az avalesh ham ina mikhastan daneshgahha ro ghabrestoon konand

"شهیدکاری در دانشگاه ها"؟
دفن شهیدان جنگ ایران و عراق در دانشگاه ها چه مبانی خاصی دارد؟
پیش زمینه ی چنین رفتارهای مذهبی و مرده پرستانه ای آن است که ما فراموش می کنیم، تاریخ معاصر ایران با جنگی میان ما و عراق با کشته و زخمی شدگان همراه است. بنابراین باید باقی مانده های آن جنگ را پیش چشم داشته باشیم، تا همیشه یادمان بماند که جنگیده ایم. اگر توانسته بودند این آگاهی را به نوعی خودآگاهی تاریخی تبدیل کنند، نیازی به گورکنی و پیش چشم داشتن این نوع سمبل ها نبود. اما ایجاد خوداگاهی تاریخی امری است که حکومت اسلامی در آن ناتوان و هراسناک است؛ زیرا با بازگشت به ریشه های تاریخی و از جمله آگاهی مردم از چگونگی اسلام-پذیری ایران، بنیان های حکومت دینی به پرسش کشیده می شوند.
شهیدکاری و شهیدسازی در دانشگاه ها ریشه های دیگری نیز دارد که یکی از آن ها ترس از آینده و ناشناخته هاست؛ ترس و ایجاد ترس از عقوبت زمینه ای است که شهیدکاری در دانشگاه ها را تقویت می کند. ارزش-باوری و پذیرش برده-گونه ی باورهایی که عقلانیتی در آن ها به چشم نمی خورد؛ چسبیدن به گذشته، ترس از رها کردن آن به این نوع شهیدکاری ها و درو کردن افسردگی و مرگ اندیشی دامن می زند. از بعد روان شناسی می توان این فرایند را به وضع کودکی تشبیه کرد که نمی خواهد ساعت یا کفش های پدر مرده ی خود را دور بیندازد تا همیشه به یاد او باشد. بنابراین موضوع از بعد روان شناسی نیز قابل بررسی است. باورمان نمی شود این حلقه ی احمدی نژادی چطور دارد ایران را خفه می کند. این نوع از راست ..، ذهنیتی را تقویت می کند که هنوز راه حلی عملی برای گذار از تاریکی هولناک آن نیافته ایم.