«حس بشردوستی به زمینه‌های فرهنگی مرتبط است»

حس بشردوستی و فداکاری بیش از آنکه با خصائص ذاتی و ژنتیکی مرتبط باشند با رفتار آموخته شده از محیط مرتبط هستند.

به نوشته ساینس دیلی، حس نوع دوستی که در میان بسیاری از گروههای جامعه از داوطلبان برای کمک های امدادی گرفته تا اهداکنندگان خون وجود دارد رفتاری است که مردم از محیط اجتماعی و فرهنگی خود می آموزند.

آدریان بل و همکارانش در دانشگاه کالیفرنیا که نتایج تحقیقات خود را در شماره اخیر مجله آکادمی ملی علوم آمریکا منتشر کرده‌اند بار دیگر موضوع اکتسابی یا ذاتی بودن حس بشردوستی انسان را به چالش کشیده اند.

حمایت از معترضان ایرانی در خارج از کشور

پژوهشگران برای درک زمینه های اجتماعی و یا ژنتیک بشردوستی در گروه‌های اجتماعی از یک روش ریاضی برای استنباط معادله برتری هر یک از این عوامل استفاده کردند.

نتیجه بررسی تطبیقی بین داده‌های ژنتیکی و اطلاعات موجود براساس نظرسنجی‌های صورت گرفته در کشورهای مختلف نشان داد که متغییرهای فرهنگی محیط اجتماعی از خصائص ژنتیکی تاثیر بیشتری در بروز حس بشردوستی دارند.

برپایه نتایج این تحقیق پژوهشگران معتقدند شرایط اجتماعی بیش از خصائص ژنتیکی می تواند در بروز و باروری حس بشردوستی در انسان موثر باشد و از این رو وزنه بسیاری از رفتارهای بیمارگونه و یا ضداجتماعی را به سوی متغییرهای اجتماعی سنگین‌تر جلوه می دهد.

نتایج این تحقیقات می تواند در درک زمینه‌های بروز حس بشردوستی در انسان و چگونگی پرورش آن یاری برساند.