| خانه > رادیو سیتی > Nov 2009 | |
Nov 2009یادداشتی بر فیلم جدید مسعود کیمیایی؛ محاکمه در خیابان هراس از خیابان کیمیاییعباس ارض‌پیما: آخرین فیلم مسعود کیمیایی که چند روزی از آغاز اکران آن می‌گذرد، به خودی خود فیلمی است بی‌ارزش، و با این حال، و به‌نحوی متناقض، بسیار مستعد «دیده‌نشدن». برای اولین‌بار عقب‌ماندگی فرم در سینمای کیمیایی، محتوایی خلاقانه را علیه خود او به کار انداخته است، محتوایی که از بیرون به فیلم نفوذ کرده، آن را وارونه ساخته و پشت سر می‌نهد. نگاهی به فیلم «یک مردی جدی» ساخته برادران کوئن فرصت‌های از کف رفتهمحمود خوش‌چهره: کمدی سیاه، همواره وجهی مسلط در سینمای برادران کوئن بوده است. طنز تلخ آن‌ها با «فارگو» به اوج خود رسید که به گونه‌ای نامتعارف خشونتی سبعانه را در بستری از شوخی‌های گزنده می‌گنجاند. آمیزش این دو گرایش متضاد در نهایت لحنی کنایی به فیلم‌های برادران کوئن می‌دهد و، با در هم تنیدن طنز، پوچی و پارانویا در تار و پودشان رسوخ می‌کند. همه‌ی این عناصر در «یک مرد جدی» نیز وجود دارند. نگاهی به فیلم «دو خواهر» کپی‌برداری ناشیانه!آرش پارسا: محمد بانکی در اولین تجربه‌اش در مقام کارگردان، سوژه‌ای را دست‌مایه‌ی کار خود قرار داده است که دیگر برای مخاطب ایرانی ناآشنا نیست. پرداختن به سوژه‌ی خواهران دوقلو دیگر به مضمونی تکراری در سینمای ایران بدل شده است. بانکی در پرداخت این مضمون چندان موفق عمل نمی‌کند زیرا فیلم کپی‌برداری ناشیانه‌ای از فیلم «دوتا هم زیاده»، ساخته‌ی فرناندو ترویا است. به بهانه نمایش فیلم: نامه‌هایی به رییس جمهور در آمستردام «آن‌ها مدت‌هاست که منتظرند»فروغ تمیمی: فیلم «نامه‌هایی به رییس جمهور»، ساخته‌ی پیتر لوم، یک تحقیق مردم‌شناسانه تصویری است. او با دقت و ظرافت؛ احساسات، آرزوها، حسرت‌ها و عسرت‌های مردم را در ده و شهر ثبت کرده است. سندی افشاگرانه در مورد سیاست‌های پوپولیستی رییس جمهور احمدی نژاد و درد و رنج مردمی محروم که در انتظار صدقه او شب را سحر می‌کنند. «نقشی که تاریخ را زنده می‌کند»ایرج ادیب‌زاده: در میان ۱۰۹ اثر از مشهورترین هنرمندان هنرهای تجسمی معاصر در نمایشگاه دوسالانه «شهر بین‌المللی هنرها» در پاریس، تابلوی بزرگی از قاسم حاجی‌زاده، نقاش صاحب سبک ایرانی با نام «آتشفشان» عرضه شده است. قاسم حاجی‌زاده ۶۲ سال پیش در لاهیجان متولد شد. از ۱۲ سالگی به نقاشی روی آورد و پیش از انقلاب به یکی از نقاشان مطرح و معروف ایران مبدل شد. گزارشی از این دوسالانه تهیه کرده‌ام. گفت‌وگو با نیلوفر بیضایی، نویسنده تئاتر و کارگردان «یک پرونده، دو قتل»؛ مستندی برای قتل فروهرهاایرج ادیب‌زاده: در مورد قتلهای زنجیرهای و به ویژه در مورد فروهرها، فیلم‌های مستند بسیاری ساخته شدهاند. خانم نیلوفر بیضایی، کارگردان و نویسندهی تئاتر، نیز این رویداد را برای نخستین بار به شکل نمایشی مستند به صحنهی تئاتر آوردده است. در همین زمینه و نیز به مناسبت یازدهمین سالگرد قتل داریوش و پروانه فروهر، با خانم نیلوفر بیضایی گفت‌وگو کرده‌ام. نگاهی به فیلم «نیش زنبور» کمدی کلیشه‌ای با قاعدهآرش پارسا: حمید رضا صلاحمند، در دومین تجربه‌ی سینمایی خود به سراغ مضمونی کاملا متفاوت با اثر قبلی‌اش رفته است. «نیش زنبور»، کمدی موقعیتی است که از تقابل و رویارویی سه شخصیت اصلی آن شکل می‌گیرد. نویسنده در طراحی ساختمان داستانش ترکیب چندان پیچیده‌ای برای مخاطب عرضه نمی‌کند. او داستانش را براساس کاراکترها و آدم‌هایی طراحی می‌کند که برای مخاطب چندان ناآشنا نیستند. گفت‌وگو با علی عباسی، تهیه‌کننده سینما «نمایش فیلم‌های خارجی آسیبی برای سینمای ما بود»ایرج ادیب‌زاده: تفاوت عمدهی سینمای دیروز و امروز ایران را خیلیها در سانسور شدید پس از انقلاب، کم رنگ شدن حضور زنان و تکیه بر فیلم‌های کودکان دانستهاند. علی عباسی، سردبیر مجلهی ستارهی سینما در این خصوص می‌گوید: «تفاوت عمده در فیلم‌های تجارتی، فقط نجیبانهتر شدن و باحجاب شدن آن‌ها است. وگرنه قصهها همان قصهها است.» مقایسه‌ای بین فیلم‌های «حوادث ماوراء طبیعی» و «مردانی که به بزها خیره می‌شوند» از سیاست بسته بوش تا سیاست باز اوبامامحمود خوش‌چهره: شاید مقایسه فیلم‌های «حوادث ماوراء طبیعی» و «مردانی که به بزها خیره می‌شوند» به عنوان دو روی همان سکه قدری غریب به نظر آید، اما هر دو فیلم در برگیرنده همان واکنش ایدئولوژیک به سیاست‌های آمریکا هستند. در واقع هر دو فیلم نمودار نگرشی هستند که به شدت به نقد پارانویا و برجسته‌سازی ترور و خوف به عنوان سیاست اصلی جرج بوش می‌پردازد. نگاهی به نمایش «تراژدی با کمدی اضافه» قراردادهای شخصی!آرش پارسا: در نمایشنامه‌های چخوف زندگی واقعی که درهمدردی، تساهل، کار مفید و شخصیت جدی جلوه‌گراست، در مقابل زندگی توخالی که با خشونت، خودفریبی، ملال و ابتذال همراه است قرارمی‌گیرد. قهرمان‌های آثارچخوف زندگی خود را یا با پنهان کردن حقیقت دردناک در پشت خیال‌پردازی‌ها و توجیه‌های گوناگون و یا با غرقه کردن خود در کارهای پوچ و مبتذل روزانه بر باد می‌دهند. گفتگو با مجید فلاح‌زاده، مدیر جشنواره شانزدهمین جشنواره تئاتر ایرانی در کُلنپژمان اکبرزاده: از یازدهم تا پانزدهم نوامبر، شهر کُلن میزبان شانزدهمین جشنواره تئاتر ایرانی در آلمان است. گروه‌های تئاتر ایرانی از داخل و خارج از ایران برای ارائه کارهایشان راهی آلمان می‌شوند. این جشنواره از سوی انجمن تئاتر ایران و آلمان برگزار می‌شود. مجید فلاح‌زاده، مدیر جشنواره در گفت‌وگو با «زمانه» از دشواری‌های .دعوت از گروه‌های ایرانی گفته و هم‌چنین محتوای برنامه‌های امسال نگاهی به نمایش «شاه لیر» سیاست‌مداران نالایق!آرش پارسا: نعیمی در تجربه تازه خود به سراغ یکی از آثار جاودانه شکسپیر، «لیرشاه» رفته است و بازخوانی آزادی از این اثر انجام داده است. متنی که نعیمی براساس متن اصلی به رشته تحریر درآورده است، کاملا متفاوت از متن شکسپیر است. به این معنی که در متن اصلی مخاطب با یک تراژدی مواجه است، اما نعیمی توجه مخاطب را به قدرت‌ها و رهبران بیرونی در جامعه سوق داده است. گزارشی از فیلم مستند «خانه‌ی شیشه‌ای» مجالی برای تبدیل رنج به هنرپانتهآ بهرامی: هوای تنفسی برای چهار دختر جوان تهرانی آن‌چنان شده که آنان را به لبه‌ی پرتگاه فرار از خانه نزدیک می‌کند. در این چالش همه روزه، روزنه‌ای به نام «بنیاد امید مهر»، برای تنفسی دوباره باز می‌شود. درون‌مایه‌ی فیلم مستند «خانه‌ی شیشه‌ای» بر مبنای زندگی پر تنش این چهار تن در تهران میلیونی بنا شده است و شاید انتخاب نام فیلم، نمادی از این تنش‌های روزمره باشد. نگاهی به فیلم «آقای هفت رنگ» مدیران مردم‌دار و لایق!آرش پارسا: شاه حسینی، علاقه‌ی خاصی به پرداختن به معضلات زندگی زناشویی دارد و این مضمون‌ها را از دریچه‌ی طنز به مخاطب خود عرضه می‌کند. طرح کلی داستان فیلم «آقای هفت رنگ» هم بر اساس همین نگرش شکل می‌گیرد. «جهان» که برای دزدی به بانک رفته مجبورمی‌شود تا پول دزدیده شده را به جیب «کامران» که رییس شورای منطقه است، بیندازد. همین جابجایی باعث بروزاتفاقاتی دراماتیک و جذاب داستان می‌شود. جنبشی از جنس رسانههایشپژمان اکبرزاده: در حاشیه‌ی «نهمین جشنوارهی جهانی سینمای تبعید»، علاوه بر نمایش دهها فیلم از سینماگران تبعیدی و مهاجر، بخشهای جنبی گوناگونی نیز پی گرفته شد. یکی از این نشستها، سمیناری با عنوان «کاربرد رسانههای مدرن از سوی جوانان معترض در ایران» بود. درباره‌ی این نشست با سیروس وقوعی، منتقد سینما و پژوهشگر مسائل اجتماعی و برگزارکننده‌ی این سمینار گفت و گویی کرده‌ام. |
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
 |
