Mar 2009


خانواده‌ی آوازخوان تاجیکستان

می‌خواهم از خانواده‌ای بگویم که در هنر خوانندگی در تاجیکستان شناخته‌اند. خانواده ثریا قاصیموا. ثریا قاصیموا در تاجیکستان از خوانندگان نامداری است که همه ترانه‌های او را دوست دارند و از دوران نوجوانی با خواندن ترانه‌های مردمی و فلک خوانی که با سبک و شیوه جنوب تاجیکستان سروده شده‌اند، خوانندگی را آغاز کرده است. ثریا قاصیموا راه خوانندگی را برای دختران خود شبنم و فرزانه باز کرد. شبنم در یکی از مصاحبه‌های خود گفت که هنر خوانندگی را از مادر آموخته و مادر اولین استاد اوست.



«هرچند نفروختید، رنج دادید مرا»

وختنگ کیکتبیدزه، خواننده موسیقی استرادا، کارگردان فیلم، فیملنامه نویس و همین طور هنرپیشه شناخته شده‌ی گرجستانی است. او مولف چندین ترانه است که در فیلم‌های معروف ساخت روسیه مثل ترانه‌ی معروف «چتا چتا مارگاریتا» به معنی «چه چه می‌گوید مارگاریتا»، به کار رفته‌اند. در این ترانه گفته می‌شود: «وقتی خوشحالم آواز می‌خوانم، وقتی ناراحت‌ام باز هم آواز می‌خوانم.» این ترانه با عنوان «چتا چتا مارگریتا» در سال‌های ۸۰ به مدت ۴ سال به یکی از ترانه‌های محبوب جوانان تبدل شده بود.



گفت و گو با گیسو جهانگیری، مدیر سازمان بین‌المللی آرمان‌شهر در فرانسه و فعال حقوق زنان
«فعالیت زنان کشور‌های فارسی زبان، جهت‌دار نیست»

گیسو جهانگیری، مدیر سازمان بین‌المللی آرمان‌شهر در فرانسه در زمان جنگ داخلی تاجیکستان و جنگ‌های پی در پی افغانستان در این کشورها بوده است و از نزدیک همه این مسایل را دیده است و مشاهده کرده است. او در گفت و گو با زمانه می‌گوید: «یکی از راه حل‌ها برای تقویت جنبش‌های زنان در منطقه ایجاد پلاتفرم‌های همسو، همفکری، تبادل نظر و گفت و گوست. نقطه مشترک ما در این کشورها تنها اسلام نیست. فاکتورهای دیگری هم دارد. از هم بیاموزیم تا فعالیت‌هایمان را جهت‌دار بکنیم و پس از گذشت ۱۰ یا ۱۵ سال به این نتیجه نرسیم که چیزی به نام جنبش زنان نداریم.»



گفت و گو با شاکر جان حکیم‌اوف، کارشناس مسایل سیاسی تاجیکستان
«به گسترش مناسبات اقتصادی با ایران نیاز داریم»

امام‌علی رحمان، رییس جمهور تاجیکستان برای شرکت در گردهمایی سران کشورهای عضو «سازمان همکاری‌های اقتصادی» عازم تهران شد. امام‌علی رحمان قرار است که این دفعه به مدت یک هفته در ایران بماند و در این سفر کاری از شهرهای کرمان و کیش در ایران دیدن کند. شاکر جان حکیم‌اوف در این باره می‌گوید:‌ «چون مشکلات اقتصادی داریم، سفر امام‌علی رحمان به کشور جمهور اسلامی ایران مربوط به همین گفت و گو‌ها و برقراری‌ همکاری‌های بیش‌تر با این کشور است. شاید دنبال برقراری همکاری‌های مستقیم با صاحبکاران دولتی و تاجران غیردولتی است.»