ساخت فیلم از احمدی‌نژاد به تعویق افتاد

آزاد شدن نازی عظیما، خبرنگار رادیو فردا از زندان در ایران، افزایش غنی‌سازی اورانیوم در ایران و تأکید احمدی‌نژاد بر برخورداری ایران از ۳۰۰۰ دستگاه سانتریفوژ از جمله خبرهای ایران در رسانه‌های هلند بودند.

دیگر خبرهای مربوط به ایران در رسانه‌های این هفته هلند را در زیر می‌خوانیم:

الیور استون

ساخت فیلم از احمدی‌نژاد به تعویق افتاد

روزنامه تلگراف هلند، هفتم سپتامبر نوشت:
کارگردان آمریکایی، اولیور اِستون، طرح ساخت فیلمی از محمود احمدی‌نژاد، رئیس جمهور ایران را فعلاً کنار گذاشته است. او که سازنده فیلم‌هایی مانند نیکسون، متولد چهارم ژوئیه، ‌و قاتلین بالفطره است خبر داد که احتمال دارد این فیلم را بعداً بسازد.

محمود احمدی‌نژاد پیش از این، درخواست این کارگردان را برای ساخت فیلم رد کرده‌ بود اما دو هفته پیش از این خبر، اطلاع داد که با درخواست او برای ساخت فیلمی درباره خود موافقت کرده‌است. اولیور استون هنوز دلایل خود برای صرف نظر کردن از این طرح را اعلام نکرده‌است.

استون پیش از این فیلم‌هایی درباره نیکسون و جان اف. کندی، رئیس جمهور‌های آمریکا ساخته و فیلم مستندی نیز از فیدل کاسترو، رئیس جمهور کوبا تهیه کرده‌است. اولیور استون از منتقدان شدید جرج بوش است.

اعدام انبوه در ایران

تارنمای خبری «نُو دات اِن.ال» با آوردن این تیتر روز ۵ سپتامبر نوشت:
در ایران روز چهارشنبه ۲۱ مجرم به دار آویخته شدند. این سری جدیدی از سری‌اعدام‌های انبوه چند ماه گذشته در ایران است.

۱۷ تن از اعدام‌شدگان، قاچاقچیان مواد مخدر در استان خراسان رضوی بودند. ۴ نفر بقیه سارقان و قاچاقچیانی در شیراز بودند.

در شیراز گروه زیادی از مردم به تماشا آمده بودند. در ایران طنابی به گردن محکومان اعدام می‌اندازند و آن‌ها را با جرثقیل بالا می‌کشند تا بهتر برای تماشاگران قابل دید باشد. با این روش، رنج کشیدن محکوم هم بیشتر از روش دار زدن "معمولی" طول می‌کشد.

طی سال گذشته ۱۱۷ نفر در ایران اعدام شده‌اند. در سطح بین‌المللی اعتراضات فراوانی به اعدام‌های ایران ابراز شده‌است.

"ما باید با ایران حرف بزنیم"

این عنوانی است از روزنامه پرتیراژ دِپـِرس هلند. این روزنامه که در شماره ۷ سپتامبر خود در صفحه اول بخش اخبار خارجی عکس بلندبالایی از محمود احمدی‌نژاد با چهره‌ای خندان قرار داده، نظرات اِشلومو بــِن-آمی، وزیر اسبق امور خارجه اسرائیل را در مورد ایران بازتاب داده‌است.
در نظر بن-آمی، در زمان اسحاق رابین، اسرائیل در نزدیک شدن به اعراب بسیار موفق بود و این زنگ خطری شد برای ایران. ایران از نزدیکی و دوستی اعراب و اسرائیل هراس دارد زیرا این به معنای منزوی افتادن این کشور در خاورمیانه خواهد بود. در یک خاورمیانه عربی، ایران دشمن به حساب می‌آید ولی در یک خاورمیانه اسلامی، ایران نقش رهبری خواهد داشت. به این خاطر ایرانی‌ها کوشش می‌کنند اهداف دینی خود را گونه‌ای ارائه بدهند که سنی‌ها هم با آن‌ها همراه شوند. جالب توجه اینجاست که ایران دارد به دموکراسی در جهان عرب کمک می‌کند. احزاب شیعه در عراق، حزب‌الله لبنان و اِخوان‌المسلمین مصر همگی احزاب مورد تأئید اکثریت مردم آن کشورها و مناطق هستند.

از دید بن-آمی، ایران دستیابی به سلاح هسته‌ای را نه برای نابودی اسرائیل بل‌که برای بالا بردن وجهه و نفوذ خود در یک محیط خصمانه می‌خواهد. او حمله به تأسیسات ایران، فشار اقتصادی و فروپاشی از درون را سناریوهایی غیرمحتمل یا بی‌فایده می‌داند.
بن-آمی می‌گوید: هر کس تندرو است لازم نیست غیرمنطقی هم باشد. ایرانی انقلابی نشان داده که در وقت خود مصلحت‌طلب هم هست. ایران در چندین مورد مانند جنگ اول خلیج فارس و جنگ آمریکا با افغانستان با ایالات متحده همراهی کرد ولی این آمریکائیان هستند که حاضر به مذاکره نیستند، نه ایران.

وی تنها راه عملی را مذاکره با ایران، آشتی کامل اسرائیل با اعراب و سرمایه‌گذاری در پیشرفت مردم منطقه ارزیابی می‌کند.

امید به دیپلماسی هوشمند بوش در مورد ایران

روب دِوَیک از استراتژیست‌ها و تحلیلگران سیاسی هلند در شماره ۷ سپتامبر روزنامه تراؤ می‌نویسد:
روابط ایالات متحده با لیبی و کره شمالی رو به عادی‌سازی است. در هر دو مورد، راهبرد آمریکا اِعمال فشار از یک سو و انجام مبادلات اقتصادی غیر مستقیم از سوی دیگر بود. با لیبی از طریق اروپا و با کره شمالی از طریق چین همکاری شده‌است.

چرا این راهبرد در مورد ایران اجرا نمی‌شود؟ زیرا وضعیت ایران تفاوت دارد.

ایران کشوری ثروتمند است و تحریم‌ها اثر واقعی بر آن ندارند. این کشور همچنین یک قدرت منطقه‌ای است که در داخل عراق هم نفوذ فراوانی دارد. شرایط داخلی ایران هم قابل مقایسه با لیبی و کره شمالی نیست. همان‌طور که از انتصاب رفسنجانی به ریاست مجلس خبرگان برمی‌آید، سیاست ایران چندین جریان در خود دارد.
همین چندجناحی بودن سیاست ایران کار سیاست فشار غرب را مشکل کرده‌است. تهدید نظامی غرب،‌ بر عکس باعث یکپارچگی جناح‌ها می‌شود.

این‌گونه که پیداست آمریکایی‌ها نیز دارند متوجه می‌شوند که رویکرد نسبت به ایران باید با بقیه فرق داشته باشد. این‌که آمریکا به آژانس اتمی فضای بیشتری برای کار با ایران داده نشانه همین درک است.

ایران نیز در پاسخ، همکاری خود با آژانس را کمی گسترش داده. این برخورد یک چراغ کوچکی است در راهی که می‌تواند به عادی‌سازی روابط بینجامد. این عادی‌سازی در حل مشکل عراق هم بسیار سودمند خواهد بود. حال باید دید که بوش در مورد ایران سیاستی هوشمندانه در پیش خواهد گرفت یا نه.

قادر عبدالله

عاقبت جوینده یابنده بوَد

این عنوان گزارشی است از روزنامه نِیدِرلاندسه داخ‌بـِلاد در شماره ۴ سپتامبر خود از سخنرانی قادر عبدالله، نویسنده ایرانی-هلندی به مناسبت آغاز سال تحصیلی برای دانشگاهیان.

قادر عبدالله که نام اصلی او حسین سجادی قائم‌مقامی فراهانی است از نویسندگان معروف هلند و دریافت‌کننده چندین جایزه ادبی است. یکی از رمان‌های او به عنوان یکی از صد کتاب برتر در تاریخ زبان هلندی برگزیده شده‌است.

قادر عبدالله که خطاب به جمع بزرگی از استادان دانشگاه و دانشجویان دانشگاه نایمِیخِن سخنرانی می‌کرد گفت:
"چهارده سالم که بود چند رؤیا داشتم. می‌خواستم یک نویسنده مشهور پارسی‌نویس بشوم، رؤیا می‌دیدم که رئیس جمهور ایران بشوم. بعد مجبور به فرار از ایران شدم. روزی در سرما و باران در آمستردام ایستاده بودم و به یاد رؤیاهای کودکی‌ام افتادم و به خودم گفتم: می روم به هلندی داستان می‌نویسم. من می‌خواهم یک نویسنده ایرانی-هلندی مشهور بشوم."