سالها بود که دیگر به ترانه های گوگوش توجهی نداشتم چون بعد از سال 57 ایشان حتی 1 ترانه نخوانده از جدید هایش هر کدام را که شنیدم چند لخظه بعد منضرف شدم زیرا که با لرزشی که در صدایش پیدا شده چنان کارش را خراب میکند که گویی تازه کار و خارج میخواند مخصوصا که بناچار تجارتی شده و حق هم دارد با آنهمه زحمت نظام حاکم مالی را برایش نمیگذارد و او باید زندگی کند. داشتم بعد از سالها آهنگ جاده را میشنیدم و همان لحظه به سایت زمانه رفتم تا ببینم خانم سمرقندی چیزی نوشته یا نه به رادیو زمانه هم هیچوقت گوش نمیدهم از علاقه زیادی که به تاجیک ها دارم دیدم اینبار قضه عشقی است که میدانم بین ایرانیان و تاجیک هاست من در درون خود اصلا هیچ احساس کمتری نسبت به ایران و ایرانیان با آنان ندارم که این را شرافتا راست میگویم .دیدم دختری که خق و خقوقی در ایران دارد و ایران مال اوست شوق دیدار دارد ولی زمان زمان میزبانی های عاشقانه نیست که ترش رویان و عبوسان سلامت را نمیجواهند پاسخ گفت که زمان چفیه ودستار است دستاری که هیچکدام از زورمداران رهن خانه خمار نمیکنند که به بازار گرم ریاکارانه شان آسیب میرساند این بخت دختر ایرانی سمرقندی نیست که بخت دیگر دختران ایرانی سمرقندی نیز هست که اگر دختری از شیراز و تهران هم بخواهد به سرزمین نیاکان به بخارا برود همان ترش رویی که با شهزاده میشود با آنان نیز میشود .مشکل زن بودن است حتی اکر ملکه خابون سمر قندی در زمان غارتگری اعراب باشی که اینان سفرت را همراه و با مجوز وچادر وچاقچور میخواهند برای همین هم هست که ترکها میلیاردی توریست فروشی میکنند واینان میلیون هم نمیتوانند ترکها هر چه دارند یونانی وایرانی است ما هر چه داریم ایرانی وتاجیکی اربکی و افغانی است که همه یگانه است.ای کاش زمان زمان دیگری بود حداقل پیش از 57 که مردمان به ریا ودروغ و دهها خضلت بد امروز آلوده نشده بودند تا شهزاده به میهمانی حافظ برود و ایمان دارم که حافظ هم جواب گله او را با شعری میداد که احترام به زیبایی زنانه گداشته و گرانترین مالش سمرقند و بخارا را هدیه کرده است همانطور که به تیمور همین جواب را میدهد .امید دارم که شما به این سفر رفته ویا بروید و بقیه ماجرا را ما مشتاق شنیدن هستیم دو هفته هم کم است آرزو دارم که دوستان ایرانی شما از شما پذیرایی مناسب را بنمایند گرچه میدانم اینکار را میکنند .تا آن بر جوردهای زشت ماموران پول از یادتان برود و داشتم از گوگوش میگفتم ترانه جاده بود و چقدر با این نوشته شهزاده جور شد یاد محی الدین عالم پور گرامی باد که سالهای 93 یا بیشتر بود که من برای اولین بار کتابش را در باره گوگوش از اینتر نت گرفتم و خواندم .گوگوش باید به اینهمه شوق مردم تاجیک پیش از آن که دیر شود جواب دهد .با آرزوی سفر خوش برای شما و امید به اینکه ما هم روزی به آرزوی جود که دیدن سمرقند وبخارا است برسیم. از اینگونه نوشته ها کوتاهی نکنید و بزرگان تاجیک را معرفی کنید عینی و دیگران را

در تاریخ کهن ایران، انیرانی تر از حاکمان ولایت فقیه، نداشته ایم. حتی مغول ها هم این بلایی را که این رژیمِ انیرانی بر سر ایران آورده است، نیاوردند. در پایان دوران ساسانی، موبدان زردشتی هم که بشدت آلوده به قدرت شده بودند، شبیه همین بلاها را بر سر ایران آوردند، اما کمتر.

من نمی دونم جدیدا چرا هر چیزی رو که میخونم زود گریه ام میگیره

حافظ آنچنان عشق به انسان را مهم می دانست که سمرقند و بخارا را که خیلی دوست داشته است حاضر بوده برای عشقش فدا کند به این خاطر است که ایرانیان در ره عشق خیلی فداکارند . و به همین خاطر تک همسری در ایران رواج داشته نه چند همسری . تا اینکه مسلمان شدند و همه چیز را از دست دادند نه تنها سمرقند و بخارا که رستم و سهراب هم الان در زندان اوین هستند . و تهمینه هم در حال بازجوئی در کمیته ی خیابان پارک است . چون او را سر قرار با رستم گرفته اند .

شهزاده خانم. میان تیترمطلبتان " بی‌اعتنایی گوگوش به تاجیکان" با متنی که در زیرش نوشته شده همخوانی ندارد. میان تیتر را مانند تیتر از درون متن استخراج می کنند. شما فقط یک بند نوشته اید که در دهه هشتاد شنیده اید که گوگوش پاسپورت نداشته است. بعد هم شما ماشالله خبرنگارید . می توانید قبل از آنکه فقط گله کنید یک زنگ بزنید و صحت و سقم اینکه چرا گوگوش تا به حال به تاجیکستان سفر نکرده را از او بپرسید. اینکه در دهه هشتاد به او گذرنامه نمی دادند که دروغ نیست و همه می دانند. بارها هم از قول او گفته اند که تهیه کننده های کنسرت هایش نتوانسته اند این کار را فراهم کنند. بهتر نبود قبل از یک گله کردن یک کار خبررسانی درست می کردید و ته و توی اینکه چرا گوگوش به تاجیکستان سفر نکرده را در می آوردید؟ به رمانتیسم نوشته اتان بر می خورد؟

?Where is the rest of the report

"نیکی" جان مغول ها حتا از اعراب وحشی هم بیشتر آدم کشتند و کتاب سوزیدند و میراث ملی ما را غارت کردند(نمونه اش نیشاپور ). جمهوری اسلامی لا اقل خاک ایران را این ٣٠ ساله به دشمن وانگذاشته که از همه طرف مورد حمله بوده و هست که بخاطر افراطی بودن نیست که نمونه اش عربستان سعودی و اسراییل راست گرای افراطی که دوست آمریکا هستند. دعوا سر دموکراسی هم نیست (به همان مثال های قبلی دیکتاتوری و تبعیض نژادی دینی هم بیفزایید). سوآل اینست که از جان ایران چه می خواهند؟ جوابش را در انرژی و قدرت خواهیم یافت.

باز هم خدا را شکر کنید که سفارت ازبکستان را داشته‌اید به آن‌جا زنگ بزنید. من که چندین بار بدبختانه سر و کارم با سفارت جمهوری اسلامی در هلند افتاده و تمام موهای سرم از ناراحتی سفید شده. مدت‌ها مسئول تلفن جواب دادن این سفارت یک فرد عرب بود که نه فارسی بلد بود و نه هلندی، فقط یک کمی انگلیسی دست و پا شکسته می‌دانست و زود هم دهان را باز می‌کرد به بد و بیراه!

agha b in hame negh nazanim.avvalan man omidvaram ke be in Shahzadeh khanom dar iran,laaghal ,khosh gozashteh bashad,amma inke chera bazi az masoolan irani in hame onogh hastand o ravabete omoomi zaif,haghigat in ast ke kheilishoon dahati hastand va haghighatan nemidananad chetor barkhord konanad;zemnan in fesharhaye azim khareji haghighat ast.yek nafar khoob goft,akhar in gharbiha az ma che mikhahand? magar dar hamin si sal kam az ma khordand o bordand?shoma hamin sokhanraniye do rooz pish dar Genève ra bebinid;chera in hame sar o seda mikonanad?

حس و حال این کار را بسیار دوست داشتم .از اینکه خاطرات شخصیتانرا در اغاز این سفرنامه گذاشتید بسیار لذت بردم نوعی سفر گذشته به امروز بود. دوست دارم از دیدارتان بخوانم و عکس العملتان را بعد از دیدن ایران امروزی بدانم. دوست دارم بدانید که از وقتی خارج از ایران زندگی میکنم شدیدا مشتاقم که به تاجیکستان و افغانستان سفر کنم دو کشوری که هچوقت در ایران از انها اطلاعات درستی در دست نیست ونبوده با انکه مردمانشان در زبان و بسیاری اداب با ایرانیان مشترک هستند ولی متاسفانه همیشه جریانات سیاسی و اجتماعی ما را از انها دور و بی اطلاع داشته.ولی هیچ وقت برای آگاه شدن دیر نیست

برای فرهاد: خانم گوگوش بارها دعوت دولت تاجیکستان و تلاش ها برای گفتگو را یا بی جواب گذاشته و یا رد کرده است.

وقتی خانم لیلا فروهر به تاجیکستان رفت دید که جسارتی هم نکرده و تاجیکستان افغانستان نیست. دفعه دیگر حتما با لباس راحت تر خواهد رفت و این قدر لباس پوشیده نخواهد پوشید.
اما باز هم احسنت به او و ستار که به یاد تاجیکان و فارسی زبانان هستند.
خانم گوگوش به اندازه کافی انگار شهرت دارند و حالا پاسخی و جوابی به تاجیکان نمی دهد چیزی را هم از دست نمی دهد.

یکی از دوستان می گفت که ترس خوانندگان زن ایرانی برای سفر به تاجیکستان در آن است که دولت ایران در داخل این کشور نفوذ دارد و خوف ترور و یا توطئه را احساس می کنند.

باید بگویم که دولت تاجیکستان هم مسوولیت محافظت کسی مثل گوگوش را نمی تواند به عهده بگیرد، چون در برابر ایران واقعا حق دارد که بترسد و دوست ندارد تاجیکستان محلی باشد که به گوگوش آسیب برسد.

اما ازبکستان شاید خوب باشد برای سفر اول گوگوش چون آن جا دست دولت ایران هم تنگ است و هم از لحاظ فروش بلیت می تواند به صرف اش باشد.

شاید بی جواب گذاشتن فقیرانی مثل تاجیکان که تنها ثروت شان دل و عاشقی است صلاح باشد.

ياد خاطره اي افتادم از سالهاي نه چندان دور فکر کردم ياد اوري ان خالي از لطف نيست. در دهه نود به واسطه مسايل کاري چندين بار به ازبکستان سفر کردم .شهر زيباي سمرقند و همينطور بخارا را چند نوبت زيارت کرده ام.بي ريا بگويم شايد هيچ کجا مردماني به اين مهرباني نديده بودم و عجيب شيفته ايران و ايراني و صد البته حافظ که نام او را با احترام زياد ياد ميکنند. ان سالها اسياي ميانه تازه از يوغ روسها و کمونيستها ازاد شده بود.و مردمان ان ديار با وجود مشکلات شديد اقتصادي و نا امني ناشي از فرو پاشي کمونيست راضي به نظر ميرسدند.اما سرنوشت سمرقند و بخارا به دست ازبکها افتاده بود و اين خود موجبات پريشاني مضاعف مردمان ان ديار .يادم مياد روزي در قهوه خانه اي در شهر سمرقند نشسته بودم قهوه چي به روسي پرسيد چي ميخوري ؟ جواب او را به فارسي دادم گل از گلش شکفت ولي اهسته در گوشم ياداوري کرد اينها دوست ندارند ما فارسي با هم گفتگو کنيم .ان روزها از طرف يونسکو جشنواره موسيقي اسياي ميانه بر قرار بود و يک گروه موسيقي اصيل ايراني هم دعوت شده بود که عجيب مورد بي مهري ازبکها قرار گرفته بود البته اين سياست رسمي دولت ازبکستان بود که ظاهرا توسط سفارت امريکا ديکته ميشد يعني محدوديت بسيار شديد براي ايرانيها و باز گذاشتن دست عربها و ترکها {ترکيه} ولي در شب اجرا وقتي نواي تار و کمانچه در محل اجراي کنسرت پيچيد من مردماني را ديدم که از شدت شوق و هيجان ميگريستند.ان سال گروه ايراني از جانب مردم به عنوان بهترين انتخاب شد.

با انصاف عزیز: مطلب شما را به پدر و مادرم نشان دادم، هر دو مخالف بودند . رژیم ولایت فقیه در زمان آقای رفسنجانی دهات مرزی ایران را به کشور آذربایجان بخشید، دریای مازندران را که در قرارداد ایران و روسیه نصف شده( پنجاه در صد) در حال بذل و بخشش به کشور های ساحلی و روسیه است، در جنگ ایران و عراق بنقل از آقای حسین خمینی حاضر بودند که نصف کشور برود که آقای بنی صدر جنگ را نَبَرَد و آقای رجایی، نخست وزیر تحمیلی آقای خمینی، گفت جنگی را که ارتش طاغوتی می خواهد برنده شود نمی خواهیم . بنابراین مسئولین رژیم ولایت فقیه نیستند که خاک ایران را حفظ کرده اند، دلایل دیگری وجود دارد که باعث استقلال ایران شده است. اولاً ما سی سال پیش انقلاب کرده ایم و قبل از آن نیز دو جنبش دیگر یعنی انقلاب مشروطیت و جنبش ملی کردن نفت نیز داشته ایم، یعنی حس ملیت در ایرانیان قوی است و قدرت های
غارتگر این را می دانند. ثانیاً بعد از حمله به افغانستان، آقای جرج بوش و نیو کانها برنامهٌ حمله به ایران را داشتند ولی متوجه شدند که بر خلاف افغانستان و عراق، در بین ایرانیان آلترناتیو و جایگزین واقعی و ملی وجود دارد. ثالثاً قدرت های نفت خوار و حامی غیر مستقیم رژیم، می دانند که در سال ١٣٦٠ در ایران کودتا شده و رژیم ولایت فقیه، خواست انقلاب مردم ایران نبوده، زمان کودتای ١٣٦٠ با آوردن سپاه پاسداران از جبهه ها به تهران و اشغال مجلس و تمام شهر، محبوبیت رئیس جمهور مورد انتخاب مردم بیشتر از زمان انتخابش شده بود( بنابر نظرسنجی سال ١٣٦٠بیست میلیون ایرانی از رئیس جمهور طرفداری می کردند). دلیل این بلاها اینست که ما اولین ملتی هستیم که گفتیم قدرت تصمیم را باید از سرمایه و حکومت و هر شکل قدرت گرفت و تنها اجازهٌ اجرای تصمیم ملت را به قدرت و حاکمیت و سرمایه داد، اولین ملتی بودیم که گفتیم باید نفت را بجای فروش به دلار، با سبد ارزها فروخت، ما بودیم که بانکها را ملی کردیم و بدون اینکه نظام رقیب سرمایه داری را که دولت سرمایه دار شوروی بود، قبول کنیم و رئیس جمهور وقت دست رد به سینهٌ پیشنهاد سفیر شوروی زد و آنها از آقای خمینی و حزب جمهوری اسلامی طرفداری
کردند. ما بودیم که در عرض دوسال قبل از آمدن حکومت آقای رجائی توانستیم اقتصاد ورشکستهٌ بجا مانده از رژیم پهلوی را بسرعت اصلاح کنیم و آقای کیسینجر گفت که آمریکا ژاپن دوم را در خاورمیانه تحمل نخواهد کرد.

عجیبه که مردم چه حرفهایی از خودشان در می آورند و گاهی آنقدر آن را تکرار می کنند که خودشان هم باورشان می شود. چرا بعضی ها فکر می کنند دولت ایران اصلا اهمیتی به گوگوش و امثال او می دهد؟. درست است که ایران سازمان اطلاعاتی پرقدرتی دارد اما این به معنی این نیست که وقت خود را برای امثال ایشان تلف کند. ترور نیز تنها کار افرادی است که وابسته به سرویسهای غربی هستند مانند طالبان و یا کسانی که حقوق بگیر موساد و امثالهم هستند. البته جنایتکارانی که دستشان به خون مردم ما آلوده هست هرگز در هیچ کجای دنیا امنیت نخواهند داشت اما کسانی که فقط حرف می زنند خطری حداقل برای نظام حاکم در ایران ندارند. بنده شخصا گوگوش بعد از مهاجرت از ایران را اصلا دوست ندارم و ترجیح می دهم او را بصورتی که در گذشته بود و با آهنگهای قدیمی بخاطر بیاورم تا گوگوش با آهنگهای جدیدش.

اقای شهرام فرموده اند:
"چرا بعضی ها فکر می کنند دولت ایران اصلا اهمیتی به گوگوش و امثال او می دهد؟"
چرایش را البته از دولت های مختلف در ایرن سئوال بفرمایید. اما این که خانم گوگوش سالها ممنوع الخروج از کشور بودند یک واقعیت است که می توانید از مسئولان محترم جمهوری اسلامی سئوال فرمایید. البته برای بنده و چند میلیون نفر دیگر مثل بنده هم جای تعجب دارد که چرا مثلا گذرنامه خانم گوگوش خواننده یا خانم مسیح علینژاد روزنامه نگار یا آقای رضوی فقیه فعال سیاسی یا صدها نفر دیگر توقیف می شود. آنها که به قول شما فقط حرف می زنند یا فقط به سادگی آواز می خوانند. عجیب نیست آقای شهرام؟

این آقای شهرام یا حافظه ی خوبی ندارند یا آنکه مانند اصحاف کهف در غار بوده اند زیرا ترور ١٨٠ نفر در خارج را نمی گوئیم بختیار و قاسملو و فریدون فرخزاد بلکه از داخل از سامی که توسط احمدی نژاد ترور شده و فروهرها ؛ مختاری ؛ پاینده ؛ دوانی ؛ و ... اینها نه اسلحه داشته اند و نه اینکه به جز قلمشان چیز دیگری و به همین جرم فقط دانستن و دانائی ترور شده اند . دیگر جمهوری اسلامی در درون خودش هم ترور کرده است یعنی کشتن آیت الله لاهوتی ؛ املشی و احمد خمینی با سیانور ؛ زجائی و باهنر ؛ و ... دیگر چه ترورهائی را باید گفت تا کسانی که چشم و گوش و عقلشان بسته شده است باز شود ؟

23th April 2009

Mrs Gogosh had to escape from Iran in daecade 1980,but she did not do! She lost her life in Iran for nothing. She can not sing like 20 years ago now. More than 30 years . I did not hear a sing-song from Gogosh.other person wrote her voice changed, it is natural for every body

Gogosh mi bayed 20 ta 30 saal pesh az Iran mi gorikht wae daer beeron Iran Paarsi zaban haa ra shad mi kerd,wae az khod naami mi gozasht

شما آرزوی سفر به ایران را داشتید و من آرزویم دیدار هرات و سمرقند و بخارا و بلخ است! عجب زمانه ای شده! ما فارسی زبانان باید ویزا بگیریم تا وطنمان را ببینیم!

Agar bee deenee bad ast, cheraa Paris in hameh zibaast ???!!!

It was nice, you have started in detail but you've ended very fast. We'd like to travel with you in Iran.

ای همیشه سبز خاطر من ... پیکر خشکیده مرا توانی دوباره بخش که از دیروز هوسی برای فردا باقی نمانده است ....
از خواندن گزارش سفر به ایران شما بسیار تکان خوردم و احساساتم به هیجان آمدند ... میشه ایمیل خودتان را به من بدهید ؟ سپاس بدرود .

گوگوش هم ازنظر هنرش . هم از نظر شخصیتی قابل ستایش است