برج پیزا ایتالیا زیر آب رفت

بيژن روحانی

روز جمعه ۱۶ فوریه، در دومین سالگرد امضای پیمان کیوتو (Kyoto)، احزاب سبز ایتالیا با همکاری روزنامه "لا ریپوبلیکا" دست به ابتکار بسیار جالبی زدند.

صبح این روز ایتالیاهایی با دریافت یک نسخه ويژه و ۸ صفحه‌ای از روزنامه‌ای که به شکل و شمایل روزنامه پرتیراژ لاریپوبلیکا نام‌گذاری شده بود و دیدن تیترهای عجیب آن شگفت‌زده شدند.

در یک طرف این نسخه ويژه که به طور رایگان در ایتالیا توزیع شد، عکس برج مشهور و تاریخی پيزا چاپ شده که در آب فرورفته بود و تیتر روزنامه هم چنین بود: "ایتالیا زیر آب؛ توفان الیزا در راه رم، ناپل و فلورانس" مقالات صحفه اول هم به تحلیل این حادثه پرداخته و آن را مشابه توفان کاترینا در آمریکا توصیف کرده بودند. در صفحه بعدی هم عکسی از یک کشتی نفت‌کش در بندر ناپل چاپ شده که در اثر توفان در حال غرق شدن است و آلودگی نفتی آن تمام بندر را فرا گرفته است. اما این اخبار ناگوار و به خصوص حیرتی که از دیدن برج پيزا در حال غرق شدن به خواننده دست می‌دهد با برگرداندن روزنامه به کلی عوض می‌شود.

در طرف دیگر روزنامه، تیترهایی با حال و هوای کاملا متفاوتی وجود دارند:
" از امروز جهان فقط با انرژی خورشیدی کار می‌کند؛ با صدور آخرین بشکه نفت از ونزوئلا، جهان دیگر از شر انرژی‌های فسیلی خلاص شد و با کمک روش‌های جدید انرژی، از امروز انرژی‌های پاک جایگزین آلوده کننده‌های محیطی خواهند شد".

زمین در دستان ماست

در صفحات بعدی هم مقاله‌ای در مورد بازگشت فک‌های دریایی چاپ شده بود. حیواناتی که زندگی آنها به دلیل گرم شدن هوا به خطر افتاده بود اما با کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی و بازگشت آب و هوای جهان به نقطه اعتدال، فک‌ها هم به قطب بازگشته‌اند.
اما اگر خواننده شگفت‌زده این مطالب، به بالای روزنامه دقت می کرد می‌توانست، به جای تاریخ ۱۶ فوریه سال ۲۰۰۷، تاریخ ۱۶ فوریه سال ۲۰۵۷ را مشاهده کند یعنی روزنامه‌ای به تاریخ ۵۰ سال آینده.

این ابتکار حزب سبز ایتالیا با استقبال فراوان رو‌به‌رو شد و خوانندگان را برای دقایق زیادی شگفت زده کرد. در حقیقت این روزنامه به خوانندگان خود دو آینده متفاوت را در ۵۰ سال آینده نشان داده و انتخاب را به عهده آنها گذاشته است. از یک سو گرم شدن آب و هوای کره زمین، وقوع توفان‌های ویران کننده ، آب شدن یخ‌های قطبی و فرورفتن بخش‌هایی از کشور و جهان در آب و یا برعکس، کنار گذاشتن سوخت‌های فسیلی، استفاده گسترده از انرژی خورشیدی و مصرف عاقلانه منابع تجدید ناپذیر کره زمین.
حتی آگهی‌های این روزنامه هم به طور سمبلیک انتخاب شده‌اند: در بخشی که آینده‌ای نگران کننده را تصویر می‌کند، یک آگهی از سوی آژانس معاملات املاکی به چاپ رسیده که آپارتمانهایی را روی قله‌های آلپ در ایتالیا برای فروش به مزایده گذاشته زیرا بقیه مناطق با خطر آب گرفتگی روبه‌رو هستند.

این سرنوشت‌های متفاوت بستگی به پذیرش و اجرای پیمان کیوتو از سوی کشورهای مختلف جهان دارد. پیمان کیوتو پیمانی است بین المللی و در چارچوب سازمان ملل، به منظور کاهش تولید و انتشار گازهای گلخانه‌ای که منشا اصلی گرم شدن کره زمین و به خطر افتادن آینده حیات و زندگی روی این کره هستند. این پیمان که در سال ۱۹۹۷ مفاد آن تصویب شد از ۱۵ فوریه سال ۲۰۰۵ به مرحله اجرا گذاشته شده و کشورهای امضا کننده متعهد هستند تولید گازهای گلخانه ای خود را به اندازه‌ی ۲/٥ درصد کمتر از سطح آن در سال ۱۹۹۰ برسانند.

با این حال برخی کشورها از جمله استرالیا و ایالات متحده آمریکا آن را مغایر منافع ملی خود شناخته و از اجرا و پذیرش آن سرباز می‌زنند و به این دلیل از طرف بسیاری از حامیان محیط زیست به خصوص احزاب سبز اروپایی مورد انتقاد شدید قرار دارند. ایران در سال ١٣٨۴ و با یک سال تاخیر به این معاهده پیوست.

گرمای بی سابقه در زمستان امسال اروپا، فعالان محیط زیست را نسبت به ادامه این روند بسیار نگران کرده است به نحوی که آنان به هر طریقی می‌کوشند با افزایش آگاهی شهروندان و همچنین تحت فشار گذاشتن دولت‌ها پیمان کیوتو را به اجرا در آورند. اقدام امروز حزب سبز ایتالیا نیز در همین راستا قرار دارد.

بسیاری معتقدند اگر روند تولید گازهای گلخانه‌ای به همین صورت ادامه پیدا کند و دمای عمومی کره زمین فقط قدری بیشتر گرم شود، تغییرات محیط زیستی به گونه‌ای است که خطر از بین رفتن زندگی روی کره زمین تا سال ۲۱۰۰ بسیار جدی خواهد بود.