رقص

جامعه‌ی بی‌رقص، جامعه‌ی بیمار

شهزاده سمرقندی: امروز می‌خواهم شما را با زنی آشنا کنم که سال‌هاست به آموزش و معرفی رقص شرقی در قاره‌ی آمریکا مشغول است، لاریل ویکتوریو گری. خانم گری، بنیانگذار سازمان «رقص و فرهنگ» در سمرقند است و سال‌های زیادی از عمر خود را در ازبکستان به سر برده است. خانم گری را بار اول در جشنواره‌ی ترانه‌های شرق دیدم. همیشه برایم این سئوال وجود داشت که چرا یک زن آمریکایی، وقت و عمر خود را به‌خاطر آموختن رقص و هنر ازبکی می‌گذراند.

رقص آستین مردم آسیتین

آسیتین‌ها در اوستیای جنوبی و شمالی که با هم فاصله دارند و یکی در خاک روسیه و دیگری در خاک گرجستان است، پراکنده‌اند. آسیتین‌ها در طول چند قرن گذشته روزگار پر پیچ و خمی داشته‌اند. جالب‌تر از همه این‌ها برای من رقص مردم آسیتین است. رقص آستین این مردم همیشه من را به یاد ادبیات کلاسیک فارسی می‌اندازد.
نگران آن هستم که این درگیری‌ها و جنگ‌های پی‌درپی، در فرهنگ، موسیقی و رقص و روحیه این مردم خوش‌رو و خوش‌دل تاثیر منفی بگذارد.