منظورتون از فیلمسازی که از مسئولین میخواد که اونرو هم تحویل بگیرند کیه؟ حاتمی کیاست؟ خواهش میکنم برای بالا بردن عزیزانی چون مخملباف کیارستمی و.... حاتمی کیایی که محبوبیت زیادی بین مردم داره رو پایین نیارید. ممنونم.

آقاي جاهد عزيز
بسيار مطلب كارشناسانه‌اي بود.دست مريزاد...
با آن‌كه عضو انجمن منتقدان و نويسندگان سينمايي ايران هستم و هر ساله در جشن‌واره فيلم فجر شركت مي‌كردم،اما اين‌بار از قبل براي‌ام مسجل شده بود كه مي‌بايستي عطاي رفتن به اين مجلس 10 -11 روزه‌ را به لقاي نديدن جو بيمارگونه‌ي آن ببخشم و باقي‌ماجرا كنم كه كردم...
شاد باشيد.

به نام او
ایکاش میشد که ورود این مطالب دقیق و حق گرایانه به رسانه های جمعی جامعه بلامانع باشد تا ما اینگونه نخبگان هنری وطنمان را از دست ندهیم.
با همهء ارادتی که به حاتمی کیای عزیز دارم سخت با این مطلب موافقم و امید به پیاده شدن حق و قانون در مملکتم دارم.
با سپاس فراوان

آقای جاهد عزیز اول ممنون از مطلبتون. بعدم اینکه شما همچین این مطلب رو نوشتید گویی اتفاق تازه ای افتاده!!! این نظام از روزی کارهای تبلیغاتیش رو شروع کرده همیشه از زحمت نام آوران ایرانی سود برده و موقع تشکر شده همچو گربه ی نمک نشناسی پنجول کشیده به افراد ارجمند و برای یک مشت خودی خودش دست بالا برده و نشان بخشیده. این بزرگان قابل تقدیری که نام بردید که توو خود ایران زحمت کشیدند به نوعی میشه گفت شاید! یک درصدی نظام براشون کارهایی کرد تا فیلم تهیه کنند و نام آورشون کرد. کسانی هستند مثل انوشه انصاری، یک زن که کلا توو ایران به خاطر جنسیتش ترد شده و بی احترام است اما وقتی اولین زن غیر فضانوردیست که میره فضا، توو تلویزیون ایران به نام خودشون خبر رو گزارش می کنند و از زن ایرانی بودنش به حالت خاصی نام می برند گویی خودشون رو سهیم می دونند برای این افتخار جهانی.
این یک روش عادی در اون مملکت، یک حرف تازه تر بزن گرامی.
زنده باشید

جناب آقای جاهد
این ایراد بر شما وارد است که معیار ارزش گذاریتان تحسین و تشویق خارجی است. نوشته شما برای من که با طرز تفکر مسئولین فرهنگ ایران مخالف است کمی سطحی است. من به سراغ شرق و فرهنگ آنها می روم بخاطر ناب بودن و بدون الگو برداریشان ، خودشان هستند و برای خودشان ارزش قایل اند.
تفکر پشت نوشته شما ریشه در نادرایتی و اشتباهات متولیان فرهنگ ایرانی دارد که طرز رفتار و کردارشان باعث شده که فرزند ایرانی ارزش اثر و هنر خود را در تایید خارجی جستجو کند.
درود بر هنرمندانی که هنرشان را در راه بیان عقایدشان بکار گرفتند. 

آقاي جاهد
وقت كرديد،يك نگاهي به اين مطلب بياندازيد:
http://karaa.blogfa.com/post-498.aspx
عنوان‌اش هست:
آهاي جماعت هنري! ما 6 سال از «محسن مخملباف» عقبيم ؛ حداقل...

نه من با نظر عود ایرانی مخالفم. درسته که ما نباید چشم بسته دنباله رو غرب باشیم ولی الان زمانیه که هر چیزی چه هنر چه علم باید جلوی چشم میلیون ها نفرسراسر دنیا(نه فقط غرب) قرار بگیره و ازنظر متخصص ها ارزش گذاری بشه. موفق باشید.

به قول معروف: همه چیزمان به همه چیزمان می آید.

سانسورچی ها به بهشت نمی روند. حالا هی شما نظر ما رو سانسور کن.

وِیژه نامه جشنواره فیلم فجر را در لوح ببینید.
http://www.louh.com/special/fajre27/default.aspx

ممنونم جناب جاهد.
با عود ایرانی موافق نیستم. آقا یا خانم عود ایرانی! مراقب باش از آن طرف بام نیفتی. تایید جشنواره های اروپایی سنجه ی مهمی برای ارزش گذاری است. انکار کردنی نیست. آنچه مهم است تایید اهل فن و پیشروان هنر سینما ست. که حالا از قضا به قول شما "خارجی" است. مهم کجایی بودنش نیست، بلکه خبره بودن و زبده و صاحب سبک بودن و حرف اول سینما را زدن است. حال چه غربی باشد و چه شرقی. چه داخلی و چه خارجی. پس سنجه ی قضاوت آقای جاهد را "تایید خارجی" نتوان خواند، که تایید صاحب فن است و در هر زمینه ی هنری و علمی و صنعتی که باشد غرور آفرین است.

چقدر نانجیبانه نام مجید مجیدی را از فهرست آنانی که برای سینمای ایران افتخار آفریده اند حذف کرده اید. برای شما با این تحلیل از سر لج متاسفم. حتی پاورقی نویسی هم وجدان می خواهد.

بومی عزيز

می بينيد سياست تبعيض و حذف چقدر دردناک است و می تواند وجدان آدم ها را مورد پرسش قرار دهد.
اما در مورد مجيدی از سوی من واقعا هيچ عمدی در کار نبوده چرا که مجيدی فيلمساز واقعا توانايی است و فيلم رنگ خدای او از فيلم های مورد علاقه من است و در باره آن در کتاب مسعود فراستی مطلب ستايش آميزی هم نوشته ام. با اين حال مجيدی هميشه در صف «خودی» ها بوده حتی زمانی که تندترين انتقادها را به سياست های فرهنگی و سينمايی نظام داشته است.

شما داخل ایران زندگی می کنید؟منظورم اینه که درک درستی از وضع سینمای ایران دارید.بر عکس بسیاری از کارشناسان اونور اب.

طبيعي است حكومتي كه در ميان همه اقشار طبقه بندي خودي و غيرخودي را لحاظ كرده كارگردانان سينمايش هم خودي و غير خودي داشته باشند، بدون شك آثار حاتمي كيا از جمله آثار شاخص سينماي ايران هستند ولي اين دليل نميشود كه مهرجويي ومخملباف را فراموش كنيم ، داريوش مهرجويي حق پدري بر گردن سينماي ايران دارد و محسن مخملباف و عباس كيارستمي و ابوالفضل جليلي و بهمن قبادي و خيلي هاي ديگر در عرصه هاي بين المللي بسيار شناخته شده تر و مشهورتر از حاتمي كيا هستند.

در جواب به آقا یا خانم بومی ، آقای مجید مجیدی جزو هنرمندایی هستن که به این فکر که باد کدوم طرفی می وزه هستن ، کافیه به حرفهایی که در دانشگاه علامه با موضوع سینما - در موردخاتمی_ گفته نگاه کنید . و جالبتر از اون پاسخی که آقای سیف الله داد دادند ، حتما مطالعه کنید ، شاید بتونید بهتر در مورد شخصیتشون قضاوت کنید .

متاسفانه نظر اقاي جاهد درست است جشنواره فيلم فجر از اول هم يك رويداد بي رمق بود .ولي سخن عود ايراني نيز بيراه نيست همه ما بخوبي ميدانيم كه در پس پرده حمايت جشنواره هاي غربي اهداف سياسي نهفته است كه احتمالا براي سينماي ما ناگوار خواهد بود (اگر از پرده برون افتد ...). به هر حال به نظر ميرسد اين حمايتها دارد كم كم به يك اپيدمي تبديل ميشود.

عزیز من ملاک تشخیص خوبی و بدی کارگردانها میتونه متنوع باشه. اما حاتمی کیا یکی از اون ملاکها را مقبولیت عمومی است داره تازه بعضی از فیلمهاش در نظر سنجی های مختلف از متخصصان سینمایی با سلیقه های مختلف معمولا جز چند فیلم برتر بعد از انقلاب بوده، بهترین فیلمساز جنگی ما هم که هست یک مقدار بی انصافی کردید در حقش میشد بدون کوبیدن حاتمی کیا هم نقدتون رو مطرح کنید

خود شما در این نوشته یک جانبه حرف زدید . آقای تقوایی کارگردان خوبی هستند اما به نظرم حاتمی کیا هم کارگردان موفقی است همانطور که آقای مجیدی و خیلی های دیگه هم که ممکن عقاید سیاسی شون مورد پسند من و شما نباشه هم کارگردانان خوبی هستند . به نظرم ما عادت کردیم مثل گروه حاکم در قضاوت هامون خودی و ناخودی راه بندازیم و گر نه شما جزو فیلم هایی که در حقشون اجحاف شده می تونستید نام فیلم ارغوان رو هم ببرید . نوشته شما مثل VOA می مونه و این افرادی مثل من رو که نه این طرفی هستند و نه اون طرفی خوشحال نمی کنه . فکر می کنم زمان میبره تا یاد بگیریم ارزش هنری یک فیلم را بررسی کنیم تا عقاید سیاسی سازنده رو و همینطور برای هر نوع عقیده ای احترام قائل بشیم . دلیلی نداره برای اینکه از حق یک سری کارگردان دفاع کنید یک سری دیگه رو دقیقا مثل کسانیکه ازشون انتقاد می کنید بکوبید.موفق باشید

در پاسخ به خانم آيدا و دوستان ديگری که به يک جانبه بودن اين نوشته انتقاد می کنند:
فکر می کنم کاملا روشن است که هدف اين نوشته انتقاد از يک فيلمساز مشخص به دليل داشتن عقايد سياسی خاص يا نقد يک فيلم خاص نيست، بلکه نقد يک رفتار فرهنگی است که از سوی مسئولان فرهنگی کشور دنبال می شود و آن تقسيم سينماگران و هنرمندان کشور به خودی و غير خودی و محروم کردن گروهی از فيلمسازان از برخی امتيازات است وگرنه از نظر من هر فيلمسازی در تاريخ سينمای ايران جايگاه خاصی دارد و اين جايگاه را تنها به واسطه فيلم هايی که ساخته به دست می آورد نه به خاطر عقايد سياسی اش و يا رابطه هايی که با صاحبان قدرت دارد.

هدف از نوشته همانطور که کاملا روشن است برای بنده هم کاملا روشن بود . این اعتراض به نحوه گفتن شما برای رسیدن به این هدف است و گر نه بنده هم با حرف اصلی شما موافق هستم و برای همین بحثی هم در موردش نکردم . به نظرم نقد این رفتار به صورتی که باز همان رفتار را القا کند می تواند روش خوبی نباشد . ممنون از پاسختون

سوالم از علاقه مندان به حاتمی کیا این است که ایا نظام حاکم جز به سبب انکه حاتمی کیا در دایره خودی ها میگنجد از او سه بار تقدیر کرده اند؟
در مورد کارهای با ارزش حاتمی کیا حرفی نیست اما نظام جمهوری اسلامی در تقسیم بندی خود ارزش هنرمندان را در میزان نزدیکی و خدمت و یا ناخدمتی به نظام میسنجد و نه ارزش گذاری هنری کارهای ایشان.
کسانی که در فرودگاهها و کشورهای خارجی به سبب ایرانی بودن مورد تبعیض قرار گرفته اند درک میکنند که چقدر تغییر این تصویر تیره که ساخته جمهوری اسلامی است اهمیت دارد. ایا نشان دادن اینکه ایرانی ها تنها مشتی تروریست عقب مانده نیستند و صاحب هنر و فرهنگ هستند کم ارزش است. وقتی یک فرد با رفتار خود در برابر غیر ایرانی ها میتواند تصویر تیره را کمی عوض کند ارزش یک فیلم ساز در قد و قواره کیارستمی مشهود میشود. مضحک است که هر ایرانی باید بکوشد که ثابت کند همه ایرانی ها مانند رییس جمهورشان خواهان نابودی دیگران و ترور و دخالت در دیگر کشورها نیستند.