Sep 2006

اعتراض داوطلبان كارشناسي ارشد موسيقي به اعلام نشدن نتایج

جمعي از داوطلبان كارشناسي ارشد موسيقي دانشگاه هنر در اعتراض به اعلام نشدن نتیجه کنکور علی رغم شروع سال تحصیلی جدید مقابل ساختمان سازمان سنجش تجمع كردند....

وزير علوم در محاصره افکار عمومی

محرومیت تعدادی از دانشجويان از تحصيل به دليل فعاليت در تشکل‌های دانشجوئی، بخشی از محدوديت‌های تازه‌ای است که با آغاز سال تحصيلی جديد در دانشگاه‌ها اجرا شد.

روز جهاني دارفور

علی معظمی: اگر اخبار درگيري‌ها در دارفور را دنبال كرده باشيد، مي‌دانيد كه در جنوب سودان يك نسل‌كشي در حال وقوع است. در ايران به دلايلي كه حدس زدنش سخت نيست، همان اندك اخباري هم كه در اين مورد منتشر مي‌شود بيشتر منطبق با مواضع دولت سودان است.

مجتبی سميع نژاد: سه روز آخر زندان

دوشنبه، بیستم شهریور ماه هزار و سیصد و هشتاد و پنج. ساعت حدود ده و نیم صبح. از خانه و اهلش خداحافظی می کنم. نگرانی در چشمان مادر موج می زند. با اینکه گفته ام خیلی آنجا ماندگار باشم سه روز است، ولی آرام نشده است. پدر خانه نیست. به او تلفن می کنم، بغض می کند و اشک می ریزد. کمی آرامش می کنم و به طرف زندان حرکت می کنم.

سازمان‌های غیر دولتی زیر ذره‌بین سختگیری دولتی

وزیر کشور ایران در همايش سالانه سازمان‌های غيردولتی اعلام کرد که برنامه‌ای در دست پیگیری است تا مجوز تشکل‌های غیر دولتی توسط وزارت کشور صادر شود.

و تو چه می‌دانی كه اعتراف چیست؟

مسعود برجيان: نخستین كسانی كه در سیمای ایران بر صندلی اعتراف نشستند و نادمانه از كرده‌های خویش اظهار پشیمانی كردند، آیت‌الله شریعتمداری و نزدیكان او بودند. شریعتمداری از روحانیون پرنفوذ و یكی از مراجع تقلید پیش از انقلاب بود.

ما زنان، براندازان نرم حكومت‌ها نيستيم

جبنش حقوقی زنان، برای کسانی که اين جنبش را متهم به «براندازی» می‌کنند،‌ قابل درک نيست و در نتيجه ساده‌ترين توجيه برای فعاليت‌های زنان را «ارتباط» با بيگانگان می‌بينند، در حالی که اين «زنان» در همه جا و در ميان همه‌ی اقشار هستند. نوشين احمدی خراسانی معتقد است اين جنبش خواهان «برانداختن قوانين ناعادلانه‌ی خانواده» است و «تغيیر قوانين زن‌ستيز» نه «براندازی حکومت».

سوگواران جمعه در خاوران

گورستان خاوران در حقيقت محل خاک سپاری بهائيان بوده است و تنها بخش کوچکی از آن محل خاک سپاری تعدادی از زندانيان سياسی اعدامی به ويژه در سال 1367 است. شهرداری تهران از سال پيش قول و قراری با شماری از خانواده های اعدام شدگان برای ساماندهی گورستان داشته است اما بعضی از خانواده ها گفته اند تنها زمانی با اين کار موافق خواهند بود که نام و محل دقيق تک تک اعدام شدگان و زمان و چگونگی خاک سپاری آنها مشخص و اعلام شود.