیده بود. یهودیانی که با پیامبر پیمان بسته بودند و به این پیمانشان وفادار بودند، از حقوق خودشان بهرهمند بودند...» در بخشهای دیگر ادامه دادند: «… مدعیانی که امروز به نام حاکمیت دین و ترویج اسلام، به زور متوسل میشوند، به ما بگویند با استناد به کدام یک از آیات قران، زور را وسیلهی اعمال اجباری به دین و آیین در جامعهی ایران میکنند؟» آقای آقاجری افزود: «شما میدانید که پیامبر با مسیحیان نجران چگونه رفتار کرد. اقتدارمسیحیان در نجران حفظ شد. کلیساهای آنها حفظ شد. اسقفهای آنان، رهبران مذهبی آنها به مدینه میآمدند و با پیامبر گفت و گو میکردند. و پیامبر صرفاً براساس منطق مکالمه، منطق گفت و گو با آنها مواجه شد. وقتی هم که آنان نپذیرفتند، همچنان در شهر خودشان، نجران، با تمام حقوق و آزادیها و امنیتی که داشتند، به زندگی ادامه دادند.» ایشان در ادامه بیان کرد: «به اعتقاد من، علیرغم اینکه پایهی اسلام، ظهور عینی اسلام نیست و این تاریخ در تجربهی مسلمانان همراه با کجیها و اعوجاجاتی بوده است، اما در همین تاریخ، میبینید که آزادی عقیده، آزادی مذهب، آزادی دین، نه فقط برای پیروان ادیان ـ فراوان در تاریخ شنیده و خواندهایم ـ که حتی ماتریالیستها (به تعبیر آن روز، «دهریون») یعنی «ابن ابوالعوج»ی دهری در قرن دوم هجری، معاصر امام صادق، نه تنها تحت پیگرد و سرکوب قرار نمیگیرد، بلکه آزادانه با مسلمانها، با متکلمان مسلمان وارد مباحثه میشود.» با آقای محمد هاشمی، عضو شورای مرکزی دفتر تحکیم و از برگزارکنندگان این جلسه، گفت و گو میکنم. تقریباً از یک سال پیش، کمیتهای به نام «کمیتهی پیگیری بازداشتهای خودسرانه» در حال فعالیت است که متشکل از نمایندگان جریان دانشجویی، احزاب، گروهها و نهادهای حقوق بشری، است. همانطور که از اسم آن برمیآید، بازداشتهای خودسرانه و وضعیت کسانی را که بدون حکم قانونی بازداشت میشوند و مدتهای مدیدی بدون اینکه تکلیفشان مشخص شده باشد و دادگاهی تشکیل شده باشد، در زندان به سر میبرند، پیگیری میکند. تلاش کردهایم به مناسبتهای مختلف، برنامههایی را در منزل زندانیان سیاسی برگزار کنیم، با خانوادههای آنان تماس بگیریم و تا آنجایی که ممکن است وضعیت این دوستان را پیگیری کنیم و حداقل خبررسانی کنیم. درمورد این برنامه بهطور مشخص، یکسری اخبار نگرانکننده درمورد برخورد با اقلیتهای دینی، اهل سنت، مسیحیانی که به اتهام ارتداد بازداشت شده بودند و محکوم به ارتداد هستند، و همچنین بازداشت بهاییان، در طول یک ماه گذشته شنیده بودیم.
اخباری هم درمورد دراویش گنابادی هست که دستگیر میشوند. بله. اینگونه اخبار اخیراً خیلی زیاد شده است. در طول این سه دهه، موارد متعددی از برخورد با اقلیتهای دینی و فکری عقیدتی داشتهایم، منتها در طول چند ماه اخیر این برخوردها بسیار شدت گرفته است. از جمله همان دراویش گنابادی، چند مورد در شیراز و مشهد از مسیحیانی که به اتهام ارتداد بازداشت شدهاند (از جمله آقای سودمند)، بهاییان و مشکلی که برای خانم شیرین عبادی پیش آمده بود و موارد متعدد دیگر. مجموعهی همهی اینها باعث شد که تصمیم بگیریم در کمیتهی پیگیری بازداشتهای خودسرانه، برنامهای با هدف بررسی و دفاع از حقوق این اقلیتهای دینی و مذهبی، برگزار کنیم. چطور شد که روز عید فطر را برای برگزاری این نشست انتخاب کردید؟ تصورمیکنیم که اقلیتهای دینی و مذهبی در ایران وجود دارند و به اسم شیعه و با تفکر شیعه و به اسم اسلام سرکوب میشوند و با آنها برخورد میشود. فکر میکنیم عید سعید فطر بهعنوان یک جشن مذهبی، میتواند زمان بسیار مناسبی باشد برای نشان دادن اینکه اکثریت مسلمان شیعه خواهان همزیستی مسالمتآمیز با هموطنان مسیحی، یهودی و سایر اقلیتهای قومی در کشور است. اخیراً شاهد آزاد شدن دو هموطن مسیحی بودیم که به جرم ارتداد در بازداشت بودند و این خطرهایی که میگویید، تهدیدشان میکرد. آیا میتوان آزادی این دو نفر را نشانههایی از تغییر شرایط در ایران، ارزیابی کرد؟ بنا به گفتهی حقوقدانان، در قوانین موجود در کشور، حکمی تحت عنوان «حکم ارتداد» نداریم و اتفاقاً قانون اساسی تصریح بر آزادی عقیده دارد. متنها حکم ارتداد از شریعت برداشت میشود و در طی این ۳۰ سال هیچگاه این حکم فقهی، قانونی نشده است. تصور میکنم پیامدهایی که قانونی کردن چنین حکمی میتواند داشته باشد، باعث شده است که هیچوقت قانونی تحت عنوان قانون ارتداد نداشته باشیم. برخوردهایی از این دست که با این هموطنان مسیحی، یهودی یا بهایی میشود، مبتنی بر همان قانون فقهی است، نه قانون موجود. فکر میکنیم خبررسانی، اطلاعرسانی و کارهایی از این دست میتواند کمک کند که بتوانیم جلوی این روند را بگیریم و تا آنجایی که میتوانیم محدودش کنیم. محتوی مراسم امروز شما چه بود؟ یا با توجه به اینکه مراسم هنوز ادامه دارد، چه هست؟ یک بخش اصلی برنامه، سخنرانی آقای آقاجری بود که درمورد بحث ارتداد در اسلام سخن گفت. شاهبیت سخنان وی این بود که نفس برخورد با اقلیتها، منطق دین نیست، بلکه منطق زور است. در ادامهی این برنامه، خانوادههای زندانیان سیاسی صحبت میکنند. الان که با شما صحبت میکنم، برنامه هنوز ادامه دارد و یکی از نمایندگان کردها، درمورد اعتصاب غذای بازداشتیهای کرد صحبت میکند. سخنان همسر دکتر صرافی، از فعالان آذری که سه هفتهی پیش بازداشت شدهاند: «همسر من به اتفاق تعدادی از شاعران و نویسندگان آذری در یک مراسم افطاری بودند که بازداشت شدند. یک مراسم کاملاً معنوی برای کمک به بچههایی که پدرانشان زندانی بودند. من پنج روز تمام دنبال این بودم که حداقل جای او را پیدا کنم و بعد از پنج روز بالاخره فهمیدم در زندان اوین و در انفرادی است. بعد از یک هفته به منزل ما ریختند و همهی دستنوشتههای همسرم را به تاراج بردند…» ایشان ادامه دادند: «بیشتر ناراحتیام این است که... من رشتهام نقاشی است و هیچوقت سیاسی نبودم. ولی وقتی به خانه ما ریختند و همه دستنوشتههای همسرم را به تاراج بردند، احساس کردم مثل این است که روزی به خانه بیایم و ببینم همه نقاشیهایام را بردهاند...» او در ادامه گفت: «من از همه روشنفکران، آزادیخواهان کمک میخواهم. خانوادهی زندانیان سیاسی بیش از آنها تحت فشار هستند. همسر من ۳۰ سال است که برای فرهنگ و ادب این کشور زحمت میکشد، حرفهی خودم نقاشی است، پسرم در زمینهی موسیقی کار میکند. واقعاً تعجب میکنم، …» (با گریه) ایشان دچار تاثر است و نمیتواند صحبتاش را ادامه بدهد. سایر برنامههای امروز که نتوانستیم بشنویم، چه بود یا در ادامه، چه خواهد بود؟ بعد از سخنان آقای آقاجری، خانم مرتاضی لنگرودی گزارشی از وضعیت آقای اسانلو و مشکلات پزشکی که برای ایشان در بازداشت ایجاد شده، داد. مادر آقای اسانلو هم چند کلامی صحبت کرد. همچنین آقای توفیقی به نمایندگی از زندانیان کردی که در اعتصاب غذا به سر میبرند، صحبت کرد. آقای آذرلو هم که فرزندش به اتهام ارتباط با مجاهدین خلق در بازداشت است، چند دقیقهای صحبت کرد، نظراتاش را گفت و وضعیت پسرش را که در بازداشتگاه ۲۰۹ وزارت اطلاعات است، توضیح داد. |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
kash az baloch ha ha davat mikardid
-- بدون نام ، Oct 4, 2008واقعاً حکم مجازات اعدام برای ارتداد بیشتر از همه به ضرر کیست؟ به ضرر مسلمانان، زیرا افرادی که در خانوادهء یکی از اقلیتهای دینی به دنیا می آیند مشمول آن نمی شوند. آنان می توانند هر دینی را که بخواهند بپذیرند یا هیچ دینی نداشته باشند. مسلمانانند که حق انتخاب دین خود را ندارند. البته در مورد تبلیغ دین وضع برعکس است و در اینجا مسلمانان آزادند و اقلیتهای مذهبی تحت فشار. خلاصه من همیشه فکر می کنم در حکومت دینی جزمگرا فشار بر اکثریت بیش از فشار بر اقلیت است
-- شعله ، Oct 5, 2008هزاران زنداني را به جرم ارتداد اعدام كرده اند حتي بسيجي هائي كه در ملع عام مردم را به قتل رساندند محكوم نشدند مانند كرمان . و يا خميني در ايران نشسته و حكم ارتداد و ترور سلمان رشدي را مي دهند براي ترورش همين آقاي صانعي از بنياد 15 خرداد جايزه براي سر سلمان رشدي تعيين مي كند . خود حضرت محمد نامه مي نويسد به رم و ايران نا براي حمله و كسترش اسلام با آنان حجت كند يا جزيه بدهيد يا مسلمان شويد يك مثل معروف است كه مي كويند اكر مسلمان شوي و يا ترك مسلماني كني بايد خون ريزي شود در هر دو سو خونريزي دارد .سوره ي بقره را بيشتر بخوانيد تا مشاهده كنيد ارتداد يعني جه ؟
-- فرهاد-فرياد ، Oct 5, 2008اهانت با سئوال فرق میکند
-- سعید ، Oct 6, 2008ممکن است کسی به دین اسلام ایراد بگیرد پس باید سئوال کرده و جواب قانع کننده بگیرد و اگر قانع نشد حتی باید بتواند دین خود را عوض کند چون دین به اجبار نیست و همه ما ایرانیها چون در جامعه مسلمان هستیم اسلام را پذیرفته ایم و در قرآن به صراحت گفته شده که در زمین سیر کنید و در جای دیگر به اعراب گفته میشود که پدران شما اشتباه کردند
اما در مورد اهانت قابل پذیرش نیست که کسی که به دین اسلام (قبول دارد یا ندارد) بدون سئوال و استدلال محکم که در مورد جواب آن نیز تحقیق نکرده(یا قانع نشده) به اعتقادات دیگران توهین کند
مگر مسلمانان که به ادیان دیگر ایراد وارد کرده اند و آنها را کامل نمیدانند به عقاید آنها توهین میکنند
قابل پذیرش نیست که کسی که سئوال میکند مرتد شناخته شود و کسی که توهین میکند در امان باشد