خانه > خبر اول > چکیده سرمقاله های مطبوعات > برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبح | |||
برگزیده سرمقالههای روزنامههای صبحلزوم آزادسازی قیمتها، حتی بدون پرداخت نقدی یارانه نویسنده با ذکر این نکته که بحثهای مربوط به طرح تحول اقتصادی در دو مسیر متفاوت از سوی موافقان و مخالفان حرکت میکنند، به تلاش دولتمردان برای جلوگیری از سیاسی شدن طرح و نیز نگرانیهای منتقدان و مخالفان آن پرداخته است. وی نوشته است: «مخالفان و منتقدان، حرفشان این است که پرداخت نقدی یارانهها در حوزه فعالیتهای سیاسی قرار میگیرد؛ چون اولاً پرداخت نقدی یارانهها نوعی رانت سیاسی برای رییسجمهوری در جریان انتخابات آینده ایجاد میکند و ثانیاً به این دلیل که به تورم دامن میزند، موجب نارضایتی سیاسی احتمالی در آینده خواهد شد.» سرمقالهنویس دنیای اقتصاد در ادامه با توجه به برآیند دیدگاههای مختلف، نوشته است که بخش دوم این طرح که پرداخت نقدی یارانههاست، میتواند به بعد از انتخابات ریاست جمهوری موکول شود؛ اما بخش نخست آن که آزادسازی قیمت حاملهای انرژی است، به تدریج پس از تصویب طرح در مجلس به اجرا درآید. آقای جنانصفت سپس به احتمال توقف کل طرح به دلیل نگرانیها از مقاصد سیاسی آن اشاره میکند و مینویسد: «این بدترین حالت است و میتواند اجرای چنین طرحی را دست کم برای چند سال به تأخیر بیندازد. دولت میتواند و باید با قبول اجرای بخشی از طرح که آزادسازی قیمتها است، توزیع نقدی را در زمان دیگری که شاید وضعیت درآمدی بهتری نیز داشته باشد، انجام دهد و عایدات آزادسازی را به کسری بودجه وسیعی اختصاص دهد که در صورت باقی ماندن اوضاع فعلی در بازار نفت تحقق خواهد یافت.» حمله به حامیان محمد خاتمی مدیرمسئول این روزنامه در ابتدای سرمقاله خود به سه نقل قول با منابع نامعلوم از سه تن از حامیان محمد خاتمی، بدون ذکر نام کاملشان میپردازد و آنان را صریحاً به بیدینی، نفاق و تلاش برای سکولاریزه کردن حکومت ایران متهم میکند. جملات کلیدی که شریعتمداری مدعی است که این سه نفر گفتهاند، اینهاست: روزنامه کیهان در ادامه نوشته است: «آقای فلان که شهادت را خشونتطلبی میدانست! آقای بهمان که اسلام را عامل عقب افتادگی معرفی میکرد، آقای ... آقای... و دهها فلان و بهمان دیگر از همین قماش امروزه در صف حامیان سینهچاک نامزدی آقای خاتمی هستند. این موارد و دهها نمونه مستند دیگر از یک سو نشاندهنده چرایی حمایت دشمنان بیرونی از نامزد اصلی اصلاحطلبان است و از سوی دیگر علت مخالفت طرفداران اسلام و انقلاب و مردم دوستان این مرز و بوم با ریاست جمهوری آقای خاتمی را می نمایاند.» حسین شریعتمداری سپس با قطعی دانستن شکست محمد خاتمی در انتخابات پیش رو، به وجود دو طیف موافق و مخالف حضور محمد خاتمی در انتخابات اشاره میکند که گروه نخست، «با توجه به شکست قطعی ایشان، حضور وی را برای «وزنکشی» اصلاحطلبان و آشکار شدن بیش از پیش بیاعتمادی مردم به این جبهه ضروری تلقی میکنند» و گروه دوم، «حاضر به شکسته شدن شخصیت آقای خاتمی نیستند و از سر دلسوزی برای ایشان ترجیح میدهند سابقه شکست و ناکامی در انتخابات دهم ریاست جمهوری در کارنامه ایشان نباشد.» مدیر مسئول کیهان در پایان به محمد خاتمی توصیه کرده است که چنانچه قصد حضور در انتخابات دارد، «با یک مرزبندی صریح و روشن، حساب خود را از این فلانها و آن بهمانها جدا کند» استراتژی انتخاباتی اصولگرایان سردبیر این روزنامه مینویسد: «این سؤال از آنجا ناشی میشود که مهمترین شعار مدعیان اصولگرایی در دوره هشتساله دولت اصلاحات، لزوم بهبود وضعیت معیشتی مردم بود. اما اکنون با گذشت 4.5 سال از تسلط اصولگرایان بر مجلس و 3.5 سال از حاکمیت یکپارچه اصولگرایان، کمتر کسی میتواند ادعای بهتر شدن معیشت مردم را بپذیرد. ذا در ماههای اخیر این سوال برای هر کسی وجود داشت که اصولگرایان با عرضه کدام نمونه از موفقیت اقتصادی، مردم را به تداوم روند بهبود اوضاع مطمئن خواهند ساخت تا بار دیگر با آرای ملت، کرسی ریاست جمهوری را در جناح خود حفظ نمایند؟» وی ادامه میدهد: «مین نگرانی از ناتوانی در پاسخگویی، عدهای از اصولگرایان را وادار ساخت تا در رأس منتقدان اقتصادی دولت قرار گیرند و از خود سلب مسئولیت نمایند. اما این سلب مسئولیت، آن قدر غیرموجه بود که به نظر میرسد حامیان رسانهای دولت را به شناسایی شگردی دیگر ناچار ساخت.» سرمقالهنویس آفتاب یزد، این شگرد را این گونه توصیف میکند: «مدعیان اصولگرایی به خوبی میدانند که در آخرین ماههای فعالیت دولت نهم، بسیاری از مردم وضعیت امروز خود را با چهار سال پیش مقایسه میکنند و روند نزولی شرایط معیشتی را احساس مینمایند. پس ترجیح اصولگرایان آن است که معیشت را به مدت چند ماه ببوسند و در کناری بنهند و به جای آن، به تخریب چهره ملی و سیاسی اصلاحطلبان بپردازند.» به اعتقاد آقای واحدی، تلاش اصولگرایان بر آن است که با «مردد کردن گروهی از طرفداران جناح اصلاحطلب نسبت به حضور در انتخابات، پیروزی با آرای حداقلی را برای خود تضمین کنند» و به همین منظور، «بخش رسانهای فراکسیون دولتی اصولگرایان را مأمور کردهاند که نامزدهای اصلاحطلبان را تهدید کنند که اگر به میدان بیایند، باید خود را برای به جان خریدن هرگونه اتهامی آماده کنند» و نیز «بعضی از مردم مطمئن شوند که در صورت پیروزی اصلاحطلبان در انتخابات، برخی افراد و تریبونهای بانفوذ، آنها را راحت نخواهند گذاشت.» تا با ثابت ماندن آرای احتمالی محافظهکاران و کاهش آرای اصلاحطلبان، احتمال پیروزی اصولگرایان افزایش یابد. سایر مطبوعات |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|