خانه > خارج از سیاست > زنان > نمیخواهیم چرخ مطالبات زنان از اول اختراع شود | |||
نمیخواهیم چرخ مطالبات زنان از اول اختراع شودگفتگوکننده لیدا حسینی نژادخانم عباسقلیزاده میشنویم و میخوانیم که از تدوین منشور زنان ایران حرف میزنید برایمان توضیح بدهید که منظورتان از این منشور چیست؟ تقریبا حدود ۳۰تا از فعالینترین زنانی که در جنبش زنان مشغول بهکار هستند فراخوان تدوین منشور زنان را اعلام کردهاند.میتوانم بگویم اصل منشور برای این است که بتواند آن جوهره اصلی خواستههای زنان را مطرح بکند. مثلا ما الان میگوییم که قانون عوض بشود، ما به قانون طلاق اعتراض داریم، به حضانت اعتراض داریم، یا ما به خشونت خانگی زنان این اعتراضها را داریم و یا در مورد مشارکت سیاسی زنان یا مثلا اینکه توی پارلمان باید چه جوری باشد، نظرمان این است. شما مدام اعتراضها را میشنوید ولی در مورد اینکه چه چیزهایی ما میخواهیم یا براساس چه اصولی میخواهیم کمتر حرف زده میشود. وقتی ما بخواهیم روی اصلاحات حقوقی یا روی ساختار مشارکت سیاسی زنان کار بکنیم، احتیاج به این داریم که یکسری اصولی را داشته باشیم تا مستند کنیم آن خواستهها را با آن اصول. منشور در واقع مجموعهای از این اصول است. در چنین منشوری کدام دسته از زنان مدنظرتان هست، یعنی زنان عادی جامعه هم در منشور دیده میشوند؟ فرض بکنیم زنان سر این منشور به توافق برسند، چه اتفاقی میافتد؟ این منشور به دولت ارائه میشود؟ فکر میکنید این منشور روزی به قانون تبدیل میشود؟ فرضاً نسل بعدی یا جوانهایی که الان ممکن است حتا هیچ مشکلی نداشته باشند، ولی بعدها به شرایطی برسند که بخواهند مداخله بکنند در سرنوشت خودشان، دیگر نیایند مثلا یک کاری را از اول شروع بکنند، بلکه با استناد به این منشور که وجود دارد، مرحله بعد را طی کنند. در واقع این چرخ مطالبات زنان دوباره از اول اختراع نشود و در هر دورهای براساس دوره قبل حرکت کند و جلو برود. کمترین استفادهاش این است. ولی بیشترین استفادهاش هم این است که اگر شرایطی مساعد بشود، حالا چه در شرایط فعلی سیاسی یا شرایط آینده و همانطور که شماهم میدانید، ایران هیچوقت یک شرایط ثابت نداشته و یکباره مثلا فضا باز میشود و بعد هم یکباره بسته میشود . یک موقع شرایط جنگی است و یک موقع شرایط اصلاحات و بازسازی و اینجور چیزهاست. در واقع ما داریم به آینده فکر میکنیم. یک موقع ممکن است شرایطی پیش بیاید که واقعا فضا فراهم بشود برای اینکه بخواهند خواسته های زنان را بدانند خب این منشورسندیست که براساس آن میتواند خود جنبش زنان استناد بکند به آن و بگوید شما اگر اصلاحات را میخواهید قانونی کنید یا اگر میخواهید مشارکت یا سازکارهای نهادین در دولت داشته باشید، این مجموع خواستههای زنان است و براساس این باید این برنامهها ریخته بشود. در واقع یک مبناییست برای اینکه مطالبات زنان بهصورت مکتوب دربیاید و دولت یا قانونگذار و یا هرکس دیگری بتواند با استناد برآن حرکت بکند. قبلا شورای نگهبان در ایران پیوستن ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان را نپذیرفته و رد کرده است. با این شرایط به نظر میرسد که مشکل فعالان زن ایران همبستگی در درون خودشان نیست، بلکه مشکلشان با حکومت است. حالا اگر شما باهم به توافق هم برسید، این توافق شما چه فایدهای میتواند داشته باشد؟ این منشور مخالفهایی هم دارد؟ اگر مخالفی دارد، حرف آنها چیست؟ ولی یک بخشی از زنان که اصولا به تغییر اساسی ساختار معتقدند یا حالا اصولا یک نگاه دیگری به بحث فمینیسم دارند و پساساختارگرا هستند از منشور استقبال نکردند. یعنی بیشتر سرش بحثهای فلسفی و تئوریک است، برای اینکه مثلا منشور دنبال این است که سندی را تدوین کند و یک ساختار آلترناتیو را تعریف کند. خیلی از فمینیستها دنبال این هستند. ما میگوییم جنبش فمینیستی کارش باید این باشد که بیاید روی تغییر ساختار حرف بزند، ولی در واقع یک ساختار آلترناتیو هم همیشه مطرح بکند. حالا بعضی از گروههای فمینیستی اصولا به ساختار اعتقاد ندارند. فقط اختلاف نظرهایی در دیدگاهها و رویکردهای فمینیستی وجود دارد که فمینیستهای مدرن و فمینیستهای سکولار و فمینیستهای اصلاحطلب هستند که روی تغییر دارند کار میکنند، منتها وقتی در مورد تغییر دارند حرف میزنند آلترناتیوهایی هم برایش ارائه میدهند، خیلی فرق میکند نگاههای فلسفیشان در رابطه با موضوعات فمینیستی تا کسانی که با دیدگاههای پستمدرن به قضیه نگاه میکنند. خب البته تعداد این افراد در ایران خیلی کم است و خیلی هم داخل خود جنبش فمینیستی فعال نیستند و بیشتر به صورت نگاههای فمینیستی مطرحاند. آنها در واقع خیلی دنبال منشور و و اینجور بحثها نیستند.
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|