خانه > بیژن روحانی > میراث فرهنگی > ایران در حافظهی جهان | |||
ایران در حافظهی جهانبيژن روحانیاز اینجا بشنوید. شاهنامه بایسنقری و وقف نامه ربع رشیدی، دو اثری هستند که از سوی ایران کاندیدای ثبت در فهرست "حافظهی جهانی" یونسکو شدهاند. سازمان آموزشی، علمی، و فرهنگی ملل متحد، یونسکو، از دههی نود میلادی برنامهای را تحت عنوان حافظهی جهان،Memory of the world، سازماندهی کرده است. هدف این برنامه جمعآوری، ثبت و حفاظت از میراث و اسناد مکتوبیست که بازتاب تنوع زبانی، قومی، و فرهنگی جهانند.
این اسناد و مدارک تاریخی همیشه در برابر خطر نابودی، فراموشی، و فرسایش قرار دارند. برنامهی یونسکو شامل ثبت و حفاظت اسناد تاریخی و ارزشمند آرشیوها و کتابخانههای جهان است که میتواند به عنوان بخشی از حافظهی بشری و جهانی تلقی شود. اولین قدم این برنامه تهیهی فهرست از این آثار است. ثبت این فهرست از سال ١٩٩٧ آغاز شده و هر دو سال یک بار، کمیتهی حافظهی جهانی با تشکیل جلسه، آثار کاندیداشده توسط کمیتهی ملی کشورها را بررسی و در صورت کسب صلاحیت آنها را در فهرست جهانی ثبت میکند تا به شناخته شدن و همچنین حفاظت آنها کمک بیشتری کرده باشد.
شاهنامه بایسنقری
وقفنامه ربع رشیدی
با تکیه بر این وقفنامه و همچنین از مکاتبات خواجه رشیدالدین با فرزندش میدانیم که این مجتمع به جز آن که مرکزی علمی بوده اهمیت اقتصادی نیز داشته است به طوری که برای استقلال مالی املاک فراوانی در تبریز و سایر شهرها وقف آن بوده است. همچنین کارگاههای تولیدی، کاروانسرا، حجره، حمام، آب انبار، خزانه، و قنات از تأسیسات این مرکز بزرگ بودهاند. در وقفنامه آمده است مرکز دارای دو کتابخانه بزرگ، بیمارستان، و کارگاه کاغذسازی بوده است. در این وقفنامه آمده که ۵٠ طبیب از هند و چین و شام و مصر در دارالشفاء یا بیمارستان آن به خدمت مشغول بودند که علاوه بر طبابت میبایست هر سال تعدادی دانشجو را نیز تعلیم میدادند. طبق متن وقفنامه، پزشکانی که در دارالشفاء کار میکردند میبایست به نوبت کشیک میدادند به طوری که در تمام شبانهروز یک نفر پزشک به همرا یک داروساز و یک دانشجو در دارالشفاء حضور داشتند. مداوای کارگران و مسافران رایگان بوده است. وقفنامه رشیدی یکی از منابع دست اولیست که از طرح بینظیر وزیر ایرانی برای به وجود آوردن این مرکز علمی اقتصادی بیهمتا به تفصیل سخن میگوید. مرکزی که پس از قتل خواجه رشیدالدین توسط ایلخان مغول کتابخانهاش به یغما میرود و خودش در گذار سالها به تپهای از خاک تبدیل میشود. ----------------------------------------------
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
آرشیو ماهانه
|
نظرهای خوانندگان
درباره محتوای این اثر چیزی ارایه نمیدهد من دنبال محتوای ان بودم
-- مریم ، Jul 20, 2007