جایی که هنوز مجانی هم ساز می‌زنند

از: سهند صاحب دیوانی
اجرا: سارا

اين برنامه را از «اينجا» بشنويد

حالا ما دوباره داریم برمی‌گردیم به سمت مجارستان. آن جا بايد چند تا کنسرت بدهیم. هر سال توی مجارستان یک فستیوالی هست که یکی از بزرگ‌ترین فستیوال‌های موسیقی توی اروپا است و حتماْْ ما باید یک شب به آن جا سر بزنیم؛ با این که فستیوال هفت‌، هشت‌، ده روز است. فستیوال «زیگرس» گروه‌های خیلی معروف را دعوت می‌کند؛ از راک، متال، پاپ تا گروه‌های محلی و کولی‌ها. هر چه بخواهی، بالاخره آنجا هست و پیدا می‌شود.

آدم‌ها دارند دیوانه می‌شوند. بهترین گروه مجارستان (به نظر من حداقل) اینجا دارد اجرا می‌کند: پارنوگراش. حالا چرا توی یک جای به این کوچکی، نمی‌دانم! ۳۰۰-۲۰۰ نفر اینجا دارند می‌رقصند. ولی تک‌تک دارند کیف می‌کنند و بالا و پایین می‌پرند.

توی هلند، معمولاْ گروه‌های معروف، اگر پول بهشان ندهی، نمی‌آیند همین طوری ساز بزنند. ولی گروه کاروان فامیلی که نوازنده‌هایش را حتی ما توی آمستردام می‌شناسیم، موقعی که شنیدند ما کنسرت داشتیم، با سازهایشان آمدند و بعد از کنسرت، بعد از این که همه میکروفون‌ها را خاموش کردند، همین طوری برای شنونده‌ها ساز زدند و ما را هم دعوت کردند که با آن‌ها ساز بزنیم.

این چیزی است که فکر می‌کنم فقط توی اروپای شرقی، توی ایران، توی کشورهای شرقی پیش می‌آید. چون توی هلند این دیگر از بین رفته که همین طوری نوازنده‌ها بیایند مجانی توی خیابان با هم بزنند. واقعاْ ما خیلی داریم کیف می‌کنیم.

چون به نسبت خارجی‌ها کم می‌روند مجارستان، هرجا که ما رفتیم، آدم‌ها خیلی ما را تحویل می‌گرفتند. کم پیش آمد که یک گروه از آمستردام بیاید و آن هم گروهی که ایرانی تویش باشد، آمریکایی تویش باشد، آلمانی تویش باشد. خیلی برای این آدم‌ها جالب بود. ولی هر کدام خیلی برایشان جالب بود که با چند تا خارجی آشنا بشوند. من هم با چند نفر صحبت کردم و گفتم درباره‌ی خودتان صحبت بکنید. یک خرده از خودتان بگوييد. یک چیزی که خیلی‌هايشان به من گفتند این بود که مجارستانی‌ها مردمان خیلی شادی‌اند، ولی یک غمی هم توی خودشان دارند. واقعاْ وقتی موسیقی‌شان را گوش می‌کنید، همین را آدم می‌شنود.

تازه امشب موقعی که همه برنامه‌ها تمام شد، برنامه‌ی اصلی شروع شد. موقعی که همه مست کرده‌اند و نوازنده‌ها دورهم نشسته‌اند و چند تا خواننده بین شنونده‌ها پیدا شده و شروع کرده‌اند باهم ساز زدن. گوش کنید به ویلون «ماتی». ماتی یک جوان مجاری هست و یکی از بااستعدادترین نوازنده‌هایی‌ست که من توی این سفر با او آشنا شدم.

سفر سهند و دوستانش به اروپا شرقی هفته‌ی دیگر به پایان می‌رسد و این نوازنده‌های جوان با کوله‌باری پر از تجربه و دیده و شنیده به آمستردام برمی‌گردند. تا هفته‌ی دیگر و کاروان موسیقی دیگر، بدرود!