تنقاضات آشکار است.
در مقدمه نوشته اید:" شعر سلیمی‌زاده می‌خواهد که یک شعر غیرقابل عرضه باشد...و اعتقاد دارد که شعر گفتن کار احمقانه‌ای است و از آن احمقانه‌تر این است که خیال کنیم می‌توانیم یک شعر ماندگار بگوییم. او شعر می‌گوید که این تصور را اصلاح کند و دریافت ما را از شعر تغییر دهد."

اولا همین که ایشان آمده و شعرش را منتشر کرده و بعد هم مثلا با بی قیدی آن را خوانده، خودش عرضه در عرضه است. اصلا طلب کردن عرضه و خواننده است. اگر می خواهد غیر قابل عرضه باشد، پس چرا آن را در انواع و اقسام سایت ها می گذارد؟ بعد هم وسط شعر خواندن مدام کاغذها را ورق می زند که مثلا برایش شعر خواندن اهمیتی ندارد. اگر خواندن شعر بی اهمیت است، پس چرا آن را خوانده و ضبط کرده و حالا به من مخاطب عرضه می کند؟
دوم این که اگر هدفش این است که بگوید شعر گفتن کار احمقانه ای است و اصلا شعر ماندگار وجود ندارد، که این را می شود همین جوری هم که شما گفته اید، گفت. یعنی نیاز ندارد چیزهایی را زیر هم نوشت و سرهم کرد تا هی این را گفت. اصلا قبول، حق با شما. ولی به این سئوال پاسخ دهد که اگر این طور است، با نوشتن اولین شعر از این دست، دیگر فلسفه زیر هم سوار کردن کلمات به قصد شعر بعدی از بین می رود. همین یک شعر کافی است که بگوید شعر نوشتن احمقانه است. چرا هی مدام به تولید و صدور این چیزها ادامه داده است؟ به نظرم این هم خودش نقض غرض است. اگر شعر کلاسیک و شعر مدرن فارسی تا حالا خواسته اند به قول شما احساسات ما را بجنبانند، این جور شعرها هم می خواهند مثلا غلغلک فلسفی بدهند و از این حرفها بزنند. اگر حرف او این است که شعر نباید نوشت، خب ننویسد. به همین سادگی. همان طور که هدایت وقتی تصمیم گرفت ننویسد، خب ننوشت دیگر.

مرسی خیلی خوب بود

ببخشید، [ ] این چی بود؟ با یک چنین جنونی، حیف هوا که این موجود مصرف میکند.
-----------------
یعنی شما مرگ شاعر ما را آرزو می کنید؟ این هم خودش نوعی نقد است
خاک

اقای یحیی:در این گفته جورج سانتیانا که گفته " من شاعرم یعنی تقریبا ابله هستم" باید غور کرد. اگر اشتباه نکنم افلاطون هم شاعران را به آکادمی راه نمی داد. اگر ما بجای اینهمه شاعر شاطر داشتیم وضع مان بهتر می بود.

من در این شعرخوانی حضور داشتم به نظرم شعر خوبیه. صدای کاغذ هم به این دلیل شنیده میشه که شاعر در این اجرا یکسری چیز روی کاغذ به مخاطب نشون میده از قبیل آرم کانال دو و آرم نایک و این حرفها که عجیب است در نحوه رسم االخط رادیو زمانه پاک شده. مرسی از این برنامه

همه این حرفها به کنار!!! این مستقل ترین دیگر چه صیغه ای بود؟

اما، با همین شکل شعر هم عواطف ما جنبید! این جنبش از زبان پارسی نیست.
خواهش می کنم شعر درست نوشته نشده و جاافتادگی دارد.

آقای نوش آذر شما چرا مدام عمد دارید که خصیصه های متنی شاعری را که نزدیک به سه دهه است دارد کار خلاقه می کند به یکی دیگر ربط دهید؟
---------------------------------
سارای عزیز و گرامی
ما در این برنامه فقط شعر بابك سلیمی زاده را دیدیم و بررسی كردیم. شما می گویید پیشینه دارد و این نوع شعر را دیگری آورده و به نام اوست و حق این است كه ابندا اشعار او را معرفی می كردیم. من می گویم قصد ما در برنامه های رادیویی خاك این نیست كه تكلیف سبك های شعری را معلوم كنیم. قصد ما معرفی چهره های شعری و مستقل است آن هم در زمانه ای كه فرهنگ نوحه خوانی گلوی ادبیات ما را فشرده. قصد ما تشویق و اطلاع رسانی ادبی و معرفی است نه نوشتن تاریخ ادبیات یا حتی نقد. من بارها گفته ام با ٣٠٠ الی ٦٠٠ كلمه نمی توان نقد ادبی نوشت. از همراهی شما سپاسگزارم

این شاعر می تواند موفق شود چون جسارت دارد اما گاهی این جسارت را با آوردن کلماتی که هیچ کمکی به شعر نمیکند بلکه شعر را تخریب میکند خدشه دار و از مد افتاده میکند.باید از نوع خودش، نوعی که خودش به آن برسد شعر ها را ویرایش و جمع و جور کند.لزوما استفاده از کلمات عامیانه و عباراتی مثل "ریده است" یا امثال آن که در این شعر کم نیست نمی شود تابو شکنی کرد..اینها خامی است و ناپختکی شاعر را در یافتن مسیر شعری خودش می رساند.حتی در کمترین کارکردش انتقال عصبیت هم نیست.....
جاهایی تلاش دارد که به طنز به شعر موسیقی بدهد .خود را درگیر یک سری بازی های زبانی دهه هفتادی از نوع وخیمش میکند

حیف است که این شاعر شعرش را ولنگار بار بیاورد و تربیت نکند