«فوتبال ما روز به روز محو‌تر می‌شود»

ایرج ادیب‌زاده

زنگ تعطیلی کامل «فدراسیون ورزش‏های زنان اسلامی» در ایران به صدا درآمد.
کمیته‏‌ی ملی المپیک ایران، این فدراسیون را «بی‌برنامه» خوانده و در پی این انتقاد، بودجه‌ی آن را قطع کرده است.

ریاست این فدراسیون را فائزه‏ی هاشمی، دختر هاشمی رفسنجانی برعهده داشت. در تهران گفته شد که قطع بودجه‏ی فدراسیون ورزش‏های زنان اسلامی، از سوی علی‏آبادی، رییس کمیته ملی المپیک و از نزدیکان محمود احمدی‏نژاد، جنبه‏ی سیاسی داشته است.

فائزه هاشمی، رییس فدراسیون ورزش‌های زنان اسلامی و دختر هاشمی رفسنجانی

در نامه‏ای که کمیته‏ی ملی المپیک در مورد قطع بودجه‏ی این فدراسیون نوشته است، حتی کارمندان کمیته‏ی ملی المپیک مأمور در این فدراسیون هم منتقل شده‏اند. مهدی هاشمی، رییس فدراسیون تیراندازی، در واکنش به تعطیلی فدراسیون ورزش‏های زنان اسلامی، گفته است: «این فدراسیون با راه‏اندازی مسابقات برای زنان مسلمان، الگوسازی کرده بود.»

بهرام افشارزاده، دبیرکل کمیته‏ی ملی المپیک، گفته است: «در این‌باره از من پرسش نکنید.»

بر اساس قانون فدراسیون‏های بین‏المللی که زیر نظر کمیته‏ی ملی المپیک هر کشور فعالیت می‏کنند، قطع بودجه‏ی هر فدراسیونی باید نخست در هیئت اجرایی مطرح شود. در مورد قطع بودجه‏ی فدراسیون زنان اسلامی در ایران اما این اتفاق نیفتاده است.

فوتبال زنان ایران

با آن‏که گفته شده تعطیلی فدراسیون ورزشی زنان اسلامی به دلایل سیاسی صورت گرفته است، اما در اطلاعیه‏ی دبیرخانه‏ی فدراسیون ورزشی زنان اسلامی آمده است: «این فدراسیون متعلق به فائزه‏ هاشمی نیست، متعلق به دختران و زنان مسلمان در ایران و جهان است. اما برخی که آرزوی تعطیلی آن را داشتند، کوشیدند به هر طریق، سبب تضعیف و نابودی آن شوند.»

فدراسیون ورزشی زنان اسلامی در اواخر دهه‏ی شصت، در شرایطی که زنان ایران به دلیل پوشش اسلامی، اجازه‏ی حضور در هیچ‏یک از رقابت‏های بین‏المللی و حتی منطقه‏ای را نداشتند، به پیشنهاد فائزه هاشمی، دختر دوم هاشمی رفسنجانی، تشکیل شد. زنان ایران پیش از انقلاب، در دوران پهلوی، ورود به عرصه‏های ورزش و شرکت در بازی‏های المپیک و قهرمانی جهان را آغاز کرده بودند.

جمهوری اسلامی در دوره‏های اول، دوم، سوم و چهارم، چون میزبان دیگری در کشورهای مسلمان پیدا نمی‏شد، میزبان بازی‏های زنان اسلامی شد. در سال‏های اخیر نیز تنها یک بار عربستان، این میزبانی را با نام «بازی‏های همبستگی زنان مسلمان» برعهده گرفت.

پس از آن اما بازی‏‌ها در عمل تعطیل شده است. چون ورزشکاران زن کشورهای مسلمان هم به‏تدریج در رقابت‏های بین‏المللی و المپیک حاضر می‏شوند و دیگر حاضر به شرکت در این بازی‏ها، در سالن‏های دربسته و باحجاب نیستند.

ورزش جهان

از سرگیری فصل تازه‏ی لیگ برتر فوتبال فرانسه، با پیروزی بزرگ پاریس‏ انژرمن (سه بر یک) برابر سن‏پتین و شکست مارسی، قهرمان فصل پیش با نتیجه‏ی دو بر یک، در برابر تیم کان که تازه به لیگ برتر بازگشته است، همراه شد.

آرین روبن، بهترین بازیکن فصل پیش فوتبال باشگاهی آلمان

تیم ملی بایرمونیخ، قهرمان آلمان، با پیروزی دو بر صفر در برابر شالکه۰۴ برنده‏ی جام برتر آغاز فصل، یعنی سوپرکاپ شد. باز در فوتبال آلمان، دو هلندی بهترین‏های سال شدند: آرین روبن با ۴۴۵ امتیاز از سوی روزنامه‏‏نگاران ورزشی، بهعنوان بهترین بازیکن فصل پیش آلمان شناخته شد. لویی فان‏خال، مربی باشگاه بایرمونیخ نیز به عنوان بهترین مربی سال‏های ۲۰۰۹ و ۲۰۱۰ انتخاب شد.

در انگلیس نیز منچستر یونایتد برای چهارمین بار طی ده‌سال گذشته، برنده‏ی جام خیریه شد. کامیونیتی شیلد هم در مقابل هشتادوچهارهزار تماشاگر با نتیجه‏ی سه بر یک، چلسی را شکست داد. والنسیا، هرناندز و برباتوف برای قرمزهای منچستری گل زدند و تنها گل چلسی را نیز کالو زد.

دادگاه عالی فرانسه پنج بازیکن تیم ملی فوتبال این کشور را محاکمه می‏کند. فرانک ریبری، اِورا، ابیدال، تولالان و آنِلکا پنج بازیکن تیم ملی فرانسه هستند که به عنوان عوامل ناکامی تیم ملی و رسوایی اعتصاب در کنیسنای آفریقای جنوبی معرفی شده‏اند.

این نخستین باری است که یک دادگاه عالی فرانسه، با همکاری دادگاه ورزش و جوانان و کمیته‏ی انضباطی فوتبال فرانسه، پنج ملی‌پوش فوتبال این کشور را به اتهام‏هایی که «جرم ملی» توصیف شده‏اند، محاکمه می‏کند. زمان دادگاه هفدهم ماه اوت تعیین شده است.

منچستر یونایتد ۳ - ۱ چلسی

تیم ملی فوتبال ایران برای حضور در یک دیدار دوستانه با تیم ملی ارمنستان در شهر ایروان، روز چهارشنبه‌ی هفته‌ی گذشته به این کشور پرواز کرد. این دیدار که پیش‏تر پیش‏بینی نشده بود، باعث عقب افتادن یک روزه‏ی لیگ برتر فوتبال ایران، در روز چهارم شد.

قطبی که در زمینه‌های مختلف زیر تیغ انتقادات شدید قرار دارد، در یک برنامه‏ی تلویزیونی سیمای جمهوری اسلامی ایران، بلیت و پاسپورتش را برابر دوربین‏های تلویزیونی نشان داد تا ثابت کند در جام جهانی آفریقای جنوبی حاضر بوده است.

فریدون شیبانی، روزنامه‏نگار و کارشناس جهانی فوتبال، عقیده دارد که مهم‏ترین مشکل افشین قطبی، اختلاف او با اهالی فوتبال ایران و بازیکنان تیم ملی است:
وی می‌گوید:

«وقتی می‏بینیم این چهارمین مسابقه‏ی تیم ملی فوتبال ماست، اما برنامه‏ی این بازی‏ها مشخص نیست و روشن نیست که چرا تیم ملی دارد بازی می‏کند و در حالی که این بازی‏ها دقیقاً با برنامه‏ی بازی‏های لیگ برتر فوتبال ایران هم‏زمان شده است، تردیدی نیست که نارضایتی هم در پیش داشته باشد؛ چه در برخورد با سرمربی تیم‏های باشگاهی و چه با بازیکنان.

فریدون شیبانی، کارشناس جهانی فوتبال

یک وجه دیگر مشکل این است که ما تا این لحظه متوجه نشده‏ایم که بازیکنان تیم ملی با چه معیاری انتخاب می‏شوند و با چه معیاری خط می‏خورند. در ارتباط با برخی از این بازیکنان اختلافاتی به‏وجود می‏آید که آنها را در عین این که مخفی می‏کنند، اما به شکل‏های مختلف مطرح می‏شوند.

مثلاً می‏بینیم وقتی علی کریمی از تیم ملی خداحافظی می‌کند، بعد از چندی با وساطت‏ها و یک سری اعمال نظرها، به تیم ملی برمی‏گردد، ولی در نیمه‏های راه یک اردوی تیم ملی، آقای کریمی به ایران برمی‏گردند و صحبت‏های بسیاری می‏شود که در آن‏جا با سرمربی تیم ملی درگیری پیدا کرده‏اند. بعد هم ایشان در انتخاب بعدی نیست. در حالی که در مسابقه‏ی باشگاهی شرکت کرده است.

علی کریمی از تیم ملی فوتبال خط خورد

از طرف دیگر، پایه و اساس انتخاب بازیکنان تیم ملی، مسابقه‏هایی که برگزار می‏شود نیست. بازیکنانی که دقایقی بازی کرده‏اند یا این که نبوده‏اند و یا حتی وجودشان چندان چشمگیر نبوده، برای تیم ملی انتخاب می‏شوند. برعکس بازیکنانی که توانستند جهشی داشته باشند و آمادگی خوبی دارند، انتخاب نمی‏شوند.

برای این‏که سرمربی تیم ملی ما تا هفته‏ی دوم مسابقات اصلاً در ایران نبوده تا بازی‏های لیگ برتر را دیده باشد و بر اساس آن بخواهد انتخاب کند. بنابراین انتخاب اعضای تیم ملی همیشه با مشکل برخورد می‏کند.

همین الان می‏بینیم که تعداد لژیونرهای ما به حداقل رسیده است و دو بازیکن نخبه‏ی ما که در اسپانیا هستند، در درجه‏ی اول هیچ‏کدام برای تیم ملی انتخاب نشدند. در فاصله‏ی کم‏تر از دو روز و یک روز به پرواز اما، کاپیتان سابق تیم ملی، نکونام، به ترکیب تیم اضافه می‏شود و چون علی کریمی در ترکیب تیم نیست، دوباره کاپیتان تیم ملی می‏شود.

اثری از مسعود شجاعی هم نیست. در حالی که اگر مسئله‏ی درگیری باشگاهی است، شامل هردوی آنها می‏شود و اگر نیست، معلوم نیست آقای شجاعی به چه دلیل انتخاب نشده است.

حرکت‏هایی هم در ارتباط با تیم ملی می‏بینیم که مشخص نیست بر پایه‏ی چه اصول فنی‏ای طرح و برنامه‏ریزی شده است. در واقع فقط بر پایه‏ی مسائل غیر فنی‏ای حرکت می‏شود که متأسفانه سال‏هاست گریبان‏گیر فوتبال ما شده است و روزبه‏روز هم دارد بیش‌تر می‏شود و در حال حاضر با آقای قطبی دارد به اوج خود می‏رسد.

مسعود شجاعی و جواد نکونام

به‏طوری که ما در مسابقات دست‏گرمی با تیم‏های ناآماده‏ی باشگاهی، بدون بازیکنان اصلی‏شان، ممکن است نتیجه بگیریم، اما در عمل هیچ نتیجه‏ای در برابر تیم‏های ملی و تیم‏های آماده نداریم.

وقتی هم با تیم ملی ارمنستان بازی می‏کنیم، یعنی آقای قطبی معتقد است که تیم ارمنستان تیمی مانند عراق است.

در حالی که اگر بخواهیم این معیارها را درنظر بگیریم، شاید تیم ملی سوریه بیش‌تر شبیه تیم ملی عراق باشد و در مقایسه، فوتبال ارمنستان اصلاً شباهتی به فوتبال عراق ندارد.

نکته‏ی دیگر این‏که کار مربیان خارجی و حتی نامدارترین آنها مانند ایویک، در سال‏های اخیر، از همان لحظه‏ی آغاز، به هدفی برای انتقادهای تند تبدیل می‏شود و شمارش معکوس برکناری آنها، از لحظه‏ی شروع کارشان، آغاز می‏شود. در حالی که مثلاً در ترکیه یک مربی هلندی که به‌تازگی به خدمت تیم ملی این کشور درآمده است، از سوی روزنامه‏ها مورد استقبال قرار گرفته و گفته‏اند باعث جهش فوتبال این کشور می‏شود.»

افشین قطبی، مربی تیم ملی فوتبال ایران

فریدون شیبانی در این زمینه ادامه می‌دهد: «خوس‏هیدینگ یا آن‏طور که الان معروف است، گاس‏هیدینگ، مربی‏ای است که امروز در فوتبال ترکیه مطرح نشده است. او کارنامه‏ی بسیار درخشانی دارد و از مربیان کارآمد فوتبال امروز است.

اما در فوتبال ما تنها مسئله‏ی کارآمدی و ارزش‏های لازم به عنوان یک مربی مطرح نیست. مثلاً ایویچ با یک سری از دسته‏بندی‏هایی که در فوتبال شد، از فوتبال ما کنار رفت. در حالی که می‏توانست اثرات خیلی مثبتی داشته باشد. تیمی که در جام جهانی ۱۹۹۸ به میدان رفت، دست‏پرورده‌ی ایویچ بود.

بنابراین، می‏بینیم که فوتبال ترکیه به جایی می‏رسد که در جام جهانی به مقام سوم می‏رسد، یا در دوره‏ی قبلی جام قهرمانی اروپا، یکی از بهترین تیم‏ها می‏شود که حتی در برابر اسپانیا، آلمان، سوییس و ... بازی‏های زیبایی انجام می‏دهد، اما از سوی دیگر تیم ما، روز‏به‏روز حتی در صحنه‏ی آسیایی و منطقه‏ای بیش‌تر محو می‏شود.»