«هایکو رومانس» خواننده ارمنی

شهزاده سمرقندی

امروز از خواننده‌ای می‌گویم که نام‌اش برای من سبب شد تا بروم و بیش‌تر با او و سبک کارش آشنا شوم.

در ارمنستان «هایکو» اسم مردانه است و باید بگویم که هیچ ربطی هم به هایکوهای ژاپونی ندارد، و خواننده‌ای که می‌خواهم معرفی کنم، «هایکو» اسم هنری او نیست، بلکه اسم خانوادگی‌اش است.

هایکو رامنس از خواننده‌های جوان ارمنی است که سال گذشته انگار اوج فعالیت هنری او بود و معلوم نیست که کارهای بعدی او در چه سطح و چه راهی خواهند بود.

اما آن ترانه‌هایی که تا به حال از این خواننده منتشر و پخش‌شده‌اند، نشان می‌دهند که هایکو برای خود سبکی را انتخاب کرده است و دوست ندارد از آن خط بیرون بیاید و یا برایش سخت است که با سبک و شیوه دیگری هم کار کند. ترانه‌های او در داخل ارمنستان بسیار محبوب و جوان‌پسند است.

هایکو رامنس اسم جذابی برای یک هنر مند است، اما غیر از نام همه می‌خواهند که هنرمند کار‌های خوبی هم داشته باشد تا از این که وقتی گذاشته و ترانه‌هایش را گوش داده‌اند، لذت ببرند.

هایکو رامنس، خواننده‌ جوان ارمنی

در کارهای هایکو با وجود این که تنوع اجرایی و یا ریتمی زیاد نیست، اما یکنواختی او و وفاداری‌اش به یک لحن و ریتم انسان را وادار می‌کند تا حزن و گرفتار او را باور کند. آن‌چنان که اگر روزی ترانه شادی از او دیدید کمی طول بکشد تا باور کنید که اجرای اوست.

این ترانه را هایکو در ایروویژین ۲۰۰۷ به عنوان ترانه‌ی نهایی اجرا کرد و اجرایش بد نبود. هرچند که برنده نشد، اما از بین ۲۴ نفر، هشتم شد.


ترانه Anytime you need و یا «هر زمانی که تو بخواهی» در اجرای هایکو رامنس خواننده ارمنی که به دو زبان خوانده است. دقیقاً جایی که می‌خواهد موثرتر اوج بگیرد با زبان مادری خود می‌خواند.

تعداد ترانه‌های او زیاد هم نیستند و شاید زیر بیست تا باشند. من این یکی را دوست دارم. ترانه «دو کس».

علاوه بر اسم جذاب، هایکو جایزه‌های متعددی را به خاطر ترانه‌های غمگین‌اش، که بیش‌تر اوقات از شیوه «شیون» ارمنی استفاده کرده، به دست آورده است. از جایزه هنری موسکو تا ایرویژین ۲۰۰۷ و بگ اپل نیویورک و همین‌طور جایزه‌ی بهترین اجرا و مولف در وطن خود.