در پاريس همه به دنبال گربه‌های ايرانی‌اند

محمد حقيقت

جشنواره فيلم کن سال به سال ابعاد گسترده‌تری به خود می‌گيرد و از حد تصور خارج می‌شود. به محض اين‌که حس شود فيلمی شانس انتخاب شدن برای اين جشنواره را دارد، جنون خريداران، پخش کنندگان، و رسانه‌های گروهی جهان شروع می‌شود و قيمت فيلم بالا و بالاتر می‌رود.

کافی است کميته انتخاب کن، فيلم شما را در ليست فيلم‌های برگزيده خود اعلام کند، آنگاه صدها تلفن و ای‌ميل برای خريد فيلم به دستتان می‌رسد. رقابت بالا می‌گيرد و همه منتقدين خواهان دیدن فيلمتان می‌شوند.

گاه پيش می‌آيد که تهيه کننده برای فيلمی که از قبل حدس می‌زند در کن پذيرفته خواهد شد مثل «محدوده کنترل» فيلم جارموش، بسيار هزينه می‌کند و انتظار بازگشت سرمايه و سود را دارد اما وقتی فيلم در کن پذيرفته نمی‌شود، بسیار مأيوس می‌شود.

امسال از ايران بیش از ۳۰ فيلم برای کن فرستاده شد اما نام کارگردان مطرحی که کمیته‌های انتخاب منتظر آن باشند در ليست فيلمسازان ديده نمی‌شد..البته فيلم «‌کسی از گربه‌های ايرانی خبر ندارد» اثر بهمن قبادی در سکوت کامل خبری سا‌خته شده بود و روز ۳۰ مارس به پاريس رسيد.

فوری آن را ديدم. فردای آن روز، فيلم با حضور کارگردان به دفتر جشنواره کن معرفی شد. کميته انتخاب آن را در روز‌های بعد ديد‌. در همین فاصله من فيلم را چند بار ديدم و هربار بيشتر از آن خوشم آمد. هفته بعد فيلم رسماً در کن پذيرفته شد اما قرار شد تا روز کنفرانس مطبوعاتی خبرش به جايی درز نکند.

پوستر فستيوال فیلم کن

بعد از اعلام پذیرفته شدن فیلم در بخش رسمی ـ قسمت نوعی نگاه ـ کمپانی‌های گوناگونی خواستار ديدن فيلم شدند. هيجان بالا و بالاتر می‌رفت و کمپانی ممنتو وارد مذاکره شد اما سرانجام کمپانی وايلد بانچ، پخش جهانی فيلم را خريد. همین کمپانی سپس مهم‌ترين پخش کنندگان فرانسوی را خبر کرد و فيلم را در سينما پانتئون، روی پرده بزرگ برای آنان نمايش داد. در پایان اين جلسه شيفتگی همه پخش کننده‌ها فوق‌العاده بود. همه تبريک می‌گفتند.

قيمت‌های پيشنهادی برای خريد، بالا و بالاتر می‌رفت. اکثر آن‌ها به دبيرکل جشنواره تلفن زدند و می‌‌پر‌سیدند چرا اين فيلم در بخش مسابقه نيست‌؟ برخی از آن‌ها می‌گفتند ما تعدادی از فيلم‌های بخش مسابقه راديده‌ايم و اين فيلم شايستگی قرار گرفتن در بخش مسابقه را دارد.

اينجا بود که احساس غرور کردم، غروری ملی از اين‌که سينمای ايران دوباره جان گرفته است و تصوير ديگری از ايران و سينمای ايران به جهان ارائه شده است. فیلم قبادی با یک انرژی غریب و فرمی کا‌ملاً متفاوت از فیلم‌های قبلی‌اش و حتی سینمای ایران به شیفتگی و عشق جوانان تهرانی به موسیقی مدرن و راک می‌پردازد و مشکلات آن‌ها را در جامعه امروز با د‌قت دنبال می‌کند.

این گروه‌های موسیقی زیر زمینی استعداد‌های فوق‌العاده‌ای دارند که با ارائه این فیلم حتماً کشف خواهند شد. اشکان و نگار، دو موزیسین جوان هستند که بعد از آزاد شدن از زندان می‌خواهند تشگیل گروه بدهند و برای یافتن هر یک از افراد گروه به قلب تهران می‌زنند‌...

در نهایت می‌خواهند خود را به کنسرت‌ها‌یی که در لندن و‌... دعوت شده‌اند برسانند اما نه پاسپورت دارند و نه ویزا، در این گیر و دار نادر می‌خواهد به آن‌ها کمک کند...

نمایی از فیلم «کسی از گربه‌های ايرانی خبر ندارد»

سينمای ايران با فيلم «در‌‌باره الی» اصغر فرهادی شروع خوبی را در سال ۲۰۰۹ آغاز کرده و با «گربه‌های ايرانی» بهمن قبادی، تحرک تازه‌‌ای در عرصه بين‌المللی پدید می‌آورد و امید‌واریم که با فيلم‌های ديگری ادامه یابد.

مسئولان سينمای ايران بايد به اين سرمايه‌های فرهنگی خود افتخار کرده و از آن‌ها حما‌یت و نگهداری کنند. بزرگانی چون عباس کيارستمی، داریوش مهرجویی، جعفر پناهی، بهمن قبادی، محسن مخملباف، بهرام بيضايی و ده‌ها سينماگر خوب ديگر بايد از حمايت مادی و معنوی دولت برخوردار باشند.

فيلم «کسی از گربه‌های ايرانی خبر ندارد» به زودی در فرانسه پخش خواهد شد و توانايی پخش وسيع نيز خواهد داشت. اين فيلم در عرصه بين‌المللی نيز می‌تواند با فروش خوبی روبه‌رو شود و از حالا پخش کنندگان بسياری با اين‌که آن را نديده‌اند، تمايل خود را برای خريد آن اعلام کرده‌اند.

فرانسوی‌ها طبق معمول اسم فيلم‌ها را برای اکران عوض می‌کنند. از اين رو نام فيلم قبادی در فرانسه «‌گربه‌های ايرانی» خواهد بود. شايد بد نباشد که بدانيد همه در فرانسه دنبال گربه‌های ايرانی هستند.

«گربه‌های ايرانی» قرار است در افتتاحيه نوعی نگاه روز پنج‌‌شنبه، چهاردهم ماه می ساعت هشت شب به نمايش درآيد. به هر حال برای نخستين بار قرار است همه‌ی گروه اين فيلم از روی فرش قرمز (کاخ اصلی جشنواره) طی تشريفات رسمی بالا بروند و وارد سالن شوند اما کدام سالن؟ سالن لويی لومير (مسابقه) يا سالن دوبوسی (نوعی نگاه)؟