خون اذناب گل‌آقا در شیشه

زویا امین

«اهدای خون در ایران، در بین کشورهای منطقه منحصر‌ به فرد است. کافی است مردم با همه‌ی گرفتاری‌شان بفهمند کسی، حالا به هر علتی (تصادف، سوختگی، آنمی، عمل جراحی، بیماری هموفیلی، تالاسمی یا ...) به خون احتیاج دارد. فوری می‌روند جلوی مراکز انتقال خون صف می‌کشند.»

مؤسسه‌ی گل آقا طبق یک سنت دیرینه که از سال ۷۹ شروع شده، همه ساله یک روز را به عمل انسان‌دوستانه اهدای خون در محل مؤسسه اختصاص می‌دهد.

خون دادن با لبخند

امسال نیز به کوشش پوپک صابری، گیتی صفرزاده، علی زراندوز و بقیه‌ی اذناب گل‌آقا، روز یکشنبه ششم مرداد ۸۷ از ساعت سه تا شش عصر، خون بعضی از اهالی طنز در شیشه شد.

به گفته گیتی صفرزاده، در سال ۸۳ سازمان انتقال خون طی جشنی که در سالن خود سازمان برگزار شد، به کیومرث صابری تندیسی اهدا کرد که کاش خودش بود و با دست خودش آن را می‌گرفت.

در سه ساعت برنامه، کارمندان و پزشک مهربان سازمان انتقال خون با رویی گشاده و آرامش‌بخش در محیطی استریل مشغول معاینه و خون‌گیری بودند.

اهداکنندگان محترم پس از دادن ۴۵۰ سی‌سی خون، با شربت و آب‌میوه و کیک و خرما حسابی پذیرایی می‌شدند و به قدری از این قسمت برنامه لذت می‌بردند که رویمان نشد از اهدا‌کننده‌ها انگیزه‌ی اصلی‌شان را بپرسیم!

علی‌رضا دست‌انداز ۳۰ ساله، تکنسین کامپیوتر حدود ۱۰ سال است سالی دو بار خون می‌دهد. او با خنده می‌گوید: «اگر خودم هم یادم برود، سازمان انتقال خون با نامه یادآوری می‌کند.»

می‌پرسم «تقاضای خون با دعوت‌نامه؟ مگر خون کم داریم؟» تکنسین انتقل خون که کنار نشسته، با لبخندی می‌گوید: «الحمدالله ما نجیب‌ترین و مهربان‌ترین مردم دنیا را داریم و کمبود خون نداریم. اما خون آقای دست‌انداز از نوع کمیاب و «ار هاش» (RH) منفی است. خیلی‌ها منتظر خون ایشان‌اند و برای همین برایش دعوت‌نامه می‌فرستیم.»

فیلم‌بردار شبکه یک تلویزیون هم جوگیر می‌شود و روی تخت می‌خوابد که خون بدهد.


دو نفر از بچه‌های کلاس طنز‌نویسی که در آن ساعت در مؤسسه برقرار بود، هنگام جیم شدن از سر کلاس، سر از اتاق خون‌گیری درآوردند و هنگام خوردن شربت، دچار رودروایسی با استاد‌ ساعت بعدشان که مشغول خون دادن بود، شدند و روی هم ۹۰۰ سی‌سی خون اهدا کردند.

کارمند سازمان انتقال خون: لطفاً ۴۰-۳۰ تا کیک و آب‌میوه‌ی دیگر بفرستید. نمی‌دانم چرا تا به حال 20 نفر خون داده‌اند؛ ولی هر صد تا کیک و آبمیوه‌مان تمام شده.

خانم دکتر نخلستانی پزشک گروه در مورد شرایط یک اهداکننده‌ی خون می‌گوید: «سن اهداکننده باید ترجیحاً بالای ۱۸ سال و وزنش بالای ۵۵ کیلوگرم باشد.

سلامت فرد اهدا‌کننده را قبل از خون‌گیری به طور کامل چک می‌کنیم. چون سلامت خون‌دهنده در درجه اول اهمیت برای ما قرار دارد و اگر هر گونه ایراد و اشکالی مثل وزن کم، سن کم، فشار خون خیلی بالا یا پایین، بیماری‌های شدید جسمی، سابقه یرقان و موارد دیگر باشد، از او خون نمی‌گیریم.

خون هر اهداکننده مورد هفت آزمایش قرار می‌گیرد: از نظر ویروسی، هپاتیت بی و هپاتیت سی، اچ.آی.وی، بیماری‌های مقاربتی، گروه خونی و ار هاش.

آقایان هر ‌سه ماه، یک بار و خانم‌ها هر چهار ‌ماه، یک بار می‌توانند خون بدهند.

اگر فرد اهداکننده در مراکز خود انتقال خون، خون بدهد، کارت انتقال خون به آدرسی که می‌دهد، برایش پست می‌شود. وگرنه به مؤسسه‌ای که به طور دسته‌جمعی خون داده‌اند، ارسال می‌شود.»

مصاحبه پوپک صابری فومنی با خبرنگار «سلامت»

در پایان مراسم، مؤسسه گل‌آقا به رسم یادبود هدایایی به خون‌گیرندگان و خون‌دهندگان تقدیم کرد و همه خوشحال و راضی مؤسسه را ترک می‌کنند. راستی کسانی که خون طنزپردازان را دریافت می‌کنند، حس طنزشان قوی می‌شود؟