ساز سوخته‌ی پول‌ساز هندریکس

شهزاده سمرقندی

هفته پیش در رسانه ها خبر فروخته شدن گیتار نیم‌سوخته‌ی جیمی هندریکس منتشر شد که در یک حراجی لندن به قیمت ۲۸۲ هزار پوند به فروش رفت. البته انتظار می‌رفت این قیمت به ۵۰۰ هزار پوند هم برسد.

یک گیتار دوست آمریکای به نام دانیل بوتچه صاحب این گیتار معروف شد. او بعد از پایان مراسم حراج گفت: حاضر بود برای گیتار Fender Stratocaster جیمی هندریکس که در یک کنسرت در فینزبری پارک لندن سال ۱۹۶۷ آتش زده بود، قمت چندین برابر بالاتر از این هم بپردازد.

جیمی هندریکس اسطوره موسیقی راک آمریکا

جیمی هندریکس اسطوره موسیقی راک آمریکا که در اروپا نیز موفقیت‌های هنری به دست آورد، رابطه‌ای عاشقانه با گیتار خود داشت. وی در اوج کنسرت خود در لندن، این معشوقه گرانقیمت و عزیز خود را که خیلی از نوازنده‌ها آرزوی داشتن آن ‌را داشتند قربانی کرد.

داستان این حرکت جیمی هندریکس را منقدان به‌گونه‌های مختلف تحلیل کرده‌اند. اما «قربانی کردن عزیز خود در راه هنر» دقیق‌ترین توصیف است.

آهنگی که جیمی هندریکس هنگام اجرای آن به وجد آمد و دست به قتل گیتار خود زد (The wild thing) نام دارد که می‌شود آن‌را «چیزی وحشی» و یا «وحشیانه» ترجمه کرد.

کارهای جیمی هندریکس را می شود یا عاشقانه گوش کرد و دوست داشت و یا اصلا گوش نداد و متنفر بود. وی در راه موفقیت خود بالا و پایان‌های زیادی داشته است. در آن دوران راهی که او می رفته راهی هموار نبود، سنگلاخ و تپه‌هایی بود که باید کوبیده و صاف می‌شد.

هرچند در آن سال‌ها موسیقی راک در حال شکل گرفتن بود. اما جیمی هندریکس از تجربه‌های موجود و ناموجود استفاده کرد و تجربه خاص خود را کشف کرد. البته آن‌را بارها به رخ بسیاری از نوازندگان و شنوندگانی که موسیقی او را درک نمی‌کردند کشید.


با تشکیل و ایجاد گروه (Are You Experienced) انگار می‌خواست بگوید که این موسیقی برای باتجربه‌هاست.

وی در ترانه «ببخشید مرا وقتی آسمان را می‌بوسم»(Excuse me, While I Kiss the Sky) این احساس خود را از کسب تجربه‌های جدید و دست‌ناخورده بیان می‌کند.

جیمی هندریکس از آن‌روی که مکتب موسیقی زمان و ناظر و راهنمای نوازندگان و خوانندگان بود، جوانی بود با صدای ناخوب و با اجرای بی‌نظم. بی‌نظمی و قاعده‌شکنی جیمی هندریکس مورد پسند جوانان قرار گرفت و او را پشتبانی کردند.

مرگ در هتل سمرقند

مرگ جیمی هنریکس بسیار مشکوک و ناگهانی بود. بعضی‌ها گفتند که خودکشی کرده است. بعضی‌ها گفتند: دلیلی برای خودکشی نداشت؛ او مردی در اوج شهرت و افتخار بود. دوست دختر آلمانی او ـ تنها کسی انگار در شب ۱۷ سپتامر سال ۱۹۷۰ با او بوده ـ تحت تاثیر مواد مخدر حرف‌هایی زد که باعث پیچیده‌تر شدن حل معمای مرگ این اسطوره موسیقی راک شده است.

جیمی هندریکس در هتل سمرقند در یکی از محل های لندن اتاقی گرفته بود که گفته شده است بسیار کم در اتاق خود می‌خوابیده است. اما آن شب با دوست‌دختر آلمانی خود با هم در آن اتاق شب را رزرو می کنند.

قصه آن شب بر کسی معلوم نیست. دوست‌دختر هندریکس گفته که: شب خوب و آرامی داشتیم و بعد از نوشیدن شراب خوابیدیم. اما بیخوابی واداشته که او قرص خواب‌آور بخورد. ولی وقتی صبح جیمی را در حال قی کردن می‌بیند به بیمارستان زنگ می زند. جیمی در راه بیمارستان جان می‌بازد. بعدها مانیکا گفته که 9 دانه قرص خواب‌آور او گم شده بود.

بعدها چند نفر از دوستان هندریکس گفتند که استفاده بیش از حد مواد مخدر باعث مرگ او شده است.

به هر حال جیمی هندریکس روزگار و فعالیت روشنی داشت و این که دلیل مرگ او ناروشن مانده تاثیر منفی به شهرت او نرسانده. گفته شده است که جیمی هندریکس به اندازه دوستان خود دشمن داشته و به اندازه عشق خود جرات.

امرروز نمی شود موسیقی جیمی هنریکس را از دیگر گیتار نوازان معروف تشخیص داد چون سبک او و راه او در خون همه گیتار نوازان جای گرفته و جدایی‌ناپزیر است. در حالی که سال‌های ۷۰ با دو نت می‌شد موسیقی جیمی هندریکس را شناخت و از متفاوت بودن اجرای او لذت برد. جیمی هندریکس اسطوره‌ای بود که هنوز از خاکستر آن می‌شود پول ساخت.