| خانه > خارج از سیاست > انديشه اجتماعی > مردسالاری ایرانی در کانادا | |||
مردسالاری ایرانی در کانادافریبا صحراییبرای شنیدن فایل صوتی «اینجا» را کلیک کنید. فکر می کنید مردسالاری فقط مختص به ایران است و احیانا یک کشور و جامعه خاص؟ خیر، اینجا در کانادا هم هستند مردانی که تا مدت‌ها پس از مهاجرت، به زنان خود زور می‌گویند، با خشونت رفتار میکنند، تحکم میکنند و بعد هم بالاخره کار را به جاهای باریک می‌کشانند. انتقال فرهنگ و نظام مردسالارانه خانواده‌های ایرانی بعد از مهاجرت، در بیشتر موارد فضای ناآرام و خشنی را بر خانواده‌ها حاکم می‌کند و در مواردی هم با مقاومت زنان برای رسیدن به حقوق برابرشان به متلاشی شدن خانواده‌ها می‌انجامد. این که خشونت خانگی در این کشور چطور تعریف می‌شود و قانون با آن چگونه برخورد می‌کند، موضوع مهمی است که البته در این گزارش به آن نمی‌پردازیم. اما در نگاهی کلی، در گفت‌وگو با هما سرلتی، از فعالان زن ایرانی مقیم کانادا و سرپرست سازمان زنان انتاریو، تعریف برابری زن و مرد در کانادا و این که عدم به رسمیت شناختن آن چطور خانواده‌ها را مورد تهدید قرار می‌دهد، را مورد بررسی قرار می‌دهیم. سرلتی ضمن تشریح برنامه‌ها و فعالیت‌های حمایتی سازمان زنان ایرانی برای زنان و خانواده‌های مهاجر گفت: «ما در زمینه‌هایی مثل کارگاه‌های آموزشی، سرویس‌های مشاوره خانوادگی و نشریات آموزش حقوقی و معرفی منابع کاریابی فعالیت می‌کنیم». وی گفت: «کانادا کشور انساهاست و به نظر من در کانادا اصلا زن و مرد ندارد، انسان مهم است. حقوق بشر مهم است». وی در خصوص شرایط اجتماعی و اقتصادی زنان در کانادا افزود: «یادمان نرود که در تاریخ بشر، زنان در همه جوامع عقب نگاه داشته شده بودند و حالا دارند می‌کوشند که به حقوق برابر خود برسند. در همین کانادا هم البته هنوز خیلی آزار و شکنجه بر زنان می‌رود و بیشتر مردان به مشاغل دست بالا دست پیدا میکنند؛ در خانه‌ها زنان هنوز کتک می‌خورند و هنوز دستمزدها مساوی نیست. این جا هم هنوز به حقوق کامل نرسیدند ولی خیلی پیشرفته اند. سرلتی در ادامه به همه زنان ایرانی که قصد مهاجرت به کانادا را دارند توصیه کرد تا حتما قبل از آمدن، با شرایط فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی این کشور آشنا شوند و بویژه روی زبان انگلیسی کار کنند. سرپرست سازمان زنان همچنین در زمینه مشکلات خانوادگی ایرانیان مهاجر گفت: «اگر زن و مردی در مهاجرت دست به جدایی می‌زنند و طلاق می‌گیرند، این به این دلیل است که آنها واقعا از قبل مشکل داشته اند. فقط با آمدن به این جا می‌بینند که مشکلات قانونی ایران را ندارند و دست به این کار می‌زنند. ولی یک موضوع عمده که در خانواده‌های ایرانی به چشم می‌خورد، این است که زنان ایرانی خیلی راحتتر جذب محیط می‌شوند و سر هر کاری می‌روند برای این که زندگیشان را بگذرانند، ولی مردها یک مقداری غرور گذشته را دارند و از جامعه مردسالاری می‌آیند که همیشه آن جا سالار بودند و این جا دیگر باید مساوی باشند. 
نظرات بیان شده در این نوشته الزاماً نظرات سایت زمانه نیست.
|
لینکدونی
آخرین مطالب
موضوعات
آرشیو ماهانه
|
||
 |
نظرهای خوانندگان
خانم صحرایی
-- MMGH ، Sep 30, 2008متاسفانه خانم های ایرانی وقتی درکشورهای غربی کمی زبان کشور میزبان را یاد می گیرند، دیگر تمام زندگی گذشتشان را فراموش میکنند و به اصطلاح (اعتماد به نفس) بدست می آورند،( اعتماد به نفس در فرهنگ زن های ایرانی، یعنی بی احترامی به حقوق انسانی مردان یا ساده تر بگویم دعوا بامردان معنا می یابد). و به هیچ وجه برابری و حق مساوی در ذهنشان جا نمی افتدو برابری را فقط در مسایل خوب و لذت های زندگی می بینند ولی وقتی یک مشکل اساسی توی زندگی اتفاق می افتد آنموقع تمامی رفع این مشکلات به عهده مرد گذاشته می شود .زن ایرانی موقع خوردن شتر و موقع کار کردن مرغ . شترمرغ
اگرکمی تامل کنید و وجدان داوری داشته باشید و زندگی زنان موفق ایرانی خارج کشور را بررسی کنید در برابر هر زن به اصطلاح موفق ایرانی حداقل یک زندگی متلاشی با چند تا فرزند طلاق خواهی یافت. منظور هیچ زن موفق ایرانی بدون کمک شوهرش هرگز به جایی نرسیده، منظورم بدست آوردن یک شغل خارج از خانه، به بهای از هم پاشیدن زندگی چندین نفر.
شناختی که اسلام از ماهیت زن داره من در هیچ مذهب یا فلسفه ای یا آئین دیگری نیافتم و حقوقی که در دین اسلام برای زن در نظر گرفته شده بیشتر است که کمتر نیست.
اگر امروزه تمام گروهها و سازمانهای فمنیستی دم از آزادی و برابری مرد و زن می زنند شگردهای تازه استعماری است برای ازهم پاشیدن ایران بدست زنان.
بنده با نظر این خواننده محترم کاملا مخالفم که می فرمایند زنها بهای کار بیرون از خانه شان فروپاشی زندگی خانوادگیشان است. یا توهین های دیگری که به زنان وارد کردند.
-- یک دوست ، May 29, 2009مردان نیز باید قبل از مهاجرت به کشور مقصدشان با شرایط آن محیط آشنا بشوند که وقتی به آنجا رسیدند و مشاهده کردند که بر فرض اگر خانمشان با آقایی دست می دهد نشانه ادب است نه نشانه بی بند و باری یا آغاز بگو مگوهای بیهوده. البته من با نظر خانم سرلتی کاملا موافق هستم که می فرمایند :"اگر زن و مردی در مهاجرت دست به جدایی می‌زنند و طلاق می‌گیرند، این به این دلیل است که آنها واقعا از قبل مشکل داشته اند. فقط با آمدن به این جا می‌بینند که مشکلات قانونی ایران را ندارند و دست به این کار می‌زنند.". بنظر بنده مهاجرت کار آسانی نیست هم زنان و هم مردان باید هر دو قبل از وارد شدن به کشور مقصد به اصطلاح سنگهایشان را وا بکنند تا بعد از رسیدن دچار مشکل نشوند و کسانی هم که شناختی روی کشور مقصدشان ندارند بیشتر تحقیق کنند و اینرا بدانند که آنجا دیگر ایران نیست که اگر مردی به زنش گفت بشین زن سریع بنشیند بخاطر در و همسایه و فامیل و.... آنجا جایی است که اگر با همسرت مشکلی داری می توانی راحتتر بیان کنی. نه با دعوا بلکه با مذاکره ...