بار دیگر، قدرت موسیقی

سهند صاحب دیوانی
با همکاری علیرضا

«بوبی» و«سانا» یک زوج جوان هلندی‌اند که اولین بار است بعد از مدت‌ها تجربه و اجرا در سبک‌های مختلف یک سی‌دی از موسیقی یهودی‌ها به بازار می‌دهند. بوبی که گیتاریست گروه است، در صحبت‌هاش به من می‌گفت پدرش همیشه از صحبت‌ کردن درباره‌ی گذشته و فامیل یهودی‌اش شانه خالی می‌کرد و معمولاً در هیچ جمع یا مراسمی که مربوط به یهودی‌ها می‌شد شرکت نمی‌کرد؛ ولی از وقتی اجراهای پسرش و دوست‌دختر او را شنیده، دوباره جذب شده و سعی می‌کند همیشه در همه‌ی کنسرت‌ها شرکت کند. بین شنونده‌ها، او از کسانی‌ست که همیشه از شنیدن این موسیقی همیشه اشک به چشم‌هایش می‌آید. این‌جاست که یک بار دیگر موسیقی قدرت خودش را نشان می‌دهد.

روی این سی‌دی غیر از کارهای قدیمی و سنتی چند کار جدید هم ضبط شده. یکی از آن‌ها آهنگی‌ست به‌نام «آمستردام گریه می‌کند.» این آهنگ تقریباً مال ۴۵-۴۰ سال پیش است و در باره‌ی خاطرات پدری‌ست که در حال نگاه کردن به آلبوم عکس‌هایش، دارد از خاطرات شاد محله‌های قدیمی آمستردام تعریف می‌کند که بودن یهودی‌ها به آن‌جا رنگ و شادی می‌داد. یکی از تفاوت‌های اجرای بوبی و سانا با اجراهای قبل این است که بوبی شعرهای این آهنگ را با پچ‌پچ می‌خواند.

رنگ شاد خاطرات محله‌های قدیمی آمستردام

حالا بعد از اجرای جدید بوبی و سانا به اجرای اصلی این آهنگ گوش کنید. آهنگی که هم درباره‌ی شادی‌‌ست و هم به خاطر از بین رفتن شادی.

خواننده‌ی دیگری هم فضای آن دوره‌ از آمستردام را زنده کرده، خواننده‌ای که نه غمگین، بلکه با طنز و شادی و تقریبا در فرم رپ، زندگی یک «خاسید» را نشان می‌دهد. خاسید‌ها یهودی‌های سنتی‌اند. نام این آهنگ «یک خاسید در آمسترادم» است.

غیر از یهودی‌ها مهاجرت بلژیکی‌ها هم روی آمستردام خیلی تاثیر گذاشته. به نظر من زیباترین آهنگی که درباره‌ی آمستردام ساخته شده کار یک بلژیکی است: «ژاک برل». البته بعضی‌ها می‌گویند برل این آهنگ را واسه «آنتبربن» نوشته بوده. ولی چون قافیه و وزن کلمه‌ی آنتبربن تو این آهنگ خوب درنیامده، کمی آهنگ را تغییر داده و بجای آنتبربن نام آمستردام را گذاشته.

ببینید:‌ آمستردام، ژاک برل

اجرایی از ترانه «آمستردام» برل که به انگلیسی خوانده شده، می‌تواند پایان خوبی برای برنامه‌ی امروز ما باشد. همراه با بوبی، سانا، ژاک برل، یهودی‌ها و بلژیکی‌های آمستردام با شما خداحافظی می‌کنم.