جان شیدای زن- ۴

تهیه‌کننده: جلال مهرجویی

شنیدن فایل صوتی

بی‌گمان آیندگان به نسل‌های پیش از خود خرده خواهند گرفت. همان‌گونه که نسل‌های امروز، با چراغ پرتو گستر اندیشه، خشونت، نامهربانی و تجاوز را نشانه‌های کم خردی نسل‌ها و نسل‌ها می‌دانند. چه آنان که خشونت کردند و چه توده‌هایی که خشونت‌پذیر بودند، همه؛ هرکس به گونه‌ای.

در این دوران، مرگ سالیانه میلیون‌ها کودک از گرسنگی و کور شدن میلیون‌ها آدم به علت کمبود ویتامین A وجود شرکت‌های چند ملیتی و بانک اعضای زنده که در آن‌ها کودکان خریداری شده از خانواده‌های فقیر را زنده زنده، برای فروش تکه تکه می‌کنند، آیا نباید این خشونت‌ها سینه بشریت را از درد بترکاند؟ این داغ‌های ننگین دوران اوج حکومت سرمایه آنقدر عادی شدند که خواندن و شنیدن آنها مانند شنیدن وضع هوا، بدون چون و چرا از این گوش می‌آید و از آن گوش می‌رود. آیندگان که مشکلات دیروز و امروز ما را نخواهند داشت، از بی‌اندیشگی ما و عادت‌های سینه به سینه گشته ما شگفت‌زده خواهند شد. نامی بر ما و دوران ما خواهند گذاشت، تا که زمین می‌گردد خواهد ماند.

زندگی بشری از دورانی به دوران دیگر با پیوندی در هم تنیده جریان دارد بی‌آنکه بتوان مرزی را مشخص کرد؛ آنگونه که نمی‌شود برای بهار مرزی کشید و گفت تا اینجا بهار نشسته است و از اینجا تابستان آغاز می‌شود. اینها همه با نظمی طبیعی در هم تنیده شدند. مگر آنجا که تابش اندیشه و دست سازنده انسان کاری کند که در دل تپیده کویر بتوان بهار را حس کرد. در بند تکامل، جویبار میانه‌ی دو پرچین کاه‌گلی نیست که بشود آنرا با سنگ و کلوخ از میان برد. تکامل رود خروشانی است که نیرو از تجربه‌های گذشته و دانش روز می‌گیرد. دشت‌ها را سبزی و جنگل‌ها را سرفرازی می‌بخشد و پیش می‌رود. هر چه بیداری و آگاهی گسترده‌تر شود نیروی تکامل افزون‌تر می‌شود. هرچه خرد ورزان و اندیشه وران در راه آگاهاندن فرزندان زمین بکوشند و فرهنگ بهره‌گیری از چرا را ترویج کنند و نگاه بشریت را به ژرفای پدیده‌ها راهنما باشند، بشریت کامل از میان گلستان‌های رنگارنگ شناخت می‌گذرد و به سوی مهربان زیستن پیش می‌رود.

اگر همه‌ی فرزندان زمین یاد بگیرند همانگونه که کار می‌کنند، می‌خورند، می‌خوابند، می‌شنوند و می‌بینند، به همان اندازه هم یاد بگیرند و یاد بگیرند که پدیده‌ها را تجزیه تحلیل و ریشه‌یابی کنند، بی‌گمان بند و زنجیر باورهای غلط گسسته خواهد شد، آنگاه به‌ورزی را در بهتر شناخته شدن پدیده‌ها و در نتیجه در دوست داشتن و مهربانی خواهند یافت.

یکی از این باورهای نادرست عادت شده، سنجیدن شرافت انسانی دختران است با مقدار خون پرده بکارت. پرده‌ای که بخش ناچیزی از جسم دختران است و کمی و کیفی آن در پاکی و شرافت انسان کمترین نقشی ندارد. بخشی که مانند دیگر بخش‌های بدن انسان برای هر کسی به شکلی است.