علت آنکه در چند سال آخر زندگی عارف هم طبع شعر او خشکیده بود و هم ذوق موسیقی او فرونشسته بود این بود که در تبعید در همدان بسر میبرد. با حضور و کنترل همیشگی نظمیه رضا شاه مجالی برای خلق شعر و سرود باقی نمیماند وگرنه سرنوشت فرخی یزدی نصیب عارف نیز میشد.

به خاطر رضا شاه نبود فقط. آخر عمری عارف گوشه گیر شده بود. کنسرت دیگه برگزار نمی کرد. زمانه داشت تغییر می کرد. علی نقی وزیری که بهش اشاره شده بود، دوره دیگه یی رو در موسیقی ایران نوید می داد. موسیقی شادتر. عارف اصلا قبل از اینکه انقلابی بشه روضه خون بوده. بعد انقلابی شد. این آخریا میکن روحیه روضه خونها رو پیدا کرده بود. مدام اشک میریخت و ناراحت بود

در فایل صوتی تصنیف "از خون جوانان وطن" با صدای آقای محمد رضا شجریان است نه عارف قزوینی!!!
_________________________
بله. حق با شماست و من هم ادعا نکرده بودم عارف این ترانه را میخواند. یک اشتباه تایپی بود که به لطف تذکر شما به چشم آمد و برطرف کردم. به صدای عارف دسترسی ندارم و گمانم به دشواری بتوان به صدای او دسترسی یافت. آیا شما جایی را سراغ دارید که بشود در آنجا صدای عارف را شنید؟
حسین

عارف اجازه نداد که صدایش ضبط شود شاید به همان دلیل که نیما نگذاشت از اوفیلمی وصدایی ضبط شود ومی گفت کار انگلیسی هاست..در باره زندگی وشعر عارف منابع معتبری است که می توان به آن ها مراجعه کرد اما فکر کنم نویسنده مقاله به آن ها دسترسی نداشته است مانند آثار سیف آزاد ورضا زاده شفق وهادی حائری وسپانلو ومهدی نورمحمدی وغیره.ای کاش آقای نوش آذر به پنج شش کتاب این نویسندگان نگاهی می انداخت وسپس مقاله اش را قلمی می کرد
--------------------------
دوست عزیز، این نوشته یک مقاله نیست، متن یک برنامه رادیویی در 600 کلمه است. تأکید بر زندگی عارف نبوده، بلکه بر طرز پوشش او تآکید شد به عنوان نمونه‌ای از دوگانگی ما و دودلی فرهنگی ما نسبت به تجدد.
با ارادت به شما
حسین.

به نظر میرسد که نقاشی فوق کار مرحوم صنعتی باشد، بد نبود به آن اشاره می‌شد.

مگر تجدد به لباس است ؟ این عکس بیشتر نشان می دهد که با دستار و لباده هم می شود متجدد بود ، حتی متجدد تر از کلاه پهلوی به سر ها.
-------------------
بله. به گمان و در باور من تجدد به لباس و به خوراک و به همه شئون زندگی روزانه ربط دارد
حسین

جالب است گاهی اظهار نظر ها ادم را متوجه این میکند که بعضی چیزی مینویسند تا تنه چیزی نوشته باشند ماند جناب بی نام واولین نوشته ای که در اینجا امده دوست دوست گرامی نشان دادید که نه از شعر ونه موسیقی حداقل بنام خوانده وشنونده چیزی میدانید ونه احساس را میتوانید خوب ترجمه کنید تنها اینرا بگویم شاعر زمانیکه در تنگنا قرار میگیرد بهترین اثارش را مینویسد و موسیقدان نیز در زندگی بی دغدغه نه شعر بکاری زاده میشود ونه موسیقی از جنس عارف عاشق پیشه از دو سوی یکی زلف نگارش شاهزاده خانم قاجار ودیگری زلف ایرانش را که دوست میداشت نسیم ازادی رهای رهایش سازد شاید که عش نکار وناکامی او را به افسرده گی کشانیده باشد عارف حساسی که برای مرگ سگش نیز مراسم میگذارد درست است که رضا این مرد بی همتای تاریخ ایران محدودیتهایی را ایجاد کرد اما هم او بود که بسیاری از ارمانهای مشروطه را عملی کرد اگر چه در مواردی اشتباهات عمده داشت اما او تنها سردار سازندگی ایران است بنگر به در امد ملی انروز وکارهایی که کرد ودر امد این ٣٠ ساله با ان ارقام نجومی اش که همه برباد وصرف جمکران ونصراله وشیعه سازی در عراق وخیریه امریکای لاتین وکار های فرهنگی شیعی در کشوزهای دیگر و ایجاد دها کانال تلویزیونی برای شیعیان کشورها وووو شد فرصتها سوخت اگر او وحتا پسرش این در امد را میداشتند به حق که ما مردمی سعادتمند با کشوری اباد بودیم وامروز فحشای صیغه ما را ازروس وتایلند واکراین پیشتر نبوده چیزی که ما نسل پیر تر ندیده بودیم شما بهتر است وقتی چیزی مینویسی اول دفتر وجدان خویش را بگشایی بعد قضاوت کنید