«حدس می‌زدم رضازاده در المپیک شرکت نکند»

ایرج ادیب‌زاده

کناره‌گیری حسین رضازاده از مسابقات المپیک حرف و حدیث فراوانی بر جای گذاشته است. شاید اگر اعتماد عمومی به رسانه‌های رسمی وجود می‌داشت، این همه سؤال برای جامعه‌ی خبری و ورزشی ایران به وجود نمی‌آمد. در همین رابطه با منوچهر لطیف، خبرنگار قدیمی حوزه ورزش در تهران گفت و گو کردم.

منوچهر لطیف، خبرنگار پرسابقه ورزشی (عکس: روزنا)

متأسفانه باید بگویم از شش هفت ماه پیش، وقتی من تمرین‌های آقای رضازاده را می‌دیدم و رکوردهای اخیر ایشان را با رکوردهای المپیک و جهانی که داشتند، مقایسه می‌کردم، و هم‌چنین می‌دیدم آن انگیزه‌ای را که باید داشته باشد، ندارد، حدس می‌زدم که ایشان ممکن است که در المپیک شرکت نکند.

وقتی که اعلام شد که آقای رضازاده کناره‌گیری کرده، بلافاصله من تلفن داشتم و همان دوستان من گفتند شما چه طور این را پیش‌بینی می‌کردید و بنده عرض کردم همان تجربیاتی که بعد از پنجاه و چند سال قلم زدن و شناختی که داریم، این به ما حکم می‌کند که بتوانیم یک قضاوت درستی روی افراد بکنیم.

آقای رضازاده، همان طور که اعلام شده، آمادگی لازم را نداشت.

این بیماری را که پزشکان اعلام کردند، روزنامه جام جم که یک روزنامه اجتماعی و فرهنگی است و یک صفحه هم ورزش دارد، روز پنجشنبه، صفحه اول و تیتر مهم خود را به این اختصاص داده که پزشکان گفته‌اند پهلوان نباید به المپیک برود.

در روزنامه‌های دیگر هم بازتاب بسیار گسترده‌ای داشته است. حق هم همین است. برای این‌که آقای رضازاده یک آدم کوچکی نبود. چند سال قوی‌ترین مرد جهان لقب گرفت و دو تا مدال طلای المپیک را دارد. ولی بعد از المپیک ۲۰۰۴ آتن، ایشان سیر نزولی داشت.

حتی در مسابقات جهانی گذشته هم همان طور که عرض کردم، قرار بود به اتفاق دبیر فدراسیون - آقای امیری - و مربی اختصاصی ایشان یعنی آقای کوروش باقری‌، قهرمان وزن ۹۴ کیلوگرم جهان در سال ۲۰۰۱ (که ایشان هم از وزنه‌برداری کناره‌گیری کرده‌اند و مربی‌گری می‌کنند) داشتند به سیاه‌بیشه می‌رفتند که در همان جاده چالوس ماشین آن‌ها به بغل کوه ساییده شد.

همان‌جا هم روزنامه‌ها نوشتند که مصدومیت رضازاده جزئی بوده و می‌تواند مسابقات را ادامه بدهد. به هر حال ایشان در مسابقات شرکت نکرد و همین باعث شد که دوست‌داران وزنه‌برداری، عده‌ای که مثل بنده کنجکاو هستند، بیشتر دقت می‌کنند و از نزدیک دستی بر آتش دارند، آن‌ها هم شاید مثل من پیش‌بینی می‌کردند که در آستانه‌ی مسابقات اتفاق غیر منتظره‌ای رخ بدهد و آقای رضازاده شرکت نکند.

ولی آن طور که روزنامه‌ها هم نوشتند، آقای رضازاده در همین آخرین آزمایش‌های ضد دوپینگ شرکت نکرده است. بعد هم گفتند که درد کمر داشته و از قند بالای خون رنج می‌برده است. مسأله این است که چه طور تمام این مسائل دو هفته به بازی‌های المپیک پکن ناگهان اعلام می‌شود؟

البته خود ایشان و روزنامه‌ها و روابط عمومی فدراسیون وزنه‌برداری در گزارشی که داده، اعلام کردند که آقای رضازاده با تاخیر به آزمایش دوپینگ رسید.

شایعاتی هم هست که می‌گویند وقتی که به آن‌جا آمد و مأموران دوپینگ می‌خواستند آزمایش کنند، ایشان گفته که من که نمی‌خواهم در مسابقه شرکت کنم که دیگر آزمایش هم نمی‌خواهم بدهم. این‌ها، همه شایعاتی است که در ورزش هست و در همه جا هست و در وزنه‌برداری هم هست.

ولی من جا دارد که به شهریور سال گذشته رجوع بکنم که سوم شهریورماه ۸۶ از قول آقای رضازاده نوشته شده: «دیوانه‌ها می‌گویند دوپینگی‌ام.» دو روز بعد روزنامه خبر ورزشی آن را چاپ کرده است. دو روز بعد در روزنامه گل ما می‌خوانیم که «دوپینگ بودن من دروغ محض است.»

به هر حال یک چیزهایی در جامعه‌ی ما هست و ما نه می‌توانیم این را باور کنیم و نه آن را و بهتر است که بی‌طرف باشیم و بگذاریم که خود مردم قضاوت کنند که چه اتفاقاتی دارد در ورزش ما می‌افتد.

همان طور که روزنامه‌ها هم نوشتند، دوپینگ الان چند سالی است که در ورزش ایران ریشه دوانده است. آیا آزمایش دوپینگ در مورد کشتی گیران یا وزنه‌برداران یا دیگر ورزشکارانی که می‌خواهند به بازی‌های المپیک بروند، به صورت کامل صورت گرفته است؟

متأسفانه می‌دانید بیشتر این آزمایش‌هایی که انجام می‌شود، اطلاع‌رسانی آن‌ها درست نیست. اگر همین یک سال گذشته را نگاه کنیم، فدراسیون پزشکی - ورزشی که خودش را متولی این کار می‌داند و از سویی دیگر، ستاد مبارزه با دوپینگ هم در سازمان تربیت بدنی مدعی است که او مسئول این کار است، با هم همیشه یک اختلافاتی داشته‌اند.

اگر ستاد مبارزه با دوپینگ، افرادی را به عنوان دوپینگی معرفی کرده، بلافاصله رییس فدراسیون پزشکی - ورزشی تکذیب کرده و همین یک مقدار مسائل را پیچیده کرده است.

بعضاً می‌بینیم که دوپینگی‌ها را افشا نمی‌کنند و با فدراسیون تماس می‌گیرند و می‌گویند مثلاً به این ورزشکار ما نیاز داریم و اگر دوپینگ او را اعلام بکنید، باید از مسابقات جهانی یا المپیک را از دست بدهد.

من نمی‌توانم به این گزارش‌هایی که راجع به دوپینگ می‌شود و حتی آزمایش‌هایی که انجام می‌شود، زیاد خوش‌بین باشم.