امتناع از اعطای مجوز به گروه کامکارها

هوشنگ کامکار سرپرست گروه موسیقی «کامکارها» از تعلل اداره ارشاد شیراز در اعطای مجوز به این گروه موسیقی سنتی برای اجرای کنسرت در این شهر انتقاد کرد.

خبرگزاری میراث فرهنگی امروز دوشنبه به نقل از آقای کامکار اعلام کرد که این گروه بیش از دو ماه است درخواست برای اجرای کنسرت در شیراز را به دفتر موسیقی ارشاد ارائه داده، اما هنوز از طرف این مرکز پاسخی داده نشده است.

کنسرت کامکارها در سالن وزرات کشور در ایران

گروه موسیقی کامکار‌ها، یک گروه مشهور موسیقی سنتی در ایران است که تاکنون کنسرت‌های فراوانی در شهرهای مختلف جهان اجرا کرده است.

این گروه موسیقی در سال ۱۳۴۴برای نخستین بار در سنندج غرب ایران، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی حسن کامکار(ویلن) و عضویت هوشنگ(آکاردئون)، بیژن(خواننده)، پشنگ(سنتور)، قشنگ(خواننده و ویلن) و ارژنگ(تمبک) تشکیل شد.

کامکارها برای نخستین‌بار در سال ۱۳۴۸ با اعضای خود و به صورت رسمی در برخی از شهرهای کردستان و همچنین شهر ارومیه به اجرای برنامه پرداخت.

● وب‌سایت کامکارها

هوشنگ کامکار که هم‌اکنون سرپرستی این گروه را برعهده دارد، با انتقاد از برخورد مسئولان دفتر موسیقی اداره ارشاد شیراز گفت: «برای این‌که در خارج از کشور کنسرتی برگزار کنیم، هیچ مشکلی نداریم، اما متأسفانه برای دریافت مجوز و اجرای کنسرت در داخل کشور، با مشکل مواجهیم.»

آقای کامکار همچنین اعلام کرد که در روز‌های سوم و چهارم مهرماه امسال گروه کامکارها در جشنواره موسیقی لندن شرکت خواهند داشت.

جشنواره موسیقی لندن، یکی از جشنواره‌های معتبر موسیقی جهان محسوب می‌شود.

سرپرست گروه موسیقی کامکارها در عین حال از اجرای کاری مشترک با کنسرت موسیقی شهر لندن خبر داد.

کامکارها در مهرماه در لندن برنامه دارند

گروه کامکارها، کنسرت‌های متعددی در داخل و خارج از کشور اجرا کرده‌اند و در اکثر فستیوال‌های بزرگ موسیقی جهانی از جمله WOMAD به مدیریت پیتر گابریل، سامراستیج (نیویورک) و اکثر تالارهای بزرگ و مهم اروپا و آمریکا برنامه داشته‌اند.

از دیگر اجراهای مهم کامکارها، می‌توان به شرکت در فستیوال موسیقی لوچیانو بریو، آهنگساز بزرگ و مدرن ایتالیایی اشاره کرد.

گروه کامکارها علاوه بر اجرای صحنه‌ای، آلبوم‌های متعددی را عرضه کرده است که از آن جمله می‌توان به اورامان، زردی خزان، شیلره، گلاویژ، کامکارها، آگری زیندو، گل نیشان، پرشنگ، کانی سپی، سماع ضربی ها (برای ساز‌های کوبه‌ای)، سه نوازی و تکنوازی، به یاد صبا، ، ئه وراد و ایمشو اشاره کرد.