زمانه

راستی، تو از زمانه چه انتظاری داری؟

چندی پیش از خودم پرسیدم: تو از زمانه چه انتظاری داری؟
بعد همین پرسش را با بعضی از همکارانم که از بیرون از دایره‌ی همکاران ثابت ما در زمانه با ما همکاری می‌کنند، در میان گذاشتم. از آنها که اغلب شاعر و نویسنده‌اند پرسیدم: شما از زمانه چه انتظاری دارید؟
پاسخ‌ها متفاوت بود، اما با همه‌ی این تفاوت‌ها در یک جمع‌بندی کلی به این نتیجه رسیدم که دوستان و همکارانم انتظار دارند، بخش ادبی و هنری سایت زمانه محلی برای طرح نظرات آنها و محلی برای بحث و گفت و گو باشد.
برخی اعتقاد داشتند که زمانه می‌بایست در این شرایط جای خالی مطبوعات مستقل را تا حد امکان پر کند. برخی اعتقاد داشتند که زمانه باید بعضی موضوعات مناقشه‌انگیز را پوشش دهد. بعضی‌ها اعتقاد داشتند که زمانه می‌بایست «رادیکال‌»‌تر و «آوانگارد»‌تر باشد. بعضی‌ها اعتقاد داشتند که به همین شکل بسیار هم خوب است. برخی گفتند: ما می‌خواهیم زمانه، «ویترین» ادبیات و فرهنگ باشد.

هر شهروند، یک منتقد

پس از برکناری محسن پرویز از معاونت فرهنگی وزارت ارشاد ناشران و نویسندگان ایرانی در نوعی بلاتکلیفی به سر می‌برند. بیش از یک قرن از نهضت مشروطه می‌گذرد و با این حال در کشور ما روند قانون‌گذاری شفاف نیست. برای مثال وظیفه‌ی معاونت‌ فرهنگی وزارت ارشاد اجرایی کردن مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی است. با وجود آن‌که این شورا به طور منظم نشست دارد، کسی از مصوباتش آگاه نیست. فقط از میان برخی گفته‌های جسته و گریخته‌ی معاونت فرهنگی ارشاد می‌توان خطوط کلی سیاست‌های تازه را حدس زد. در چند سال گذشته در اثر سخت‌گیری‌های محسن پرویز، بسیاری از کتاب‌ها ممنوع‌الانتشار اعلام شدند، بهای کتاب سیصد الی چهار صد درصد افزایش یافت و همزمان شمارگان کتاب کاهش پیدا کرد.

یک سال گذشت

سال گذشته در چنین روزهایی بود که سردبیری رادیو زمانه به من محول شد. هم‌زمان در ایران، اعتراض‌های گسترده مردم به نتایج انتخابات آغاز شد که تا امروز همچنان خبرساز است. اگر بخواهیم به یک داوری واقع‎بینانه درباره‌ی فراز و نشیب‌های کارمان دست پیدا کنیم، باید «زمانه» را هم در بستر رویدادهای زمانه بررسی کنیم. افزون بر این، اعتقاد دارم که قضاوت درباره‌ی کارنامه‌ی «زمانه» در سال پُرآشوبی که گذشت، تنها داوری درباره‌ی کار من به عنوان یک فرد نیست. فرد در گروه معنا پیدا می‌کند و اگر همکاری دوستان روزنامه‌نگارم در «زمانه» و توجه و همراهی مخاطبان نبود، به هیچ‌‎وجه نمی‌توانستم امروز با سربلندی بنویسم سال گذشته برای «زمانه» سالی پربار بوده است.

هک زمانه

وب‌سایت رادیو زمانه از جمعه شب، ۲۹ ژانویه ۲۰۱۰ برابر با نهم بهمن ۱۳۸۸مورد حمله قرار گرفت. حمله کنندگان گروهی هستند که خود را «ارتش سایبری ایران» معرفی و آرم خود را همراه با هشداری به «مزدوران وطن فروش» جای‌گزین صفحه اصلی «زمانه» کردند. مورد حمله قرار گرفتن سایت رادیو زمانه، در یکی از پربارترین دوران فعالیت‌های این رادیو، بار دیگر نشان‌گر نقش این صدای مستقل و تأثیرگذار است.