‌نشر آنلاین «به سوی دموکراسی و جمهوری در ایران»

مهرداد مشایخی

تصویر جلدِ کتابِ «‌به سوی دموکراسی و جمهوری در ایران»

مقدمه برای نشر آنلاین
نزدیک به یکسال از انتشار "‌به سوی دموکراسی و جمهوری در ایران"می گذرد.

در این مدت شماری قابل توجه از نسخه‌های کتاب در اختیار علاقمندان و صاحب‌نظران مسایل سیاسی ایران، که در جامعه برون‌مرزی سکونت دارند، گذاشته شد. اما، شوربختانه ما را راهی به کانون پر‌طپش و پویای سیاست‌ورزی در جامعه درون‌مرزی نبود. حاکمیت اختناق فرهنگی - سیاسی، سانسور، تبعیض و تقسیم واپسگرایانه جامعه‌ی ایرانی به"خودی" و "ناخودی" ما را از ارتباط منظم و گفتگو با دوستان و علاقمندان به چنین مباحثی محروم کرده است.

با این حال، پادزهری که "جهانی شدن" حوزه‌ی فرهنگ و سیاست در برابر نظام‌های بسته و اقتدار‌گرا فراهم آورده، رگه‌هایی از امید را برای جامعه‌ی روشنفکری ما ایجاد کرده و ما را به آینده بیشتر خوشبین کرده است. نقش رسانه‌های جمعی بین‌المللی و ماهواره‌ای در اکثر کشورهایی که در دو دهه‌ی اخیر "گذار به دموکراسی" را تجربه کرده‌اند، غیر‌قابل انکار است. نقش "‌رادیو زمانه" را هم می‌باید در همین چارچوب عمومی مورد بررسی قرارداد.

به هر رو، امروز امکاناتی جدید از سوی رادیو زمانه و مدیر مجرب آن، آقای مهدی جامی، در اختیار نگارنده قرار گرفته و این امکان ارتباط گسترده‌ای را با تمامی علاقمندان به مسایل سیاسی کشور ایجاد می کند.

هدف از این ارتباط‌گیری و گفتگو چه می‌تواند باشد؟ همانطور که در پیشگفتار کتاب متذکر شده ام ما در دوره‌ای قرار داریم که از منظر تحولات دموکراتیک هم پسا‌انقلابی است و هم پسا‌اصلاح طلبانه (به ویژه با الگویی که حرکت دوم خرداد عرضه داشت.) مبارزات مسالمت‌آمیز، دموکراتیک، و مدنی که در ایران امروز در جریان است، طبعاً، محتاج الگوهای نظری خود است و نمی‌تواند صرفاً بر پایه عمل‌گرائی (‌پراگماتیسم) راه خود را به جلو باز نماید. مجموعه مقالاتی که در این مجلد گردآوری شده‌اند، همه، با این هدف تدوین شده‌اند. مفاهیمی که من در اینجا طرح کرده ام بخشی از ابزار نظری (گفتمان) مبارزات دموکراتیک کنونی را تشکیل می‌دهند؛ از جمله: دموکراسی، جامعه مدنی،‌ سکولاریسم، مبارزات ستیزگرانه، جنبش‌های اجتماعی، فمینیسم، مبارزه برای حق، رفولوسیون (‌در برابر انقلاب و اصلاح)، جمهوریخواهی، قالب‌گذاری فرهنگی، دموکراتیک‌سازی، و نوگرائی.

نسل جدید مبارزان راه دموکراسی در ایران محتاج زبان و گفتمان خاص خود هستند؛ آنها نمی‌توانند با زبان چپ‌گرایان (انقلابی) و یا اصلاح‌طلبان (‌حکومتی) سخن گویند. زبان هر گروه، بخشی از فرایند واقعیت‌سازی و نگاه به نوع تحولات است.

در خاتمه، امیدوارم که از این طریق بتوانم با اظهار نظر‌ها و نقد‌های هم میهنان عزیز بهتر از گذشته آشنا شوم و در یک فرایند گفتگوی جمعی قادر شویم که گفتمان خود را تدقیق نماییم.

مهرداد مشایخی
نوروز ۱۳۸۷

mmash_100@yahoo.com

متن کامل کتابِ «‌به سوی دموکراسی و جمهوری در ایران» - پی دی اف