موسیقی آفریقا را هم بشنویم

سهند صاحب دیوانی
با همکاری علیرضا

برنامه‌ی امروز کاروان موسیقی معرفی دو سی‌دی جدید است. این سی‌دی‌ها قرار است روز دوشنبه ۲۹ آوریل به بازار بیایند؛ آفریکن پارتی یا جشن آفریقایی و آفریکن دریم لندز یا دنیای خواب آفریقایی.

آفریکن دریم لندز مجموعه‌ای است از آهنگ‌های ملایم که می‌تواند لالایی‌های خوبی برای بچه‌ها باشد. اگر بچه‌ها شب‌ها با این آهنگ‌ها بخوابند، هم می‌توانند آرام به خواب بروند و هم گوش‌های آنها با ملودی‌ها و ریتم‌های جالبی از فرهنگ دیگر جاهای دور آشنا بشود. این سی‌دی می‌تواند برای پدر و مادرهایی جالب باشد که می‌خواهند بچه‌های خود را از کوچکی با موسیقی جاهای دیگر آشنا کنند و به آنها یاد بدهند که چطوری از موسیقی‌های مختلف لذت ببرند.

غیر از اینها آدم تا به این سی‌دی گوش نکند، باورش نمی‌شود که کارهای این همه هنرمند معروف در یک سی‌دی لالایی پیدا بشود. حبیب کویته، تومانی بایته و گروه‌هایی مثل لیلیس بلک منبزو که قبلا با پس سایمن آن سی‌دی معروف گریس لن را به بازار دادند؛ چند تا از آنها هستند.

این هم آهنگی است به نام نوماتمپا که همان گروه لیلیس بلکمنموزو برای ما اجرا می‌کند. معنی اسم این آهنگ در زبان زولوها می‌شود، امید. این آهنگ درباره‌ی یک دختری است که به امید یک زندگی بهتر از یک ده کوچک راه می‌افتد می‌رود به یک شهر بزرگ.

آهنگ بعدی از خواننده‌ای است به اسم کایسا. در این آهنگ کایسا برای بچه‌ها می‌خواند: کوچولو گریه نکن. تو هم یک روز بزرگ و قوی می‌شوی.

آن یکی سی‌دی یعنی آفریکن پارتی تشکیل شده از چند تا آهنگ شاد از قاره آفریقا. این سی‌دی برای کسانی که با موسیقی آفریقا کم آشنا هستند، مجموعه خوب و پرتنوعی است. البته اگر مردم با موسیقی قاره آفریقا بیشتر آشنا بودند شاید این مجموعه به این شکل ضبط نمی‌شد. چون موسیقی هر کدام از ده‌ها کشور آفریقا به قدری جور و واجور و متنوع است که یک سی‌دی نمی‌تواند همه‌ی نمونه‌های موسیقی قاره را در خودش جا بدهد.

این کار مثل این می‌ماند که یک سی‌دی به بازار بیاید به اسم موسیقی آسیا که آهنگ ایرانی و چینی و ژاپنی و غیره در آن ضبط شده باشد. ولی همانطور که اشاره کرده بودم، این سی‌دی برای کسانی که هنوز فرق بین موسیقی کشورهای مختلف آفریقا را نمی‌دانند، ولی می‌خواهند با موسیقی آفریقا آشنا بشوند و از ان لذت ببرند، خیلی مناسب است.

اینکه مردم تفاوت‌های موسیقی بین کشورهای آفریقا را نمی‌بینند، یک واقعیتی است که تقصیر تهیه‌کننده‌های این سی‌دی نیست. تهیه‌کننده‌های این سی‌دی خیلی با سلیقه برای این مخاطبان آهنگ‌های این سی‌دی را انتخاب کردند و من حدس می‌زنم که اینها امیدوارند که با شنیدن این سی‌دی، توجه عده‌ی بیشتری را به موسیقی کشورهای خاصی از آفریقا جلب کنند.

یکی از آهنگ‌های این سی‌دی، آهنگی است از سکونا بامبینو؛ خواننده‌ی معروف گینه به اسم فامو.

از این آلبوم به یک آهنگ دیگر گوش می‌کنیم. از یک خواننده‌ی آنگولایی به نام بونگا. بونگا نه فقط خواننده معروفی است،‌ بلکه در جوانی ورزشکار خیلی خوبی بوده است و یک زمانی رکورددار دوی ۴۰۰ متر کشورش. بونگا همچنین برای حقوق بشر در آنگولا خیلی زحمت کشید.

موبلم شانگولا، اسم آهنگی است که بونگا می‌خواهد برای ما بخواند.

تا اینجا کار ما معرفی دو تا سی‌دی بود که تا چند روز دیگر در بازار هستند. چون با این برنامه خواستیم بگوییم دوستداران موسیقی حتما باید از موسیقی کشورهای مختلف آفریقا شناخت بیشتری پیدا کنند، وقت باقی مانده‌مان را می‌دهیم به فلاکوتی نیجری؛ یکی از پدیده‌های موسیقی آفریقا.

اگر به نظر می‌آید کار فلاکوتی شبیه بعضی از گروه‌های آمریکایی است، دلیل آن این است که آنها از فلاکوتی تقلید کردند و نه برعکس. کافرین فور هدس دی، یعنی یک تابوت برای پیشوای کشور.

اینجا همراه با فلاکوتی از شما خداحافظی می‌کنم.