قدیمی‌ترین دایناسور پردار تاریخ کشف شد

با کشفیات صورت گرفته در چین، رکورد قدیمی‌ترین دایناسور پردار که تا حدود ۱۵۰ سال در دست آرکئوپتریکس بود، سرانجام جابه‌جا شد. این کشف افق‌های جدیدی را در تعیین خاستگاه اولیه‌ی پرندگان پیش روی دانشمندان گشود.

دو سال پس از انتشار مقاله‌ی معروف «منشأ انواع» توسط ویلیام داروین، زیست‌شناس شهیر انگلیسی بود که اسکلت کامل موجودی به نام آرکئوپتریکس متعلق به دوران ژوراسیک، در سنگ‌های آهکی منطقه سولن‌هوفن آلمان کشف شد. موجودی که داروین، آن را پرنده‌ی عجیب نامید.

تصویری از فسیل آرکئوپتریکس که پیش از این، رکورد قدیمی ترین پرنده تاریخ را از آن خود داشت.

اما اخیراً در گزارشی که در شماره ۲۴ سپتامبر نشریه نیچر منتشر شده است، دانشمندان چینی خبر از کشف دایناسوری پردار با قدمت ۱۵۱ تا ۱۶۱ میلیون سال داده‌اند. این موجود ۲۸ سانتیمتری که به تازگی در شمال شرق خاک چین کشف شده است و آنچیورنیس نام گرفته، یک تا یازده میلیون سال از آرکئوپتریکس قدیمی‌تر است.

طبق اظهارات ژینگ ژو، از انیستیتو دیرینه‌شناسی مهره‌داران در بیجینگ، این موجود دارای دو نوع پر بوده است؛ یکی پرهای کرک‌مانند که در آن رشته‌ها به‌صورتی توده‌مانند در کنار هم جمع می‌شده‌اند؛ و دیگری پرهای معمولی که امروزه در پوشش پرندگان می‌بینیم و در آن رشته‌ها به یک محور اصلی متصلند.

طبق گزارش محققان، سر و گردن دایناسور، پوشیده از پرهای کرکی بوده و سینه و پاهای آن را نیز پرهای معمولی میله‌دار پوشانده بودند؛ به‌طوری ‌که با آرایش آیرودینامیکی پرها در پاهای پرنده، این اندام نیز عمل‌کردی مشابه بال داشته‌اند.

جیمز کلارک، دیرینه‌شناس دانشگاه جورج واشنگتن معتقد است که وفور موجودات چهارباله در آن دوران، نشان‌دهنده‌ی وجود نوعی مرحله‌ی گذار از دایناسورها به پرندگان امروزی است.

لری مارتین، دیرینه شناس دانشگاه کانزاس نیز معتقد است که آنچیورنیس، موجودی درختی بوده و در حقیقت پرواز را از بالا به پایین شروع کرده، نه از زمین به سمت بالا؛ چراکه هیچ دایناسوری با پرهای موجود در پاهایش قادر نبوده است به‌خوبی راه برود.

مقایسه‌ی ابعاد یک انسان و یک آنچیورنیس

با این حال، هنوز بسیاری از دانشمندان کشف ساختارهای رشته‌ای در پوشش دایناسورها را غیر معتبر می‌دانند. اما کشف اخیر از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چراکه بی‌تردید پرهای موجود در پوشش این دایناسور، قدیمی‌ترین پرهای کشف شده در تاریخند.

ژو می گوید: «کشف این فسیل‌های استثنایی، شواهدی را به دستمان داد که تاکنون نامکشوف باقی مانده بود. الآن همه چیز تقریباً در جای خود قرار گرفته و ما نقاط اتصال سست این سلسله را محکم کرده‌ایم».