دوازده جنگجوی نترس در آسیا پیروز شدند

فرنگیس محبی

مجله‌ی ورزشی این هفته زمانه را «اینجا» بشنوید

تیم ملی بسکتبال ایران برای نخستین‌بار قهرمان آسیا شد و پس از شصت سال انتظار به بازی‌های المپیک که تابستان آینده در پکن برگزار می‌شود راه پیدا کرد. بازیکنان جوان ایرانی که در مسابقات قهرمانی ملت‌های آسیا توانسته بودند تیم‌های فیلیپین، اردن، چین، تایوان، قطر و قزاقستان را شکست دهند، در مرحله نهائی در مقابل لبنان قرار گرفتند.

تیم ملی بسکتبال ایران

لبنان در یک چهارم نهائی در یک بازی تشریفاتی، زمانی که صعود هر دو تیم به نیمه‌نهائی مسلم شده بود، ایران را شکست داد اما در مسابقه فینال، این تیم ملی بسکتبال ایران بود که با نتیجه ۷۴ بر ۶۹ برلبنان پیروز شد و جام قهرمانی را به ایران برد. ستاره این مسابقه حامد حدادی بازیکن بلندقامت ایران بود که ۳۱ امتیاز کسب کرد.

با پیروزی ایران در مسابقات ملت‌های آسیا که در ژاپن برگزار شد، برای نخستین‌بار مقام قهرمانی از چنگ قدرت‌های شرق آسیا چون چین، فیلیپین و کره جنوبی خارج شد و به غرب آسیا رفت. بسکتبال ایران سال گذشته در بازی‌های آسیائی قطر هم موفق به کسب مدال برنز شده بود.

رایکو ترومن، سرمربی تیم ملی بسکتبال ایران

درمجله ورزشی این هفته رادیو زمانه، فرنگیس محبی گفتگویی دارد با «رایکو ترومن» سرمربی صرب تیم ملی بسکتبال ایران که در ۵ ماه گذشته هدایت این تیم را بر عهده داشته است. آقای ترومن ابتدا احساس خود را پس از پیروزی تیم ملی بسکتبال ایران شرح می‌دهد:

من خیلی خوشحالم، بیشتر از این نظر که هیچکس، جز من و چند نفر دیگر در اطراف تیم، انتظار پیروزی از این تیم را نداشت و فکر نمی‌کرد که این تیم جوان استحقاق قهرمان شدن را داشته باشد و بتواند پس از سال‌ها نماینده ایران در یک ورزش تیمی المپیک باشد. خوشحالی من بیشتر به‌خاطر بسکتبال ایران و مردم ایران است. این یک پیروزی تاریخی برای آنان است که قهرمان آسیا شده‌اند و برای من هم آنچه که در ژاپن انجام دادیم، یک افتخار بزرگ است.

تیم ملی بسکتبال ایران در شصت سال گذشته موفق نشده بود که به بازی‌های المپیک راه پیداکند. شما چگونه این تیم را ساختید که بتواند به اینجا برسد؟

ما در ابتدا مشکلات زیادی داشتیم از جمله آسیب‌دیدگی‌های فراوان. ما کارمان را چهار ماه زودتر شروع کردیم و من قبل از آغاز تمرین‌ها به بازیکنان گفتم که به 12 جنگجو برای ژاپن احتیاج دارم. اگر شما بتوانید درک کنید که من چه می‌خواهم وبا فداکاری کوشش کنید و انضباط داشته باشید موفق خواهیم شد. اما همه شما باید فداکاری کنید و همیشه عضوی از تیم باشید. و من فکر می‌کنم که مهم‌ترین عامل برای پیروزی ما در ژاپن این بود که مثل یک تیم عمل کردیم و در نهایت موفق شدیم. اما این را هم بگویم که ما تنها تیمی در ژاپن بودیم که بازیکنانمان هم هنرمند و با استعداد بودند و هم شخصیت خاص خود را داشتند. آن‌ها مبارز هستند و با جرات بازی می‌کنند و از کسی نمی‌ترسند. روحیه جنگندگی و نترسی آنها قهرمانی را برایشان به ارمغان آورد.

روابط شما با بازیکنان چطور است؟ روابط خوبی دارید و آیا کار کردن با آن‌ها آسان است؟

در مصاحبه مطبوعاتی خودم هم گفتم که باید از بازیکنان متشکر بود چون گاهی اوقات من در زمین تمرین و در کنار زمین مسابقه آدمی هستم که سخت می‌شود با او کنار آمد. گاهی اوقات هم که مجبور شده‌ام بر سر بازیکنان فریاد بزنم، آن‌ها درکم کرده اند. من به بازیکنانم اعتقاد دارم و آن‌ها هم به من معنقد هستند. این را بگویم که این روابطی که من با این بازیکنان دارم هرگز در زندگی ورزشی طولانی خود چنین روابط خوبی با بازیکنان دیگر نداشته‌ام.

شما ظرف ۵ ماه گذشته با این تیم کار کرده‌اید. توانائی‌های آن‌ها را در چه حدی می‌بینید و فکر می‌کنید چقدر می‌توانند پیشرفت کنند؟

من فکر می‌کنم که اعضای این تیم خیلی بااستعداد هستند و آینده خوبی خواهند داشت چون جوان هستند و هنوز به حد اعلای بازی خود نرسیده‌اند. پیرترین بازیکن ما ۲۵ سال داره ، کاپیتان ما صمد نیکخواه 24 سال داره که واقعا بازیکن خوبی‌است ویا حامد حدادی که ۲۲ ساله‌است. اینها هنوز وقت زیادی برای پیشرفت دارند. باید بهتون بگم که یکی دو مربی بزرگ و با تجربه در ژاپن به من گفتند که اگر آن‌ها به همین نسبت جلو بروند، دو سال دیگر تیم اصلی جمهوری خلق چین را هم شکست خواهند داد.

اگر بخواهیم راجع به نقاط ضعف تیم صحبت کنیم که باید تا قبل از بازی‌های المپیک رویش کار کرد، شما انگشت روی چه می‌گذارید؟

ضعف تیم بیشتر در انضباط است. ولی انها از وقتی که من باهاشون کار کردم خیلی بهتر شدند. ما یک سال تا بازی‌های المپیک فرصت داریم. در این فرصت بازیکنان می‌توانند درک بهتری از نحوه‌های مختلف بازی کردن بسکتبال، مثلا در اروپا در مقایسه با آسیا، داشته باشند. من فکر می‌کنم با روحیه و استعدادی که این‌ها دارند، تیم ما دربازی‌های المپیک احترام دیگران را به‌خود جلب خواهد کرد.

آیا شما هدایت این تیم در بازی‌های المپیک را نیز بر عهده خواهید داشت؟

قراداد من آخر ماه اوت تمام می‌شود اما من روز یکشنبه جلسه‌ای با رئیس فدراسیون دارم و من فکر می‌کنم که همه ما می‌خواهیم که این قرارداد تمدید شود. باید بگویم که فدراسیون همیشه از من حمایت کرده و من روابط بسیار خوبی با رئیس و سایر مدیران فدراسیون دارم و من هیچ اشکالی در تمدید قراردادم تا پایان بازی‌های المپیک نمی‌بینم.

اختیار تمدید قرارداد رایکو ترومن با محمود مشحون رئیس فدراسیون بسکتبال ایران است. آقای مشحون که خود از بازیکنان قدیمی تیم ملی ایران است و قبل از انقلاب دبیر فدراسیون فدراسیون بسکتبال ایران بود، از شش سال پیش برای چهارمین بار رئیس فدراسیون شده است. محمود مشحون ابتدا از پیروزی تیم ایران گفت:

این آرزوی دیرینه نه من، بلکه آرزوی همه بسکتبالست‌ها و جامعه ورزش ایران بود که بتوانند یک چنین روزی را برای خود داشته باشند. آنقدر روز لذتبخش، آنقدر روز غرورآفرین و آنقدر روز بزرگی بود که باید بگویم از زور شعف و شادمانی من در بیست و چهار ساعت فقط دو ساعت خوابیدم.

حدود شصت سال بود که تیم ملی بسکتبال ایران نتوانسته بود جواز ورود به المپیک را به دست بیاورد و یا به این قهرمانی تاریخی در جام ملت‌های آسیا برسد. چطور توانستید این تیم را که شصت سال بود به المپیک نرفته بود آماده کنید؟

واقعیت امر این است که با تعاملی که بین سازمان تربیت‌بدنی، کمیته ملی المپیک و فدراسیون‌ها به‌وجود آمد، یک مثلثی را تشکیل دادند که تمام برنامه‌های تمرینی و کلاسیک تیم‌ها را زیرنظر داشتند، بخصوص ورزش‌هائی که مورد توجه است که یکی هم بسکتبال بود. در این راستا تمام امکانات را در اختیار فدراسیون‌ها گذاشتند که یکی هم فدراسیون بسکتبال بود، مربی خوب را اجازه دادند که استخدام بکنیم، هزینه مسابقات را در اختیار فدراسیون قرار دادند. ما هم با برنامه‌ریزی منسجم و از پیش تعیین شده و با داشتن مربی خوب و کادر فنی بسیار قوی و قهرمانان خوب کشور توانستیم این پیروزی‌ها را در طول این مدت به دست بیاوریم.

تا چه حد این پیروزی‌ها مدیون رایکو ترومن، سرمربی تیم، هستید؟

اگر بخواهیم این را تجزیه و تحلیل بکنیم، باید گفت که او مرد بزرگی است و زحمت بسیاری کشیده است. اما نمی‌شود همه چیز را هم به حساب مربی تیم گذاشت. بچه‌های ما آنقدر خوب درخشیدند و آنقدر خوب کار کردند که برای تمام شرکت‌کنندگان در ژاپن ضرب‌المثل بودند. تمام صبح‌ها بزرگان بسکتبال جهان و آسیا در هتلی که بودیم، برای صبحانه که دور هم جمع می‌شدیم، همه از تیم ایران می‌گفتند. البته آقای ترومن هم سهم بسزائی دارد ولی مهم‌ترین این قضایا از جائی شروع شد که سازمان تربیت‌بدنی برنامه بسیار منسجمی را پیش کشید و ماها و امثال ما را در فدراسیون‌ها مسوول اجرای برنامه‌هائی کرد که خودمان داده بودیم. انصافا همه جورحمایت هم کردند. همه چیز دست به دست هم داد و در نتیجه این اتفاق قشنگ افتاد.

این سووال برای خیلی‌ها پیش آمده که چطور فوتبال که در مقایسه با بسکتبال توجه بیشتری به آن می‌شود و بودجه بیشتری هم در اختیار دارد، با ناکامی روبرو بوده و نتوانسته به‌جائی برسد. چه کارهائی فدراسیون شما انجام داده که فدراسیون فوتبال تابحال نکرده؟

ما نمی‌دانیم که در فدراسیون فوتبال چه می‌گذرد. اما آنچه که بر بسکتبال گذشته یک همدلی و یک صمیمیت و یک گروه کارشناس متخصص است که همه قهرمانان تیم‌ملی بوده‌اند. این‌ها همه بر فدراسیون بسکتبال حاکم هستند. فدراسیون بسکتبال رئیس ندارد، همه رئیس هستند و مدیریت مشارکتی دارد. ما هیچگونه تفاوتی با همدیگر نداریم و هرآنچه که برای بسکتبال برنامه‌ریزی می‌شود در یک اطاق فکر مشورت می‌شود و پس از تصویب به اجرا در می‌اید. در طول این مدت تمام راه‌هائی که ما پیمودیم اگر شما در شش سال گذشته برنامه‌های فدراسیون بسکتبال را زیر ذره‌بین ببرید می‌بینید لحظه به لحظه روز به روز، و مسابقه به مسابقه، بهتر از سال گذشته شده است. ما در طول این شش سالی که گذشت، شش مدال ارزنده آسیا را به دست آوردیم به اضافه مدال‌های غرب آسیا و این هفته هم در جام ملت‌های آسیا توانستیم پیروزی دل‌چسبی را به‌دست بیاوریم، قهرمانی آسیا و مدال طلا و راهیابی به المپیک ۲۰۰۸ پکن.

حالا که جواز ورود به المپیک را دارید، چه برنامه‌هائی برای آمادگی تیم برای حضور در المپیک دارید؟

ما روز یکشنبه صبح ساعت ۱۰ جلسه خاصی را برای این کار با آقای ترومن سرمربی تیم ملی تشکیل می‌دهیم که امیدواریم در آن روز بخشی از برنامه‌های المپیک را که در مردادماه سال آینده در پکن برگزار خواهد شد را بر روی کاغذ بیاوریم. پس از بررسی‌های کامل و کار کارشناسی بسیار ریشه‌ای آنچه را که به دست بیاوریم در فرصت بعدی در اختیارتان خواهیم گذاشت ولی فعلا کاری را انجام نداده‌ایم جز صحبت با آقای ترومن چون قرارداد ایشان آخر مردادماه تمام می‌شود، که علاقه‌مند هست که ادامه بدهد یا خیر، که اظهار علاقه کردند ایشان و انشاالله یکشنبه با ایشان جلسه خواهیم داشت.

در مورد شایعه منع ورود زنان به ورزشگاه‌های بسکتبال، آیا صحت دارد؟

به‌هیچ‌وجه. اصلا چنین چیزی نیست. من در این شش سالی که افتخار این مسوولیت را دارم از روز اول در استادیوم آزادی، سالن بسکتبال، قسمت مخصوص و جایگاه خانم‌ها هست که ورودی و سرویس‌های بهداشتی و قسمت نشستنشان که تقریبا یک‌سوم سالن را در بر می‌گیرد در اختیار بانوان قرار دارد. هیچ‌گونه ممانعتی برای ورودشان وجود ندارد و اکثر مسابقات هم خانم‌ها در سالن حضور داشته‌اند.

مثل این‌که، آنطور که می‌گویند، قرار است از این به‌بعد چنین ممانعتی ایجاد شود.

چنین چیزی را من نشنیده‌ام واگر از این به‌بعد باشد من نمی‌دانم، ولی بعید می‌دانم.

دیگر برنامه‌ها و مطالب ورزشی زمانه