«ما فقط می‏خواهیم رأی‏مان برگردد»

شهزاده سمرقندی

برخلاف آن‏چه که از تلویزیون دولتی ایران مشاهده می‏شود، در داخل ایران، وضعیت هم‏چنان ناآرام است.

آرزو، یکی از شهروندانی است که موفق شدم با او در تهران صحبت کنم. آرزو از مشاهده‏های خود و خشونت‏های به کار رفته علیه معترضان و همین‏طور از قطع ارتباط با رسانه‏های خارج از کشور می‏گفت:

اطراف وزارت کشور خیلی شلوغ است. به جان مردم افتاده‏اند. پسرهای‏ تنها را همین‏طور می‏زنند. اصلا توجه نمی‏کنند. در خیابان میلاد، دو تا ماشین آتش زده‏اند. از بقیه‏ی خیابان‏ها خبر ندارم. از بعضی شهرها هم خبر دارم که دیشب، آشوب شدیدی بوده است.

دیشب، اعتراضات مردم تا چه ساعتی ادامه داشت؟

مردم تا ساعت چهار و نیم صبح در خیابان‏ها بودند. در خیابان‏های اقدسیه، ونک، میرداماد، عباس‏آباد، نارمک، میدان ولی‏عصر، اکباتان و… گاز اشک‏آور زده‏اند و تیر هوایی در می‏کردند.

وضعیت اس‏ام‏اس‏ها چطور است؟ می‏توانید پیامک بفرستید؟

نه، اصلا نمی‏توانیم اس‏ام‏اس بدهیم. تلفن‏ها را هم در محیط‏های خیلی شلوغ قطع می‏کنند. دیشب تلفن‏های خانه را هم تا ساعت دوازده شب قطع کرده بودند. فقط مثل این که بچه‏ها می‏توانند با فیلترشکن‏ها وارد فیس بوک شوند. ولی کلیه‏ی سایت‏های خبری فیلتر شده، هیچ ماهواره‏ای را نمی‏توانیم بگیریم.

در مقابل تمام سفارت‏خانه‏های ایران در کشورهای اروپایی و امریکایی تظاهراتی از سوی ایرانیان خارج از کشور، برگزار شده و می‏شود. در داخل ایران، از این تظاهرات‏ها خبر دارید؟

نه، اصلا هیچ خبری از این‏ها در ایران نیست. الان که بی‏بی‏سی برنامه‏ ندارد. و شب‏ها هم قطع می‏شود.

عکس از رویترز

مردم چه می‏گویند؟ شعارها عوض شده یا همان‏هایی است که روز اول می‏گفتند؟

ما رأی‏مان را می‏خواهیم پس بگیریم. همه می‏گویند آقای میرحسین باید بیاید. چون ما به آقای میرحسین رأی داده‏ایم. تبریزی‏ها می‏گویند که به آن‏ها گفته‏اند برگه‏های رأی تمام شده و نگذاشته‏اند رأی بدهند. ما منتظر هستیم آقای میرحسین بیاید صحبتی بکند تا ما موضع‏مان مشخص شود.

ایرانیان داخل در فیس بوک ابراز عقیده کرده‏اند که رسانه‏های خارجی، وقایع داخل ایران را به اندازه‏ی کافی پوشش نمی‏دهند. به نظر شما، چرا به این نتیجه رسیده‏اند؟

دقیقا، این‏طور است. چون نمی‏گذارند هیچ خبری از داخل ایران به خارج نفوذ کند. دیروز در میدان ونک دو خبرنگار بی‏بی‏سی در حال فیلم گرفتن بودند. خود آن‏ها ابراز ترس می‏کردند و می‏گفتند که زیاد نمی‏توانند بین مردم راحت باشند. بعد هم از ما می‏پرسیدند که دلیل حضورمان چیست، همه جواب می‏دادند: «میرحسین».

از رسانه‏های داخلی چه خبر؟

می‏توان گفت، هیچ خبری نمی‏دهند. فقط کانال شبکه‏ی خبر بعضی‏ وقت‏ها از ضرورت کاهش آشوب می‏گوید، اما هیچ نشانی از این شورش یا آشوب نشان نمی‏دهد. تظاهرات را نشان نمی‏دهند.

این تظاهرات چه تاثیری روی زندگی معمولی مردم گذاشته است؟

از ونک تا خیابان تجریش و در میرداماد شیشه‏های همه‏ی بانک‏ها شکسته شده است. تابلوهای راهنمایی رانندگی و تلفن‏های عمومی را کنده‏اند، سطل‏های زباله را آتش زده‏اند. در میرداماد یک اتوبوس و در عباس‏آباد چهار اتوبوس و در تجریش یک اتوبوس را آتش زده‏اند.

گاهی گفته می‏شود یک نفر و حتا گاهی از جان باختن شش نفر صحبت می‏شود. مردم در این باره چه می‏گویند؟

طبق آماری که من دارم، دو نفر در خیابان نارمک فوت کرده‏اند و چند نفر هم در خیابان ونک.

در زد و خورد با پلیس و یا علت دیگری داشته است؟

در زد و خورد با پلیس.

شنیده شده که در زدوخوردهای شیراز، با دخترها سخت‏گیرتر بوده‏اند، به دلیل این که دخترها راحت‏تر نظرات‏شان را بیان می‏کردند و بدون ترس با رسانه‏های خارجی صحبت می‏کردند. آیا در تهران نیز چنین مساله‏ای را احساس کردید؟

هیچ فرقی بین دختر و پسر و زن و پیرمرد و بچه نمی‏گذارند. وقتی ضد شورش می‏ریزد، کسانی را هم که فقط دارند از منطقه رد می‏شوند، می‏زند، نگاه نمی‏کند.

ببینید، ما فقط می‏خواهیم رأی‏مان برگردد، انتخابی که خودمان کرده‏ایم، باشد. اگر فردا آقای میرحسین موسوی بیاید ابراز تشکر کند و به آقای احمدی‏نژاد تبریک بگوید، کلیه‏ی این جوان‏هایی که الان در خیابان‏ها هستند، بازیچه‏ی دست این‏ها شده‏اند.

عکس از AP

ما می‏خواهیم رأی‏مان برگردد، می‏خواهیم کسی را که انتخاب کرده‏ایم، باشد، نه آن‏طور که این‏ها دوست دارند کار کنند.

با یکی دیگر از جوانان معترض صحبت کردم که نخواست نامش برده شود. این جوان معتقد است که این ناآرامی‏ها به این زودی‏ها به پایان نخواهد رسید؟

در تهران تجمع هست، منتها گارد ویژه هنوز در خیابان است. ساعت دو بعد از ظهر دیروز، تظاهرات آرامی برقرار بود، ولی با اغتشاش گارد ویژه، به درگیری تبدیل شد. با ما هم که برای گرفتن عکس رفته‏ بودیم، برخورد شد. ما را گرفتند، بازجویی کردند، دوربین و گوشی‏ها را گرفتند و هرچه عکس و اطلاعات داشت، آن‏ها را فرمت می‏کردند.

مردم را می‏زدند، مردم، زن، بچه هر که دم دستشان بود، می‏زدند. خیلی صحنه‏های بدی بود. تا نیمه‏شب در مناطق مختلف مثل اکباتان، آپادانا، سعادت‏آباد ادامه داشت و در کوی دانشگاه از همه جا شدیدتر بود. حدودهای سه نیمه‏شب، آرام شد و الان دوباره گارد ویژه به خیابان‏ها آمده است.

شدید‏ترین برخوردها روبروی دانشگاه بوده، با گاز اشک‏آور و تیرهای ساچمه‏ای هم شلیک می‏کردند.

الان مراسم سخنرانی آقای احمدی‏نژاد است و تعداد خیلی زیادی در مردم در این مراسم، جمع شده‏اند…

این‏ها سیاست‏های خیلی قشنگی دارند. این مردم تماما با اتوبوس‏های شرکت واحد از شهرهای اطراف تهران آورده شده‏اند و افرادی گلچین و دست‏چین شده هستند.

اگر دقت کنید، پرچم‏های سبز و زرد را انتخاب کرده‏اند که کسی نتواند مداخله کند. روی پرچم سبز هم آرم سپاه زدند که مشخص شود مربوط به سپاه است.

چون پرچم سبز نشانه‏ی آقای موسوی است، پرچم‏های سبز را با آرم سپاه انتخاب کرده‏اند که کسی نتواند مداخله کند. با هلی‏کوپتر فیلم‏برداری کرده‏اند و مشخص نیست طرف‏داران کی هستند. هرچند تلویزیون به نام طرفداران آقای احمدی‏نژاد نشان می‏داد. با این که طرف‏داراهایش گاچین شده هستند، اما پرچم‏ها را هم به این صورت انتخاب کردند که چیزی لو نرود.

روحیه‏ی مردم چگونه است؟ قرار است ریاست جمهوری آقای احمدی‏نژاد را بپذیرند و به زندگی‏شان ادامه بدهند؟

مردم که هنوز معترض هستند. ولی به هرحال، برخوردها آن‏قدر شدید بوده که منتظر هستند که آقای موسوی یا آقای کروبی یا حتا آقای رفسنجانی (از آقای خاتمی که خبری نیست) بیانیه‏ای بدهند و مردم را جمع کنند.
مردم اصلا خواستار درگیری نیستند، ولی کار دارد به درگیری کشیده می‏شود.

خیلی‏ها زخمی شده‏اند. دوستان خود من هم با باتوم و گاز اشک‏آور زخمی شده‏اند. خُب، چون این‏ها خطرناک است، مردم فقط منتظر بیانیه هستند.

در حالی که همه‏ی رسانه‏های داخلی زیر فشار هستند و ممکن است این بیانیه را بازپخش نکنند، چگونه ممکن است به دست مردم برسد؟

اس‏ام‏‏‏اس‏ها را که قطع کرده‏اند. دیشب هم که تلفن موبایل سراسری ایران را قطع کرده بودند. ما هیچ راه ارتباطی نداشتیم. سرعت اینترنت‏ها هم پایین آورده‏اند. تنها راه، یاهو مسنجر بود و ما از این طریق خبرها و بیانیه‏ها را می‏گرفتیم.

آخرین خبر هم، این است که سه‏ شنبه اعتصاب است و الان که موبایل‏ها وصل است، از طریق موبایل برخی خبرها رد و بدل می‏شود.

از برنامه‏های روز سه‏شنبه کمی برایمان بگویید.

هنوز جزییات خاصی اعلام نشده است. گفته‏اند قرار است امروز بعدازظهر آقای موسوی بیانیه‏ای منتشر کند. تا ‏آن‏جایی که می‏دانم، سه شنبه در جاهای مختلف قرار است، اعتصاب باشد…

ابتدا صدا نامفهوم و بعد هم تلفن قطع می‏شود. بیشتر تماس‏های تلفنی به همین کوتاهی است و انگار صحبت طولانی امکان‏پذیر نبود. اما معترضان از طریق ای‏میل با ما در تماس بودند و از دیده‏ها و مشاهد‏های خود برای‏مان می‏نوشتند.

خانمی با اسم مهتاب نوشته است:

دیشب در اکباتان دو نفر کشته شده‏اند که یکی از آن‏ها دوست نزدیک او بوده است.

خانم دیگری نوشته است:

امروز هیچ بانکی در تهران سالم نمانده بود و شبکه‏های بانکی همه‏ی بانک‏ها قطع شده است. همه‏ی شبکه‏های موبایل مختل شده و سیستم پیام کوتاه هم‏چنان کار نمی‏کند. سرعت اینترنت هم عجیب و غریب پایین آمده است.

نمی‏دانم بیشتر از این تا کجا پیش برود، اما به جای خوبی ختم نمی‏شود. چون دیشب به هیج کسی رحم نمی‏کردند، حتا به عابران پیاده.