زنان بیش از مردان درد می‌کشند

برگردان: زویا ممکن

سال ۲۰۰۷، توسط سازمان جهانی تحقیق در مورد درد، «سال جهانی علیه درد در زنان» اعلام شده است. تمامی شواهد حاکی از عدم برابری زن و مرد در مقابل درد هستند. بدون در نظر گرفتن یک عضو خاص بدن، زنان سریع‌تر و بیشتر از مردان درد می‌کشند.

آزمایش‌هایی که بر روی زنان و مردان انجام شده نشان داده‌اند که هنگام وارد آمدن درد، زنان سریع‌تر آن را حس کرده و تحملشان در مقابل آن کمتر از مردان بوده است. به این ترتیب زنان بیش از مردان درد می‌کشند. درد در آنها زودتر، طولانی‌تر و شدیدتر احساس می‌شود.

نتیجه دو تحقیق مختلف که در سال‌های ۱۹۸۹ و ۲۰۰۴ در اروپا صورت گرفته نشان می‌دهد، زنان در زندگی روزمره خود اغلب با درد مواجه‌اند.

هرچند متخصصان سعی کرده‌اند برای این تفاوت‌ها توضیحی ارائه کنند، اغلب این نظرات در حد فرضیه باقی‌مانده و هنوز از نظر علمی ثابت نشده‌اند. با تحقیق در مورد این فرضیات، هدف متخصاصن این است که بتوانند راه‌حل‌های بهتری برای مقابله با درد در میان زنان بیابند.

تجربه درد در زنان از دوران بلوغ آغاز می‌شود. ۲۰ درصد دختران محصل گفته‌اند به‌خاطر عادت ماهیانه دردناک مجبور به غیبت از کلاس‌های درس می‌شوند. تحقیقات نشان می‌دهد ۹۰ درصد زنان بزرگسال از عادت ماهیانه درناک رنج می‌برند. این زنان به مرور زمان به انواع دیگر درد نیز حساس‌تر می‌شوند.

یکی از کارشناسان می‌گوید دردهای متناوب در دوران عادت ماهیانه باعث می‌‌شود سیستم عصبی زنان نسبت به دریافت درد حساس‌تر شود. دردهای مزمن یا دردهایی که بیش از سه ماه به طول می‌انجامند، باعث بوجود آمدن وضعیت دردناک روحی می‌شوند که این حالت به نوبه خود موجب ایجاد دردهای جسمی می‌شود.

برخی دیگر از کارشناسان نیز معتقدند دو جنس زن و مرد عکس‌العمل یکسانی در مقابل محرک‌ها ندارند. پیام‌هایی که به مغز می‌رسند به یک صورت تجزیه و تحلیل نمی‌شوند و برداشتی که از آنها می‌شود به زن یا مرد بودن بستگی دارد. بدیهی است مسیری که پیام‌های عصبی طی می‌کنند در زن و مرد مشابه است، اما احساسات ناشی از آنها در زنان بیشتر با هم در می‌آمیزند.

از سوی دیگر آزمایشات پزشکی نشان می‌دهند که هنگام احساس درد، بخش مربوط به احساست در مغز بسته به جنسیت افراد به طور متفاوتی فعال می‌شود.

نابرابری‌های متعدد اجتماعی نیز نقش مهمی را در ایجاد درد ایفا می‌کنند. درآمد پایین، شرایط ناشی از جدایی، شرایط کاری بد و یا حتی احساس تنهایی، همگی شرایطی هستند که زمینه را برای بروز دردهای مزمن آماده می‌کنند. به‌طور مشخص، زنان به دلیل جایگاه اجتماعیشان بیشتر از مردان فشارهای روحی را به صورت دردهای جسمانی بروز می‌دهند.

هورمون استروژن نیز بدون شک نقش بسیار مهمی را در این زمینه بر عهده دارد. به گفته یکی از کارشناسان هر چند نقش هورمون‌ها در این زمینه هنوز اثبات نشده‌اند، اما آنها بدون شک تاثیر مهمی در احساس برخی از دردها دارند.

بعضی از موارد میگرن به دوره ماهیانه زنان مربوط بوده و شدتشان در دوران بارداری و یا بعد از یائسگی کاهش می‌یابد.

در مقابل برخی کارشناسان نیز با احتیاط بیشتری برخورد کرده و می‌گویند، هورمون‌ها صرفا نقش غیر مستقیمی در احساساست دارند و نه بیشتر. فرضیه دیگری نیز که توجه محققان را به خود جلب کرده، واکنش متفاوت مردان و زنان به مسکن‌هایی است که از مشتقات مرفین هستند.

به رغم همه این فرضیات، در حال حاضر به نظر نمی‌رسد هنوز هیچ روش درمانی علیه درد با توجه به جنسیت افراد در حال بررسی باشد. اما در عمل تاثیر درمان‌های ضد درد قطعی است. هنگامی که در بیماری‌های دردناک، مداوا بر رفع درد تمرکز پیدا می‌کند، روش درمانی موثرتر، و بیمار از بخت بیشتری برای معالجه برخوردار می‌شود.

با وجود روش‌های درمانی زیادی که برای تسکین درد وجود دارد، زنان همچنان از درد رنج می‌برند و هرچند آنها این دردها را به زبان می‌آورند، ولی باید کسی نیز برای شنیدن آنها پیدا شود.

به گفته کارشناسان، پزشکان در دوران تحصیل هشت ساله‌شان، تنها ۲۰ ساعت در مورد چگونگی برخورد با درد می‌آموزند و یک معاینه ده دقیقه‌ای برای درمان دردهای مزمن کافی نیست. آنها معتقدند معاینه پزشکی باید بر گفت‌وگوی بین بیمار و پزشک متمرکز شود تا زنان بتوانند درد خود را توضیح دهند، بدون اینکه تصور کنند راه‌حلی برای آن وجود ندارد.

برگرفته از ماهنامه «روانشناسی»