«جایزه عدنان حسن پور سیاسی نیست»

جایزه سال آزادی مطبوعات سازمان گزارشگران بدون مرز در سوئد به «عدنان حسن‌پور» تعلق گرفته است. این جایزه دیروز در استکهلم با حضور وزرا و مسئولین حکومتی سوئد اهدا شد و چون خانواده حسن‌پور نتوانستند خودشان را به این مراسم برسانند، ناصر سینا، روزنامه‌نگار این جایزه را دریافت کرد تا سر فرصت آن را به خانواده حسن‌پور برساند.

در بیانیه این سازمان، آزادی «عدنان حسن‌پور» و «هیوا بوتیمار»، دو روزنامه‌نگار در بند درخواست شده است. ناصر سینا کسی است که در بخش کردی رادیو بین‌المللی سوئد کار می‌کند و با زمانه درباره‌ی چند و چون این جایزه صحبت می‌کند:

سازمان گزارشگران بدون مرز می‌خواست از مقالات انتقادی که روزنامه‌نگار عدنان حسن‌پور در ایران چاپ کرده بوده، پاسداری کند در روزنامه «آسو» به معنای افق و این در کشوری اتفاق افتاده که مطبوعات تحت فشار همه جانبه قرار دارند. این سازمان عدنان حسن‌پور را به همین دلیل شایسته دریافت جایزه آزادی مطبوعات خودش دانست.

می‌توانید به ما بگویید که این جایزه چه کمکی به عدنان حسن‌پور می‌کند؟
من تصویرم از این جایزه مطلقا سیاسی نیست. فکر می‌کنم که این یک جایزه مطبوعاتی است و به عبارتی صنفی است. هر چند که این می‌تواند یک بازتاب سیاسی هم داشته باشد، ولی آن چیزی که به نظر من مهم است این است که دادن همچین جوایزی به روزنامه‌نگاران یک نوع اصرار است روی اینکه همه‌ی روزنامه‌نگاران حقوق حرفه‌ای‌شان بایستی به رسمیت شناخته شود و کار آنان قابل احترام است.

روزنامه‌نگاران بایستی بتوانند و حق داشته باشند که آزادانه فعالیت کنند و بنویسند. طبیعی است که در کشور ایران به عنوان یکی از کشورهای خاورمیانه می‌تواند همچین اقدامات صنفی، بازتاب سیاسی هم داشته باشد و این بازتاب سیاسی بیشتر روی آن تمرکز شود و نه بازتاب صنفی آن. این یک محصول طبیعی است از شرایط اجتماع سیاسی ایران.

آیا ایرانی‌ها برای گرفتن این جایزه تلاش‌ها و کمک‌های خاصی کرده‌اند یا نه؟
فکر نمی‌کنم که سازمان گزارشگران بدون مرز فعالیت سیاسی کند یا اینکه افرادی بتوانند همچین تلاشی بکنند که شخصی را برجسته کنند و سازمان گزارشگران بدون مرز هم طبیعتا از نحوه فعالیت روزنامه‌نگاران در کشورهای مختلف مطلع است، خصوصا گزارش‌های سالانه‌ای را در این مورد منتشر می‌کند و نگاه مخصوصی دارد به اینکه حوزه فعالیت روزنامه‌نگاران یک حوزه کاملا حرفه‌ای باشد؛ آزاد و با شرایط خاصی که روزنامه‌نگاران بتوانند در آن کار کنند.

طبیعی است که طبق گزارشات رسیده وضعیت روزنامه‌نگاران ایران در مرکز توجه بود و اینها فکر کردند که «عدنان حسن‌پور» نمونه‌ی جالبی است. نمونه‌ی سمبلیک خوبی‌ست که به‌عنوان یک روزنامه‌نگاری که نترس و شجاع است و زبان انتقادی دارد، این جایزه را دریافت کند.

ایشان به نظر من یک نماینده است. نماینده‌ی تمام روزنامه‌نگارانی که در شرایط حاضر در ایرانی که کار روزنامه نگاری آزاد مشکل است و شاید امکان نداشته باشد که این کار را انجام دهند، ماند، نوشت، کار کرد و طبیعتا مشکلاتی هم برایش درست شده است. از جمله اینکه حکم مرگ برایش صادر شد.

یک گفتگوی تلفنی که من دو شب پیش داشتم با آقای صالح نیکبخت، وکیل عدنان حسن‌پور، ایشان گفتند به دنبال اعتراضی که کردند و درخواست اعاده دادرسی شده، آقای شاهرودی رئیس قوه قضائیه، سه قاضی تعیین کرده که مجددا پرونده را مطالعه کنند و اینها به این نتیجه رسیدند که حکم صادر شده اعدام در مورد عدنان، هیچ تطابقی با اتهامات مطرح شده در پرونده‌اش ندارد.

در نتیجه عدنان حسن‌پور از اتهام محاربه تبرئه می‌شود. به عبارتی حکم اعدام لغو شده، ولی بقیه اتهامات نسبت داده شده به او کماکان به قوت خودشان باقی است. در عین حال پرونده دوباره به دادگاه قبلی فرستاده می‌شود تا یک حکم متناسب دیگری را صادر کنند و این حکم طبیعتا نمی‌تواند مجددا حکم اعدام باشد، چون قبلا لغو شده است. آقای نیکبخت گفتند که این خبر را پیش‌تر اعلام نکردند چون نگران این بودند که پرونده قتل یکی دیگر از موکلانش که دانشجوی مقتول، ابراهیم لطف‌الهی باشد، تحت تاثیر خبر لغو اعدام عدنان حسن‌پور قرار گیرد.