آمادگی خودروسازان ایران برای وضعیت قرمز

مدیران صنایع خودروسازی ایران میگویند طرحهای تولید خود را برای سناریوهای مختلف ناشی از پرونده اتمی از جمله حمله نظامی آمریکا آماده کرده اند.

نشریه فورچون در شماره تازه خود، گزارشی با عنوان «ساخت ایران» درباره صنعت خودروسازی این کشور منتشر کرده است. اریک الیس، نویسنده گزارش به سراغ مدیران کارخانه‌های خودروسازی بزرگ ایران از جمله ایران خودرو و سایپا رفته است.

او می‌نویسد: «اوایل امسال که جنگ لفظی بر سر پرونده اتمی ایران بالا گرفت، ایران خودرو و سایپا کاری کردند که شاید مدیران فورد، تویوتا و بی ام و به ذهنشان خطور نکرده باشد. آنها سفارش تحقیقی را دادند که چگونه می توانند در منطقه ای جنگی به کسب و کار ادامه دهند. آنها دوراندیشی به خرج داده اند. خودروسازان ایران که دولتی‌اند و پیوندهایی با ارگان‌های نظامی دارند، حدس می‌زنند که در تیررس واشنگتن قرار دارند و نه کاخ سفید و نه رییس جمهور محمود احمدی نژاد، نشانه‌ای از عقب نشینی از موضع‌شان بروز نمی‌دهند.»

حتی حمله اتمی
هادی ملکان، از مدیران ارشد سایپا در این گزارش گفته است: «ما حالا سه سناریو داریم: سبز، زرد و قرمز. ما این سناریوها را به اطلاع یک‌صد مدیر ارشدمان رسانده‌ایم تا بدانند چه ممکن است رخ دهد.»

نشریه تجاری فورچون در تشریح این سه سناریوی احتمالی برای صنعت خودروسازی ایران نوشته که رنگ سبز نماد عادی شدن روابط ایران و آمریکا و دستیابی به بازارهای مشترک است. آقای ملکان گفته است: «ما این وضعیت را خیلی دوست داریم.»

زرد نمایانگر وضعیت موجود است که به گفته این مدیر سایپا می تواند روی الگوی خرید مصرف کنندگان تاثیر بگذارد. قرمز نیز نشانه جنگ است، «حمله و تهاجم، حتی اتمی.»

این مدیر سایپا پیش بینی کرده که در چنان شرایطی، «ما فعالیت خواهیم کرد، ولی برخی از خطوط تولید را به دلیل کاهش تقاضای مصرف کنندگان کاهش خواهیم داد.»

علیرضا میرزایی، از معاونان ایران خودرو هم به فورچون گفته است: «ما معتقدیم جنگ همه چیز را ویران خواهد کرد.»

این مدیر ۳۷ ساله که خودش در جنگ هشت ساله عراق علیه ایران حضور داشته، افزوده است: «ما ملت جنگ آزموده‌ای هستیم و شاید در شرایطی خاص، جنگ تنها راه باشد. ما امیدواریم همه چیز به خیر بگذرد، ولی طرح‌های ما شامل بدترین اتفاقات ممکن نیز می‌شود.»

به امید ساخت شورلت
فورچون می نویسد که با وجود سایه سیاه جنگ، مدیران خودروسازان ایران به آینده خوش بین هستند.

آقای میرزایی گفته است: «ما می‌توانیم با اروپایی‌ها حتی با آمریکایی‌ها کار کنیم. کاسبی، کاسبی است و آنها مایل نیستند سود بازار ایران و منطقه را از دست بدهند. گذشته‌ها گذشته است و معتقدم بعد از پنج شش سال، شورلت تولید خواهیم کرد.»

فورچون در ادامه این گزارش می نویسد که در سالیان اخیر، صنعت خودروسازی ایران بعد از نفت، بزرگترین بخش اقتصاد این کشور را تشکیل می دهد، ۱۵۰ هزار پرسنل دارد، چهار درصد تولید ناخالص داخلی را تامین می کند و تولیدات سالانه اش به اندازه استرالیا و تایلند است.

مذاکره با شیطان بزرگ
حسین مومنی، مدیر برنامه ریزی راهبردی سایپا، به فورچون گفته که شرکتش در اوایل دهه ۱۹۹۰ با مدیرانی از شرکت خودروسازی کرایسلر آمریکا مذاکره کرده که به طرف ایرانی گفته بودند سردی روابط ایران و آمریکا آنقدر از بین رفته که می‌توان مذاکرات ابتدایی را میان دو شرکت آغاز کرد.

به گفته آقای مومنی، شرکت کرایسلر می خواست مدلی از اتومبیل Plymouth Acclaim را به ایران بفروشد و حتی این خودرو برای شرایط ایران، آزمایش شده بود. فورچون از قول این مدیر سایپا چنین نقل می‌کند: «مذاکرات به مرحله نیمه پیشرفته رسیده بود.»

یکی از مدیران سابق سایپا که خواسته نامش فاش نشود، ضمن تایید این ادعا گفته است که واحد کانادایی کرایسلر در مذاکرات حضور داشته و ملاقات‌ها در استانبول و دوبی صورت گرفته و طرفین حتی بر سر قیمت و جزییات تولید توافق کرده بودند.

اما بعد از آن که جورج بوش، رییس جمهور آمریکا در سال ۲۰۰۲ ایران را همراه عراق و کره شمالی در «محور شرارت» جا داد، مذاکرات متوقف شد.

با این حال، شرکت کرایسلر این ادعا را اساسا انکار کرده است. سخنگوی دایملر کرایسلر گفته است که نه شرکت کرایسلر و نه زیر‌مجموعه‌هایش هیچ گونه ملاقات یا مذاکره‌ای با کسی از شرکت‌های خودروسازی دولتی یا خصوصی ایران نداشته است.

فورچون در پایان این گزارش می‌نویسد که صنعت خودرسازی ایران ابتدایی بوده و بخش عمده فناوری آن، میراثی از سالهای قبل از انقلاب است. با وجود این، به دلیل بالا بودن درآمد نفتی ایران، خودروسازان بزرگی مانند پژو، سیتروئن، رنو، فیات، کیا و هیوندایی با شرکت‌های سایپا، ایران خودرو، بهمن و کرمان خودرو قرار داد بسته‌اند.

علیرضا میرزایی، از مدیران ایران خودرو، گفته است: «در دهه ۱۹۷۰ میلادی، کره‌ای‌ها، ما را الگویی از جهان در حال توسعه برای صنعت خودروسازی‌شان می‌دانستند، ولی حالا این ما هستیم که از آنها تقلید می‌کنیم. اگر این مشکلات را با آمریکا نداشتیم، صنعت خودروسازی مان دست‌کم مانند کره جنوبی می‌شد و ما، ایران و آمریکا، می‌توانستیم روابط خوبی داشته باشیم.»