تاریخ انتشار: ۲۹ فروردین ۱۳۸۷ • چاپ کنید    

پایان دوسالانه نقاشی، در غیبت بزرگان

ساغر رفیعی

آثار نقاشی مربوط به هفتمین دوسالانه نقاشی معاصر ایران، بعد از دو ماه از دیوار گالری‌های موسسه فرهنگی و هنری صبا پایین آورده شدند.

این دوسالانه که از اواخر بهمن‌ماه سال ۸۶ و بعد از چهار سال تاخیر برپا شده بود، با اهدای تندیس‌هایی به برگزیدگانش به پایان رسید.

جوایز دوسالانه شامل ۷ سکه بهار آزادی، لوح تقدیر و تندیس دوسالانه در سه بخش «ایران خانه ما»، «اندیشه تاریکی وروشنایی» و بخش آزاد، پیش از این در اسفندماه سال گذشته به برگزیدگان اهدا شده بود و دیروز در مراسم اختتامیه، تندیس دوسالانه به برگزیدگان این سه بخش اهدا شد.

حبیب‌الله آیت‌اللهی که دبیری دوسالانه را بر عهده داشت، در مراسم اختتامیه نسل جوان هنرمندان ایران را بسیار توانمند دانست و بر ایجاد زمینه لازم برای بروز و ظهور آثارشان در کشور تاکید کرد.


گفتنی است که دبیری دوسالانه تا پیش از انتخاب حبیب اللهی به عنوان دبیر، بر عهده آیدین آغداشلو گذاشته شده بود. اما در پی اختلافاتی که بین مرکز هنرهای تجسمی وزارت ارشاد به ریاست حبیب‌الله صادقی و انجمن نقاشان ایران به ریاست معصومه مظفری به‌وجود آمد، مرکز هنرهای تجسمی تصمیم بر کنار گذاردن انجمن نقاشان از همکاری در برگزاری دوسالانه گرفت و دبیر منتخب خود را منصوب کرد.

کنار گذاشته شدن انجمن نقاشان ایران از این امر، در ادامه سیاست‌هایی است که صادقی با روی کار آمدن در مرکز هنرهای تجسمی و پذیرفتن ریاست موزه هنرهای معاصر تهران در پیش گرفته است.

صادقی پیش از این نیز با اعمال نظر مستقیم خود، دبیر دوسالانه کاریکاتور را شخصاً منصوب کرد و در برگزاری دوسالانه سفال و سرامیک هم نتوانست اختلافات میان هنرمندان سفال و سرامیک‌کار را به شایستگی حل و فصل کند و در نهایت دوسالانه سفال و سرامیک با نارضایتی عده بسیاری از پیشکسوتان این رشته هنری برگزار شد.

دوسالانه هفتم نقاشی به زعم بسیاری از هنرمندان نقاش قدیمی و صاحب نام، که عده بسیاری از آن‌ها به دلیل سیاست های نادرست برگزار‌کنندگان از شرکت در آن سرباز زدند، بسیار ضعیف بود. بسیاری از کارهای به نمایش در آمده نه در حد یک دوسالانه، که بیشتر برای یک نمایشگاه دانشجویی و غیرگسترده مناسب بودند.

حبیب‌الله آیت‌اللهی که خود یک هنرمند نقاش است، در مراسم اختتامیه‌، برگزاری هفتمین دوسالانه نقاشی را انجام وظیفه خواند و گفت: «کار مهمی که در این دوسالانه انجام شد، حضور نسل جوان با بهترین آثار و در کمترین زمان ممکن بود.»

او با انتقاد از برخی نقدهای مطبوعات و رسانه‌ها درباره این دوسالانه گفت: «برخی تصور کرده‌اند که قلمرو هنر نیز مثل دیگر قلمروها، پر از غرض‌ورزی و بده بستان است و به این ترتیب خامه به دست گرفته و از دید خود مطالبی را عنوان کردند. ولی پاداش ما، حضور جمع کثیر بازدیدکنندگان از این دوسالانه بود که مرتب خواستار تمدید این نمایشگاه بودند.»


ایرادات وارده از سوی هنرمندان به داوری‌های نه چندان قابل قبول، چیدمان نامناسب آثار و سطح کیفی پایین دوسالانه بود.

آیت‌اللهی گفت: «وظیفه منتقد تعریف و تمجید و یا ناسزاگویی نیست، بلکه باید طوری به نقد و ارزیابی آثار یک نمایشگاه بپردازد تا کسانی که کمتر قادر به درک هنری این آثار هستند بتوانند لذت بیشتری از تماشای این آثار ببرند، نه این که با دید شخصی خود، آن‌چه را که مخالف است رد کند و به تعریف از آن‌چه با آن موافق است، بپردازد.»

آیت‌اللهی ابراز امیدواری کرد که هدف از برگزاری نمایشگاه‌ها، تداوم فرهنگ و هنر غنی و چندین هزارساله ایران باشد.

در بخش «ایران خانه ما»، خلیل سمائی جابلو، بهمن محمدی و حمیدرضا یراقچی معرفی شده بودند، در بخش «اندیشه تاریکی و روشنایی» این دوسالانه نیز بابک افشارزاده، آمنه گرگان محمدی و الهام یزدانیان جایزه گرفتند و در بخش آزاد نیز سعید احمدزاده، وحید چمانی و علی شفیع‌آبادی به عنوان برگزیده انتخاب شدند و جوایز خود را شامل ۷ سکه بهار آزادی، لوح افتخار و تندیس دوسالانه دریافت کردند.

موزه هنرهای معاصر تهران هم جایزه خود را که شامل لوح تقدیر، تندیس دوسالانه، ۳ سکه بهار آزادی و خرید اثر از هنرمند بود، به رضا درخشانی و جمشید حقیقت انصاری اهدا کرد.

موزه هنرهای معاصر، همچنین جایزه ویژه خود را شامل سفر مطالعاتی یک ماهه به کشور فرانسه به قید قرعه به «سعید احمدزاده»، «حمیدرضا یراقچی» و «بابک افشارزاده» اهدا کرد.

انجمن هنرهای تجسمی ایران نیز جایزه خود را شامل ۱۰ سکه بهار آزادی، لوح تقدیر و تندیس دوسالانه به «لیلا پروا» اهدا و از «گلنسا رضا‌نژاد» و «ابراهیم گنجیان» هم تقدیر کرد.

آثار «ساناز همدم‌علی» و «محمدحسین فراهانی پویا» هم از طرف موسسه «تنظیم و نشر آثار امام خمینی» به عنوان برگزیده انتخاب شد و به هر هنرمند علاوه بر لوح تقدیر، ۲ سکه بهار‌ آزادی تقدیم شد.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

من این نمایشگاه را دیدم ، بعضی از کارها که تعدادشان کم نبود هم ضعیف بود و هم در حد تجربه های دانشجویی . تعدادی از کارها که از نظر سبک و موضوع تکراری بود . جای خیلی از کارهای خوب در این دو سالانه خالی بود . کارهای خوبی هم از جوانها دیده می شد که تحسین برانگیز بودند . اما در کل دو سالانه ی ضعیفی بود . بهتره به طور رسمی در این دو سالانه ها را گِل بگیرند چون در کشوری که حتی در شخصی ترین چیز ناچار به خود سانسوری می شویم و مجبوریم طبق سلیقه ی داوران هنر نمایی کنیم ، هنر چه معنایی داره .

-- ایرانی ، Apr 17, 2008

خیلی وقته نقاش ها مشق شب شون رو به جای اثر هنری نمایشگاه می کنند

-- s ، Apr 18, 2008

احساس من اینه که بعضی ها از بیهوده بودن و پوچ بودن محتوای کارهاشون اطلاعی ندارن و اگر کارشون در دوسالانه ای اینچنینی رد بشه شروع به گلایه می کنن ! هنر مند بودن کسی رو فقط کارش نشون نمی ده بلکه نخست رفتار و معرفتش نسبت به اجتماعش و بعد تکنیک و نگاه نقاشانه! اگر با هم و به خصوص با خودمون روراست باشیم همه چیز حله . نه؟

-- احمدزاده ، Apr 19, 2008

منم با نظر دوستمون موافقم. ماها همیشه مجبور شدیم خودمونو به خاطر عقاید پوچ بعضی ها سانسور کنیم. از همهی اینه بگزریم در حال حاضر خیلی از اساتید مطرحی که در دانشگاه ها درس میدهند شیوه و تکنیک خودشونو به دانشجو تحمیل میکنن و اجازه ی بوروز خلاقیت رو به اونا نمیدن وقتی هم کار به دوسالانه میرسه طبق نظر شخسی خودشون عمل میکنن.

-- فرشته مهربون ، Apr 28, 2008

چرا؟ و بازهم چرا؟ هرچه پیش می اید برخی اینقدر نق می زنند حتما" فکر می کنند اگر خودشان کارها را به عهد داشتند دیگر کسی ایرادی نمی گرفت نه واقعا"! متاسفانه همیشه افرادی هستند که ایـــراد گرفتن را به معنی بیشتر فهمیدنشان می دانند . . . که . . . همان ... نــــــــــــــــــق ... خودمونیش هست.

-- م م ، May 1, 2008

دوسالانه عنوانش خیلی خوبه ولی این برگزار گنندگان بایستی در نظر داشته باشند کار چه کسانی را ارج مینهد نقاش متعهد است که روح وانگیزه و شادمانی و لذت بصری را به ببیننده منتقل کند نقاشی بایستی محتوای در خودش داشته باشه تزریق روح مالیخولیایی از طریق نقاشی به جامعه کاری نیست که ارج بهش نهاد .
کارهای آقای چمانی روح افسرده و مالیخولیایی دارد . این انتقال با این شدت تعهد یک نقاش نیست .کاری مثل بیمارستان دولتی شما را دچار درد و رنج و حرکت و جنبش علیه دولت میکند . کارهای آقای چمانی توهمی است از یک جنبش در یک سکون محض .

-- خورشید ، Jun 11, 2008

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)