مسلمانان استرالیا با برچسب تروریست چه می‌کنند؟

گردآوری و ترجمه از مانی پارسا

تاج‌الدین هِلالی شخصی است که «فدراسیون استرالیایی شوراهای اسلامی» او را به عنوان مفتی اعظم استرالیا و زلاندنو اعلام کرده‌است.

او پیشنماز مسجد لاکِمبا در سیدنی نیز هست. هلالی که از سال ۱۹۸۲ با یک روادید گردشگری از لبنان وارد استرالیا شده از سال ۱۹۸۸ به این سو دست کم شش بار به خاطر خطابه‌ها و اعمالش باعث به وجود آمدن مناقشه و بحث‌های شدید در رسانه‌های استرالیا شده‌است. از جمله موارد مورد مناقشه، صحبت‌های او درباره ضدیت با یهودیان، حمایت از حملات تروریستی یازده سپتامبر و انکار هالوکاست است. او همچنین در یکی از سخنرانی‌ای خود چند ماه پیش اعلام کرد که "تجاوز جنسی به زنان در نود درصد از موارد تقصیر بی‌حجابی خود زن‌ها است".

گرد و غبار غوغا بر سر صحبت‌های آقای هلالی تازه داشت در استرالیا می‌خوابید که مسائل دیگری دوباره، مسلمانان استرالیا را در صدر اخبار این کشور قرار داد. دو پسر دانش‌آموز مسلمان پس از اینکه بر روی نسخه‌ای از انجیل ادرار کرده ‌بودند از مدرسه اسلامی پرستون شرقی اخراج شدند و برنده جایزه «جوان سال استرالیا» در استان ویلز جنوبی جدید، به خاطر اینکه در ملأ عام شامپاین نوشیده بود مجبور شد از خود در برابر انتقادات شدید «تارنمای جوانان مسلمان» دفاع کند.

شهرام اکبرزاده که مدیر «مرکز مطالعات اقلیت‌های مسلمان و سیاست اسلامی» در «مدرسه بررسی‌های سیاسی و اجتماعی دانشگاه موناش استرالیا» یعنی بزرگترین دانشگاه استرالیا است در این رابطه در روزنامه آسترالین می‌نویسد:
در استرالیا بیش از ۳۰۰ هزار مسلمان زندگی می‌کنند و منابع آگاه خبر می‌دهند که تنها ۳۰ درصد از آنها به مسجد می‌روند. بنابر این، این فکر که مسلمان‌ها همه برای راهنمایی و پیروی به پیش‌نمازهای مسجد رجوع می‌کنند خطا است. باید دانست که جامعه مسلمانان استرالیا یک جامعه کاملاً ناهمگن است و برخی از آنها شامپاین هم می‌نوشند.

آقای اکبرزاده می‌گوید: می‌توان درک کرد که در این دوره که اخبار حملات واقعی و احتمالی تروریستی از سوی کسانی که خود را مسلمان می‌نامند در جهان پخش می‌شود رسانه‌های استرالیا هم ترجیح می‌دهند خود را با مسائل جامعه چندفرهنگی و اخبار مسلمانان مشغول بدارند ولی این کار از نظر سیاسی و اجتماعی کار سازنده‌ای نیست.

نارضیاتی سیاسی گروه‌ها در استرالیا تا کنون هیچوقت به عنوان خائن بودن آن گروه محسوب نشده ولی حالا که مسلمان‌ها از سیاست استرالیا ابراز نارضایتی می‌کنند آنها را به عنوان ستون پنجم تروریسم و خائن قلمداد می‌کنند. این طرز فکر بیشتر از سوی مجلات عوامزده پرفروش و بذله‌گویان هیجان‌طلب دامن زده می‌شود و جداً به رابطه بین مسلمان‌ها و غیرمسلمان‌ها در استرالیا آسیب رسانده‌است.
بیشتر بحث‌های انتقادی نسبت به جامعه چندفرهنگی می‌خواهد اینگونه تلقین کند که مسلمان بودن و استرالیایی بودن در تناقض است و با هم همخوانی ندارد.

از سوی دیگر اسلامگرایانی هم که اعلام می‌کنند دموکراسی و صهیونیسم نقشه نابودی اسلام را کشیده‌اند به آرام شدن اوضاع کمکی نمی‌کنند. هر دو برخورد و طرز تلقی ظرفیت این را دارند که به جامعه آسیب‌های بسیار بزرگی بزنند.
تمرکز بر روی این حرف‌ها، حواس سیاستمداران را از پرداختن به مسائل اصلی مسلمانان استرالیا پرت می‌کند. همانطور که گروه‌های تحقیقی خود حکومت اعلام کرده‌اند مسائل اصلی مسلمانان استرالیا مسئله آموزش و پرورش، کاریابی و توانبخشی به زنان است.

در میان تمام نکاتی که در گزارش هیئت تحقیقی آمده تنها موردی که نظر سیاستمداران را جلب کرده پیشنهادِ پرورش دادن رهبران دینی استرالیایی از سوی دولت استرالیا است. این بخودی خود امر بدی نیست ولی تأثیر آن کمتر از آنست که سیاستمداران این کشور می‌خواهند بپذیرند.

درصد بیکاری در میان جوانان مسلمان در استرالیا به مراتب بیشتر از دیگر گروه‌ها است. اگر ما تمرکز را بر روی کاریابی و تطابق‌پذیری ایشان با جامعه بگذاریم از گرایش ایشان به کارهای افراطی و تروریستی جلوگیری کرده‌ایم. راه حل این است، نه درگیر شدن در مناظرات ایدئولوژیکی درباره روح اسلام.

منابع:
the Australian news

wikipedia