با تشکر از بی طرفی رادیو زمانه .
متاسفانه محاهدین خلق در عراق در وصعیتی بسیار بد بسر می برند و دولت گماشته شده در عراق از آنحائیکه با کمک نیروهای خارحی از حمله ایران به قدرت رسیده اند جز به احرای سیاستهای دیکته شده و طبیعطا فشارهای وارده از طرف آنان راه دیگری پیش رو ندارند . انتظار هر گونه برخورد انسانی از سوی دولت عراق آب در هاونگ کوبیدن است . به نظر من تنها با بسیج جهانی افکار عمومی بر علیه امریکاست که می تواند از یک فاجعه انسانی جلو گیری کند . زیرا این امریکائی ها بودنند که این نان را در سفره مجاهدین گذاشتند.ورگرنه سازمان مجاهدین خلق آنقدر ها هم بی دست و پا نبود که به این روز گرفتار شود . من دقیقا و از روی وجدان انسانی نه تنها از مجاهدین خلق در عراق جمایت و هم دردی می کنم بلکه براین باورم که نمی توان از حقوق بشر و حق زندگی سخن بمیان آورد اما در این مورد سکوت کرد ! متاسفانه برخورد یکطرفه به مجاهدین خلق که از زاویه های مختلف و با انگیزه های متفاوت صورت می گیرد فضای بسیار اسف انگیزی فراهم آورده که حتی مدعیان آزادی بیان و اندیشه و فعالین حقوق بشری هم حالا یا از روی مصلحت یا منافع و یا ...... در این مورد سکوت کرده و می کنند. بر چسب تروریست به کسانی که در راه آرمانهای انسانی مبارزه کرده و می کنند بر چسبی است که فقط توسط حکومتهای توتالیتر و دیکتاتور به مخالفین خود نسبت می دهند . آنانی که مجاهدین راه به خاطر رفتن در خاک عراف سر زنش می کنند آیا به این هم فکر کرده اند که تزدیک به چهار میلیون ایرانی همان کاری را کردن که مجاهدین خلق کرده اند ؟ مگر در همان دوره چنگ ایران و عراق آمریکا و المان فرانسه و سایر دولتهای اروپایی از عراق حمایت سیاسی و پشتیبانی تسلیحاتی نمی کردنند؟ مگر همین شرکتهای آلمانی و هلندی نبودند که مواد لازم بمب های شیمیائی را در اختیار صدام قرار می دانند ؟ پس اگر کار مجاهدین در رفتن به عراف از نظر نظامی بر علیه ایران تلقی شود چرا پناهنده شدن در امریکا و اروپا از نظر سیاسی بر علیه ایران تلقی منفی بحساب نمی آید؟
بهر حال چه با مجاهدین موافق باشیم چه مخالف / باید به فکر نجات این افراد در وضعیت موجود بود . اتفاقا کسانی که مخالف خشونت هستند باید سهم بیشتری را در نجات آنان ایفا کنند .
به امید روزی که زوری در کار نباشد و انسانها در صلح و آرامش بسر برند و دیگر لازم نباشد تا " خدا را در پستوی خانه نهان کنند ".

همکاری با صدام و جنایت علیه مردم عراق و ایران و برپایی کیش رجوی پرستی مجاهدین را بیشتر یه یک گروه مافیایی بدل کرده تا اپوزیسیون جمهوری اسلامی.
به فرض که حضرات در زمینهای اهدایی صدام شهرک ساخته اند فکر نمیکنم این مسئله برایشان حقی ایجاد کند که دولت عراق در صورت پایمالی ان حق جنایتکار باشد.
مردم و دولت عراق تاکنون هم حداکثر لطف را در حق این گروه کرده اند که انها را به میز محاکمه نکشیده اند.

همانطور که عراقی ها در ایران پناهنده بودند مخالفان جمهوری اسلامی از جمله اعضای سازمان مجاهدین هم در عراق پناهنده بودند. دولت جدید مجبور است قوانین پناهندگی و انسانی را برسمیت بشناسد. تجاوز به حقوق ایرانیان پناهنده در عراق جرم می باشد و می توان در دادگاههای بین المللی علیه مقامات عراقی شکایت نمود. شورای ملی مقاومت ایران باید از طریق حقوقدانان جهان این مسئله را دنبال نماید. سازمان ملل متحد موظف است برای برون رفت از این بحران راه حلی پیدا نماید. در ایران دهها نفر از خانواده های مجاهدین شهر اشرف دستگیر شده اند و در شرایط سختی بسر می برند. بنیادگرایی اسلامی می خواهد صدای همه دگراندیشان و مخالفان را با زور و خشونت خاموش نماید. سکوت جایز نیست و باید فریاد زد و از حقوق انسانها حمایت نمود گرچه آنها با ما و نظرات ما موافق نباشند.

مجاهدین هر چند پناهنده هستند و باید از حمایت بین‌المللی در چارچوب منشور حمایت از پناهندگان برخوردار باشند، ولی‌ دولت در دولت نیستند. رهبری مجاهدین باید از این توهم و خود بزرگ بینی‌ فاصله بگیرد که اشرف سیتی گویا دولت مجاهدین و مدینه فاضله ایشان است. مجاهدین به عنوان پناهنده در عراق باید تصمیمات دولت عرق را بپذیرند و بدان تن دهند که دولت عرق در نهایت تصمیم می‌گیرد که آنها را کجا مستقر کند. اشرف سیتی پادگان اهدایی صدام بود و نه شهرک با عراق جبین ساخته شده مجاهدین. با درود علی

سياستهاي ضدانساني رژيم و اقدامات و سخنان موفق الربيعي كه در راستاي منافع رژيم آخوندي مي باشد،محكوم است.سازمانهاي مدافع حقوق بشر و سازمان ملل متحد بايد براي حمايت از ساكنان شهر اشرف اقدامات فوري و عاجل اتخاذ نمايند.

مداخله مجاهدين در سركوب نماز جمعه و قتل اكراد و عربها ساخته و پرداخته رژيم آخوندى و كذب محض است