ما همه یک نداییم

ایرج ادیب‌زاده

ابراز همبستگی با جنبش مردمی ایران در میدان آزادی‏ها و حقوق بشر، روبه‌روی برج ایفل پاریس، با مراسم چهلمین روز کشته ‏شدن ندا آقاسلطان آغاز شد. صدها نفر در حالی که عکس‏های ندا را به صورت ماسک روی صورت‏های خود گرفته بودند، این شعار را تجلی دادند که روی پلاکارد بزرگی نوشته شده بود: «ما همه یک نداییم»

مراسم رونمایی تومار سبز در پاریس (عکس: ایرج ادیب‌زاده، زمانه)

چندین نماینده‏ی سازمان‏های مدنی، احزاب سیاسی و حقوق بشری فرانسه در این مراسم سخن گفتند.

ژان ژولیار، دبیر کل سازمان گزارش‏گران بدون مرز گفت: هم‏چنان ۴۲ روزنامه‏نگار در ایران زندانی هستند و از دولت فرانسه خواست تا آزادی آنان، دولت محمود احمدی‏نژاد را به رسمیت نشناسد.

خانم دومینیک دوائنه، از رهبران حزب سبزهای فرانسه، با عنوان این که حق رأی مقدس است، از دولت فرانسه پرسید: آیا جاضر است برای دفاع از این حق، دموکراسی و آزادی در ایران، تلاش خود را به کار برد؟

معاون شهردار پاریس نیز در حمایت از تظاهرات مردم ایران گفت: تا رسیدن به هدف تجدید انتخابات، ما در کنار شما هستیم.

سپس شرکت‌کنندگان با شعارهای «مرگ بر دیکتاتور» و «ما همه یک نداییم» از میدان آزادی و حقوق بشر به طرف برج ایفل به راه افتادند؛ جایی که در کنار دیوار صلح، مراسم رونمایی از تومار سبز که ده‌ها هزار امضا بر آن نقش بسته بود، آغاز شد.

قطعات این تومار ۱۸۰۰ متری از بیش از یکصد شهر جهان به پاریس فرستاده شده بود و توسط فعالان کمیته‏ی «رأی من کجاست؟» به هم دوخته و آماده شده بود.

مراسم رونمایی تومار سبز در پاریس (عکس: ایرج ادیب‌زاده، زمانه)

روی یکی از قسمت‏های دیوار صلح، امضاهایی که از ایران فرستاده شده بود، اسکن شده و در قسمتی به خوبی دیده می‌شد. هم‏چنین نام شهرها و کشورهایی که تومار در آن‏ها امضا شده بود، به چشم می‏خورد.

مراسم رونمایی تومار سبز که در آن نزدیک به ۲۵۰۰ شهروند ایرانی و فرانسوی حاضر بودند، با خواندن قطعنامه، خواندن سرود «ای ایران» و رها کردن صدها بادکنک به رنگ‏های سبز، سفید و قرمز- رنگ‏های پرچم ایران - به پایان رسید.

در جریان این مراسم، نظر چند تن از شرکت‌کنندگان را که در حمل تومار سبز شرکت داشتند، پرسیدم. یکی از خانم‌های حاضر در این مراسم گفت: «برای من خیلی احساس خوبی است که همبستگی ایرانیان را در خارج از کشور می‏بینم. این‌که توانستم دوباره شرایطی را ببنیم که مردم ایران به پا خاستند و همراه هم با همبستگی و دوستی یک حرکت بزرگ را انجام دادند؛ حرکتی که تمام دنیا متحیر آن شده‏اند و به ایران نگاه می‏کنند. درود می‏فرستم به کسانی که ایده‏ی این تومار سبز را داشتند که استقبال بزرگی هم در جهان از آن شده است.»

یکی دیگر از شرکت‌کنندگان، احساس خود را این‌گونه بیان می‌کند: «از این‌که این پرچم را گرفته‏ام، احساس وحشتناک خوبی دارم. یک لحظه احساس کردم واقعاً همه با هم هستیم. بالاخره این حرکتمان به جایی می‏رسد. دیر و زود دارد؛ ولی همه باید مطمئن باشند که سوخت و سوز ندارد. ما مطمئن هستیم.»

آقای دیگری نیز می‌گوید: «از این همه شور و هیجان ایرانی‌ها فوق‏العاده متأثر هستم و امیدوارم صدای ما به همه‏ی جهانیان برسد. ما به جز آزادی در مملکتمان هیچ چیزی نمی‏خواهیم. آزادی برای این که رأی بدهیم؛ آزادی برای این که زندگی کنیم؛ آزادی برای این که خودمان برای خودمان تصمیم بگیریم.»

او می‌افزاید: «جنبش به این عظمت، تمام ایرانی‏های خارج از ایران هم در آن شریک بودند و هر کسی سعی کرد،ژ با امضای تومار، حرفش را بزند. این حداقلی است که ما انجام داده‏ایم و هم‏وطنان ما می‏دانند که ما در هر شرایطی با آنان هستیم. البته فشار بیشتری روی آن‏ها است؛ هزینه‏ی خیلی بیشتری داده‏اند؛ ولی قلب ما و وجود ما همیشه با آن‏ها است.»

مراسم رونمایی تومار سبز در پاریس (عکس: ایرج ادیب‌زاده، زمانه)

از یکی از خانم‌هایی که این تومار را حمل می‌کرد، پرسیدم چه احساسی دارد؟ او گفت: «خیلی احساس خوبی است. این مراسم از همه‏ی تجمع‏های دیگر باشکوه‏تر بود و تلاش بسیار زیادی برای برگزاری آن شده است. تا این‌جا که عالی بوده است.»

او واکنش کسانی که این تومار را می‌دیدند، این‌گونه توصیف کرد: «زیر برج ایفل جایی است که همیشه پر از توریست است. همه جمع شده بودند و خیلی تعجب می‏کردند از استقبال ایرانی‏ها از تومار سبز رنگی که حتی خود من هم فکر نمی‏کردم به این بلندی باشد. با حدود یک ربع پیاده‏روی، هم‏چنان این تومار ادامه دارد.»

علی کشتگر یکی دیگر از حاضران در این تجمع بود. در کنار دیوار صلح، وقتی تومار سبز به سمت برج ایفل حرکت کرده بود، از او پرسیدم چه احساسی دارید؟ او در پاسخ گفت:

«حسی که دارم این است که دنیا با جنبش آزادی‏خواهی ایران همراه است و برای اولین بار است که حس می‏کنم مردم فرانسه و هم‏چنین مردم کشورهای دیگر، با این جنبش همراهی وسیعی می‏کنند. همان‏طوری که می‏بینید، نیمی از کسانی که این‏جا هستند، فرانسوی هستند.»

آقای کشتگر درباره تأثیر این حرکت مردم ایران روی مردم دیگر کشورها می‌گوید: «به نظر من ایرانی‏ها برای اولین بار اعتبار خاصی در دنیا پیدا کرده‏اند. جهان حساب مردم ایران را از حساب رژیم ایران جدا کرد. به همین اعتبار است که بچه‏های ما در مدرسه با سرفرازی می‏گویند که ما ایرانی هستیم.»

مراسم رونمایی تومار سبز در پاریس (عکس: ایرج ادیب‌زاده، زمانه)

از خانم سوده راد به عنوان برگزارکننده‏ی مراسم رونمایی از تومار سبز پرسیدم آیا فکر می‏کردید که این مراسم این‏گونه برگزار شود؟ وی پاسخ داد:

«اصلاً انتظار نداشتم آن‏چه که می‏بینم، باشد. فکر می‏کردم روی همان اتودهای روی کاغذ، یک خط سبز می‏کشیم و می‌رویم. ولی چند بار گریه کردم و گریه ‏هم‏وطنانم را دیدم. الان خیلی احساس غرور می‏کنم از این‌که ایرانی هستم.»

خیلی‏ها می‌پرسیدند که چرا بر اساس پوستر اولیه که منتشر شده بود، تومار سبز از بالای برج ایفل آویزان نشد؟ خانم راد در این باره می‌گوید: «پوستری که در آغاز طراحی شده بود، یک خیال بود، یک آرزو! از نظر فنی متأسفانه نمی‏توانستیم این کار را انجام بدهیم. همان‏طور که می‏بینید، تکه‌پارچه‏های مختلف با رنگ‏ها و جنس‏های مختلف از جاهای مختلف آمده‌اند و اگر می‏خواستیم آن را از برج ایفل آویزان کنیم، حتماً دچار سانحه می‏شد و اتفاقی برایش می‏افتاد.»

خانم راد هم‌چنین با مقایسه ارتفاع ۲۷۰ متری برج ایفل با طول بیش از ۱۵۰۰ متری این تومار می‌گوید: «چند دور باید این تومار را بالا و پایین می‏بردیم که جا بگیرد.»

وی درباره آینده این تومار می‌گوید: «ما این تومار سبز را همین‏طور که تا حالا روی چشم‏هایمان نگاه داشته‌ایم، از این به بعد هم روی چشم‏هایمان نگاه می‌داریم و این هیجانی که در پاریس به ما داد، دلمان می‌خواهد در شهرهای دیگر هم تکرار شود. خیلی از شهرها خواستند که این تومار را به آن‏جا بفرستیم و هماهنگ کنیم که آن‏جا هم نمایش داده شود.»

مراسم رونمایی تومار سبز در پاریس (عکس: ایرج ادیب‌زاده، زمانه)

حرف آخر این‌که حرکت این تومار سبز متوقف نمی‏شود و از حالا شهرهای بسیاری خواستار به حرکت درآوردن آن در شهرهایشان شده‏اند. شاید حرکت بعدی در لندن باشد.