«‌دلیل برخورد با دانشجویان، نگرانی سیستم حاکم است»‬

ایرج ادیب‌زاده

شانزدهم آذر روز دانشجو در ایران بود. هر ساله در این روز، مقامات حکومتی مراسمی سمبولیک در تکریم دانشجو برگزار می‌کنند. و در همین روز، تظاهرات اعتراضی دانشجویان به فضای سیاسی کشور برپا می‌شود.

برای اطلاع از چگونگی برپایی مراسم روز دانشجو با خانم بهاره هدایت، مدیر روابط‌ عمومی و عضو شورای مرکزی تحکیم ‌وحدت در تهران گفت و گو کرده‌ام.

خانم هدایت روز دانشجو چگونه گذشت؟

تا جایی که من اطلاع دارم در تعدادی از دانشگاه‌ها از جمله دانشگاه تهران مراسم‌ برگزار شده است. در دانشگاه تهران حدود ۲۰۰ـ ۳۰۰ نفر دانشجویان بسیجی به مناسبت روز دانشجو جمع شدند و در حمایت از عملکرد دولت احمدی‌نژاد یک‌سری شعار دادند.

در سایر جاها تا آنجایی که اطلاع دارم، دانشگاه به اغلب مراسم رسمی مجوز نمی‌دهد یا مجوزهای داده شده را لغو کرده و اجازه‌ی برگزاری مراسم را ندادند.

مگر این‌که دانشجویان به صورت خودجوش تصمیم به برگزاری مراسمی گرفته باشند. از جمله دفتر تحکیم وحدت هم به‌ مناسبت روز دانشجو، روز یک‌شنبه ساعت ۱۲ ظهر در دانشگاه تهران اعلام تجمع دانشجویی کرده و از تمامی دانشجویان دانشگاه تهران درخواست کرده که به این تجمع بپیوندند و مطالباتشان را مطرح کنند.

مطالبات کلی محورهایی که ما برای تجمع خودمان مشخص کردیم شامل این موارد است: مطالبات درون دانشگاهی از قبیل حق تحصیل برای دانشجویان و اعتراض به بازنشستگی اساتید، اعتراض به بومی‌گزینی و سهمیه‌بندی جنسیتی در عرصه‌ی کشور‌، نگاه به مسایل سیاسی و وضعیت معیشتی و اقتصادی کشور را محور قرار دادیم.

همین‌طور از دست رفتن عزت و اقتدار ایرانیان در صحنه‌ی بین‌المللی و وضعیتی که در مورد تحریم‌های بین‌المللی بر علیه ایران ایجاد شده، معترض هستیم و تجمعی را برگزار می‌کنیم.

بهاره هدایت، مدیر روابط‌ عمومی و عضو شورای مرکزی تحکیم ‌وحدت / عکس: تحکیم‌نیوز

بازداشت ۲۰۱ دانشجو طی یک‌سال‌ و‌ نیم گذشته یک رکورد در این سال‌هاست. ۱۶۱ دانشجو هم از تحصیل محروم شدند. آیا در تظاهرات روز یک‌شنبه‌‌ی تحکیم وحدت به سرنوشت این زندانیان و محروم از تحصیل‌ها هم اشاره خواهد شد؟

قطعاً، یکی از مطالباتی که همیشه نه تنها در روز دانشجو بلکه در تمامی موضع‌گیری‌هایی که در این زمینه کرده‌ایم، آزادی زندانیان سیاسی از جمله دانشجویانی است که به خاطر اعتراض خودشان و بیان مطالباتشان در دانشگاه مورد هجوم نیروهای امنیتی قرار گرفتند و آزادی‌شان سلب شده و الان در زندان به سر می‌برند.

هر ساله یکی از مطالباتی که در تجمعات دانشجویان معترض در دانشگاه مطرح می‌شود، آزادی این دانشجویان بوده و خواهد بود.

با تمام این اوضاع و احوالی که شما برشمردید، آیا جمهوری اسلامی موفق شده روز دانشجو را از محتوای اصلی‌اش و خواسته‌های اجتماعی سیاسی دانشجویان تهی بکند و دانشجویان منتقد را به انزوا بکشاند؟

می‌دانید که سرکوب‌ها در سه سال گذشته شدت فزاینده‌ای داشته، به طوری که در چند دهه‌ی اخیر بی‌سابقه بوده است.

می‌توانید از میزان احکام کمیته‌ی انظباطی علیه‌ی دانشجویان به شمار بیاورید تا زندانی شدن و صدور احکام حبس چندین ساله برای دانشجویان. بنابراین این فشارها و سرکوب‌ها، فضای تنفسی را در دانشگاه محدود کرده است.

با این حال، ما ادعا می‌کنیم و شاهد ادعای خودمان را هم این قرار می‌هیم که این سرکوب‌ها به این دلیل که هنوز ادامه پیدا می‌کند، دارای این معنی است که هنوز سیستم حاکم نقاط تحول و بحرانی در دانشگاه احساس می‌کند که به این ترتیب دارد ادامه می‌دهد.

تجمعات اعتراضی دانشجویان و اعلام مواضع‌شان در طی سال تحصیلی مکرراً اعلام شده و فکر می‌کنم در خبرها هم قطعاً منتشر می‌شود و شما می‌توانید پیگیری بکنید.

می‌توانیم ادعا بکنیم در مقایسه با سایر عرصه‌ها، دانشگاه یکی از مظلوم‌ترین‌ها است و مورد هجوم‌های بسیار زیادی از سوی حاکمیت قرار گرفته است، هنوز خار چشمی است که به چشم حاکمان و مستبدین فرو می‌رود.

قطعاً از طرف آن‌ها هم سعی شده که روز دانشجو را از محتوا خالی بکنند. با برگزاری تجمعاتی که نیروهای منسوب به خودشان در دانشگاه برگزار می‌کنند، متأسفانه از عملکرد دولت و وضعیت اسفناک فعلی دفاع می‌شود با همین عناوین سعی می‌کنند روز دانشجو را از محتوا خالی کنند، ولی قطعاً مثمر ثمر نخواهد بود و صدای منتقدین به گوش جامعه خواهد رسید‌.

پرسش پایانی به مناسبت روز دانشجو، این‌که برخی مقامات از رهبر جمهوری اسلامی، رییس جمهور گرفته تا محمد‌ خاتمی اعلام کرده بودند که در دانشگاه‌ها‌ی مختلف حاضر می‌شوند و سخنرانی می‌کنند، و‌اکنش دانشجویان در مورد حضور این مقامات چه بوده‌ است؟

در حال حاضر نمی‌توانید آقای خاتمی را حداقل آن‌قدر در حاکمیت تأثیر‌گذار تلقی بکنید. ایشان زمانی که رییس‌ جمهور هم بودند آن‌قدر تأثیر‌گذار نبودند که بخواهیم در معادلات این‌چنینی محسوب بکنیم.

ولی در مورد سایرین می‌توانم بگویم که بنای اصلی روز دانشجو بر اساس اعتراض دانشجویان منتقد به وضعیت کشور است.

بنابراین برگزاری مجالس و همایش‌هایی برای تایید وضعیت کشور نه تنها مضحک است، بلکه می‌تواند همان تحلیلی را در پی داشته باشد که مثلاً اگر شاه بعد از چند سال در سال ۳۲ که این دو دانشجو به ضرب گلوله کشته شدند، یک جلسه و همایشی برگزار می‌کرد و از آن‌ها تقدیر می‌کرد و مجلس بزرگداشتی هم برگزار می‌کردند و یک‌سری هم مجیز‌گو دورش جمع می‌‌شدند و تاییدش می‌کردند.

اگر آن موقع اتفاق می‌افتاد، شاهد همان تحلیل و وضعیت خیمه‌شب‌بازی بودیم‌، الان هم اگر چنین اتفاقی بیفتد می‌توان چنین تحلیلی کرد. تا جایی که خبر دارم چنین گردهمایی صورت نگرفته است و چنین مراسمی اصلاً برگزار نشده است.