تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۳۸۶ • چاپ کنید    

«بنیان نوروز ایرانی باقی مانده است»

آزاده اسدی

چرا نوروز همچنان برای ایرانی‌ها با آخرین روز از زمستان شروع می‌شود و طول مدت جشن و بزرگداشتش همان سیزده روزی‌ست که سال‌های سال بوده است.

دکتر جلال ستاری، اسطوره‌پژوه، در مورد دلیل این موضوع به رادیو زمانه می‌گوید: «نوروز یک جشن کیهانی‌ست و بهره‌مندی ازطبیعت، جشنی می‌شود که گستره‌ی آن به گستردگی کیهان است. نظیر چنین جشنی در اقوام دیگر هم هست. چرا که در بسیاری از اساطیر، نوشدن طبیعت جشن گرفته می‌شود».


عکس از وبلاگ پیام یزدیان

به گفته‌ی دکتر ستاری، ده‌ها قوم در دنیا وجود دارند که نوشدن کیهان را در روزی که با آغاز سال جدید مصادف است، جشن می‌گیرند تا از برکت و خجستگی آن روز بهره‌مند شوند؛ به همین دلیل، این جشن پایدار و ماندگار می‌ماند و همچنان جزو جشن‌های کیهانی باقی مانده است.

جلال ستاری به ارقام سیزده، هفت و سه اشاره می‌کند که اعداد قدسی هستند و پایان یک دوره و آغاز دور دیگری هستند و ارزش قدسی و رازآمیز بودن آنها در حدی‌ست که آن را نشانه‌ی یک زمان خاص می‌دانند. برای همین، نوروز ایرانی هم سیزده روزه است و آخرین روزش را به‌عنوان جشن پایان بخشیدن به یک دور، جشن می‌گیرند.

با دکتر ستاری، پژوهشگر ایرانی که سال‌ها در زمینه‌ی اساطیر و تاریخ تحقیق کرده، پیش از فرا رسیدن نوروز صحبت کردیم. او هنوز به دلیل پرستاری از بیماری، فرصت نکرده بود سفره‌ی هفت سین را بچیند، و به قول خودش، با همین گفت‌وگو بود که به یاد آورد باید زودتر امکانات هفت سین را فراهم کند.

او می‌گوید: «امسال نوروز رنگ دیگری دارد؛ چون با عزاداری همراه نیست و گویا مردم دلشادتر سراغش می‌روند».

دکتر ستاری معتقد است صورت و شکل نوروز هم، مثل همه‌ی آیین‌های ماندگار، باقی مانده و طبیعی‌ست که ظاهرش را از دست داده باشد. محال است نوروز عین قرن‌ها پیش باقی مانده باشد. صورتی که امروز از نوروز مانده، با اوضاع و احوال زمانه و تاریخ وفق پیدا کرده است.

این اسطوره پژوه ایرانی، آرزو دارد در سال جدید بتواند کارهای مربوط به کتاب‌هایش را به نتیجه برساند و از پس ایده‌ها و تحقیقاتش برآید و آنها را به سرانجام برساند.

گفت و گوی رادیو زمانه با دکتر جلال ستاری را در مورد نوروز از «اینجا» بشنوید.

Share/Save/Bookmark
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.

نظرهای خوانندگان

انتخاب تیتر از سوی مصئول صفحه،نهایت کج سلیقگی بود.به محض دیدن تیتر-که ممکن است خواننده درجای دیگری غیر از سایت زمانه تیتر را ببیند و اصل مقاله را بخواند-آدم احساس می کند با نگاهی منفی و بدنگر به نوروز کنونی نگریسته شده اما در پایان مقاله این گمان از میان می رود و عکس ان ثابت می شود.حتی این تمهید نوعی ایجاد تعلیق از سوی انتخاب کننده تیتر در خواننده باشد،تعلیق،تلیق بی مایه ای است.

-- امیر ، Mar 28, 2007

اتفاقا تيتر بسيار به ادبيات آقای ستاری نزديک است و به نظرمن نگاه منفی و بد نگری در آن نیست که اتفاقا نشان از مایه و ریشه دار بودن این سنت از نگاه گوینده و نویسنده است.

-- sara ، Mar 29, 2007

نظر بدهید

(نظر شما پس از تایید دبیر وب‌سایت منتشر می‌شود.)
-لطفا به زبان فارسی کامنت بگذارید.
برای نوشتن به زبان فارسی می توانید از ادیتور زمانه استفاده کنید.
-کامنتهایی که حاوی اتهام، توهین و یا حمله شخصی باشد هرز محسوب می شود و منتشر نخواهد شد.


(نشانی ایمیل‌تان نزد ما مانده، منتشر نمی‌شود)