از لبنان تا آوازخوانی زنان

يادداشت پارسا صائبی را که در باره انعکاس جنگ لبنان در وبلاگها خواندم احساس کردم دامنه کار وسيعتر از اين هاست. من خودم چندين يادداشت خواندنی ديده بودم که در مطلب پارسا نيامده بود (مثلا آنچه رضا بهشتی معز آورده است). فکر کردم کاش می توانستيم جريانهای نوشتاری در وبلاگستان را بهتر مانيتور کنيم و حوزه مرور وبلاگی مان را وسيعتر کنيم که حق مطلب ادا شود. کسی هست کمک کند؟

در وبلاگستان هر از چندی يک موضوع داغ می شود و بسياری در باره اش می نويسند. به نظرم بررسی مورد به مورد اين مسائل که تنور بحث وبلاگی را داغ می کند مهم است و سير آنها در طول يک دوره زمانی نشانگر بسياری از حساسيتهای فکری و اجتماعی ماست. نوعی نشانه شناسی فکری است.

من شخصا شايد تحت تاثير اولين مقاله هايی که در باره لبنان در وبلاگها منتشر شد - مثلا يادداشت محمد جواد کاشی، فکر می کردم مساله لبنان مساله ايرانیها نيست و جماعت ايرانی چندان علاقه ای به پيگيری ماجرا ندارد. در عمل اين فرض بی پايه از کار در آمد. گرچه نوع حساسيت ها همانی هم نبود که ممکن بود انتظار داشت. به نظرم در مساله لبنان گروههايی از ايرانيان توانسته اند بين نظر خود و نظر حکومتی تفاوت بگذارند و با وجود انتقاد به دولت ايران در سمت و سوی تبليغی اش همچنان زاويه ديد انسانی به مساله را حفظ کنند و خلاصه واکنشی رفتار نکنند که بگويند حالا که دولت دارد روی اين ماجرا تبليغ می کند به ما چه که در آن دخالت کنيم.

وبلاگستان توانهای فردی بسيار خوبی دارد. به نظرم بايد توان تحليل کارها و گرايشهای جمعی آن را نيز تقويت کرد. بخواهيم يا نخواهيم امروز وبلاگها آيينه انديشه ما شده اند - بدون آن که بخواهم در اين آيينگی اغراق کنم يا آن را منحصر به وبلاگ بدانم.

اگر کسی دستی در اين زمينه ها دارد من علاقه مندم کارش را در زمانه منتشر کنيم. لبنان سويه های ديگر هم دارد که از نظر خبری و اجتماعی مهم است و مثلا يک بخش آن به موضع روزنامه ها و رسانه های اروپايی بر می گردد. همين امشب ديدم که مجله هفتگی طنز بريتانيا (Private Eye) روی جلد خود را به لبنان و دست روی دست گذاشتن آمريکا اختصاص داده است.

البته غير از طنز بحث های جدی هم کم نيست. اينجا هم به کسی نياز هست که به قول رفقا خوره مطبوعات باشد و بتواند جريانهای مطبوعاتی اروپا را پوشش دهد. چيزی که معمولا ايرانی ها از آن بی خبر می مانند. اگر مايليد با من تماس بگيريد.

حالا از جنگ به صلح موسيقی بياييم. اين هم نوعی درخواست و بگو آگهی است. زمانه به آوازخوانی زنان ايران توجه ويژه دارد. دختران و زنانی که اين سالها به کلاسهای آوازخوانی رفته اند هدف اصلی يک مجموعه از برنامه هستند که برای بخش موسيقی راديو در حال برنامه ريزی است.

من می خواهم برای افتتاح رسمی کار زمانه از دست کم يک دختر خانم آوازه خوان ايرانی دعوت کنم که برای يک هفته به آمستردام بيايد و از کار و تجربه خود برای مهمانان ما بگويد و در برنامه سازی ما فعال باشد. اگر کسی از خانم ها داوطلب است ممنون می شوم که با زمانه تماس بگيرد.

زنان آوازخوان ايرانی نماد مهمی هستند از توان جامعه زنان ما. آنها بدون اينکه آينده ای برای کار و هنر خود ببينند با هزار تلاش به آموختن آنچه دوست داشته اند پرداخته اند. در جامعه ای که در باره آينده خود سردرگمی های بسيار دارد اين زنان نمونه هايی برجسته و اديسه وارند. زمانه رسانه ای برای شنيدن صدای ناشنيده مانده آنهاست.

مهدی جامی
m.jami@radiozamaneh.nl

mehdi.jami@gmail.com