خاکسپاری نیکول فریدنی به روایت احمد باطبی

پیکر نیکول فریدنی، هنرمند عکاس ساعت ۹ صبح جمعه نوزدهم بهمن ماه از خانه‌ی هنرمندان ایران تشییع و در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(ص) دفن ‌شد.
نیکول فریدنی، عکاس طبیعت، در نخستین روزهای ۷۳ سالگی اش پس از تحمل چند سال بیماری پارکینسون ساعت ۹:۴۰ صبح در منزلش دارفانی را وداع گفت.

او در سال ۱۳۱۴ در شیراز به دنیا آمد. از شش سالگی توسط یکی از دوستان‌شان با عکاسی و چاپ عکس آشنا شد و نخستین عکس‌هایش را با دوربین فانوسی "زایس ایکون ۶×۶" با یک حلقه فیلم "اورتو کروماتیک آگفا" گرفت.
در شانزده سالگی از پدرش یک دوربین ۳۵ میلیمتری "آرگوس" بعد هم "نیکون اس -۲" گرفت. از همان زمان بارها فاصله‌ کرمان - ماهان را رکاب زد، عکس گرفت و حاصل آن را به تاریکخانه مقوایی‌اش رساند.

نیکول، دوربین را به جای ادامه تحصیلات دانشگاهی انتخاب کرد و به گفته خودش آنقدرعکس گرفت و چاپ کرد تا عکاسی را آموخت. انبوه اسلایدها و نگاتیوهای سیاه و سفیدش نیز گویای زندگی پرکار اوست.
او در طی پنجاه سال کار شاخه‌های مختلف عکاسی را تجربه کرده است، ولی عشق و علاقه‌اش عکاسی طبیعت بوده به طوری که نمی‌توان از عکاسی طبیعت ایران نام برد و نام او را نادیده گرفت.

تاکنون کتابهای متعدی از آثار نیکول فریدنی به چاپ رسیده که در آنها گوشه‌ای از طبیعت بکر و ناب ایران به تصویر کشیده شده است. از آن میان می‌توان به کتاب‌های طبیعت یزد، گیلان، ایران، اصفهان و چشم اندازه‌های ایران اشاره کرد.

آمبولانس حامل پیکر فریدنی

آیدین آغداشلو، نقاش

اصغر بیچاره، از دوستان نزدیکِ نیکول

دوربین بر پیکر عکاس

نیکول فریدنی در قاب

عکس عکاس در قاب

احمد مسجد جامعی، وزیر سابق ارشاد هم در مراسم حاضر بود

پیکر فریدنی، سوژه عکاسان

پیکر عکاس بر دوش عکاس

منیر سلطانی، همسر نیکول فریدنی

جمعیت حاضر در مراسم