لطفاً سانسور نفرمایید

"در این زمانه، به هر بهانه، نه تو بمانی نه من بمانم." شعر از لطیف پدرام شاعر افغانی است که فقط شباهتی در نام خانوادگی با من دارد. و رودکی هم می گوید: "زمانه پندی آزاده وار داد مرا؛ زمانه را چو نکو بنگری همه پند است." و من امیدوارم که نویسندگان تازه کار - و مخصوصاً آنهایی که تازه به فرنگ آمده اند - از آن چه که در زمانه اتّفاق افتاده است و می افتد "پندی نو" و درسی عبرت انگیز بگیرند. اگر می خواهند قدم در ساحهء روزنامه نگاری بگذارند؛ همان راهی را بروند که پیش از ما دهخدا، جمالزاده، کاظمزاده ایرانشهر، بهار، صابر و بسیاری غیره های دیگر رفته اند، و جز به قلم و استعداد ذاتی خود، نه به یوروی سبز های پارلمان هلند متکی باشند و نه به دلار های سبز بنفش ها و آبی های مجلس نمایندگان امریکا.
خانم ناصری، شما ماشا الله عجب تَخَصُّصی در "پرده نویسی" دارید! نوشته اید: "دو تار اهدایی‌ دولتمند خال را برداشت [یعنی آقای جامی] و از زمانه‌ بیرون زد." آیا منظورتان از "دو تار"؛ آلت موسیقی است؟ پس باید خوشحال باشید، چون اگر میکروفون ها و کامپیوتر هایتان را بر می داشت و از زمانه می زد بیرون؛ آن وقت از نان خوردن می افتادید. و نوشته اید: "در دوازدهم آگوست [جامی] مجبور شد "درباره لات بازی و سایر قضایا" بنویسد و از آن زمان لات‌بازی و سایر قضایا در مورد زمانه بدون توقف ادامه پیدا کرد تا ...." تا که چی؟ منظورتان از این چند تا نقطه چیست؟
امیدوارم روزی نرسد که در همان پارلمان هلند، نمایندگانی از طیف مخالف سبز ها و قرمزها نطق هایی ایراد بکنند و از کسانی بخواهند که حساب پس بدهند و کار به محاکمه و عدلیه بکشد.

نوشته ای در ابزار سازی حوزه ی مخاطب عمومی در حل مشکلات درون سازمانی و اجرایی کارکنان انجا توسط به پیش کشیدن نظر یکسری که خود از جبهه گیرندگان این کارکنان هستند یا اگر نباشند هم مسخره/.
این اصلن ربطی به حوزه ی مخاطب عمومی ندارد. نه استخدام نه برکناری نه استفا و نه ادامه ی کار شخصی یا اشخاصی انهم انگونه که اینجا مطرح می گردد با مانور های تظاهرات اخلاقی و احساسی. این مطلب میشد بصورت خبری کوچک با ارایه دلیل مشخص مطرح گردد. اینگونه اما یک رفتار بازاری است. علاقه ی چند مخاطب به این مسئله توجیهی برای اینگونه رفتار نیست.
همچنین نظر در پست پیشین سانسور ( با سابقه ی سانسور) گشت بدون اینکه هیچ توهینی باشد پست پیشین شما نیز نمود یک رفتار دینی بود.(با اشاره به پست منتشر نشده). موفق باشید

شهامت آقای جامی را برای پذیرقتن این تعلیق به دور از هر جارو جنجالی تحسین می کنم. کم پیدا می شوند همکارانی که ایده هایشان به جایی برسد و حاضر باشند آسان از سر آن بگذرند و به دیگری واگذارش کنند. گرچه می دانیم آدم های ایده پرداز همیشه طرح جدیدی برای رونمایی دارند. به انتظار می نشینیم تا از طرح جدید مهدی جامی باخبر شویم.

دورود /

اگر واقعن "زمانه" رسانه مخاطب است اینگونه
که فرموده اید آیا بهتر نبود در حداقل احترام به
مخاطبین درباره این تغییرات از ما صاحبان
فرمایشی رسانه یک نظر سنجی صورت
می گرفت ؟
من نه از طرفداران و نه از مخالفان آقای جامی
نبوده و نیستم .یک زمانه خوانم و بس اما سر
درد میگیرم وقتی که میبینم سیاستگذاران
یک نهاد تحت پوشش و امر سرمایه گذار به
نام مخاطب و به کام دیگران همه کار میکنند
و در آخر هم اسمش را مشارکت می گذارند .

با هم رو راست باشیم خانم ناصری ؛ زمانه هم
همچون باقی رسانه ها تحت اختیار سرمایه
گذارانی است که اول خودشان اتفاق را
مینویسند و بعدبرای مخاطب میخوانند !

به هر حال به عنوان یک همراه زمانه از زحمات
آقای جامی تشکر میکنم که اگر چه مانند
هیچکدام از ما "انسان کامل" نبود و البته
ادعایش را هم نداشت اما لحظات خوبی را
در زمانه ساخت.

وقت خوش ./././././././././././././././././.

مهدی جامی عزیز: دمت گرم و سرت خوش باد.

مهدی جامی عزیز: دمت گرم و سرت خوش باد.

خانم ناصری
از متن شما که چیزی دستگیرم نشد. یعنی چیزهایی نوشته‌اید برای آنکه چیزی ننویسید. بعد هم عکس جدید گذاشته‌اید به اعتراض وبلاگی که عکسی کهنه‌تر گذاشته بود که این هم چندان معنایی نداشت. خلاصه حاصلش نوشته‌ای خنک است با تطاهرات دوستانه. بهتر بود یا چیزی نمی‌نوشتید یا دقیق می‌نوشتید. شایسته‌تر بود که دلایل اختلافی که به جدایی کشیده شده است را بی‌تعارف می‌نوشتید. عده‌ای می‌گویند که آقای جامی قبلاً حکومتی بوده و بافی قضایا، می‌گوِم هرکسی قابل دگرگونی است و معیار کردار کنونی هرکسی است. خیلی از قربانیان جمهوری اسلامی خواب حکومت‌هایی به همين دژخویی را می‌دیده‌اند و شاید هنوز می‌بینند. آفای جامی در کارش وسعت نطر داشته‌است و در جمعی که ایجاد کرده‌ یکسو نگر نبوده‌است، و طرح‌ رادیو زمانه را با کمک همکارانش حرفه‌ای و خوب تا اینجا به انجام رسانده است. بایسته‌تر بود که به احترام همین، مطلبی حرفه‌ای تر می‌نوشتید.

با تو بدرود ای زمانه!

زمانه ای که جامی پی ریزی کرده ستونهای محکمی دارد امیدوارم بی صاحبش کج نشود

شبیه یک کودتا بود. همواره به زمانه بعنوان یک آزمایشِ تمرین کار گروهی و دموکراسی می نگریستم و به آن می بالیدم. امیدوارم دوستان دلایل شان را در مخالفت با جامی به صورت مفصل بنویسند تا اطمینان به زمانه پابرجا بماند.

خبر خوشحال کننده ای بود.

تعویض مدیران رسانه ها چیز عجیبی نیست و هیچ کجا رسانه را به مدیر آن سنجاق نمیکنند. فکر کنم زیادی زمانه را به مهدی جامی سنجاق کرده بودید و یا بالعکس .
امیدو ارم در روزهای اینده همین ستون را در اختیار هیئت مدیره زمانه قرار دهید تا آنها هم بتوانند نطراتشان را اعلام کنند تا یکطرفه به قاضی نرویم .

امیدوارم ما را همچون صغیران نپندارید و به طور مفصل و شفاف به دلایل اختلافات اشاه کنید. با تشکر از پاسخگویی شما

امیدوارم اختلافات شخصی و ایدئولوژیک نبوده باشد

من بعنوان یک ناظر خارجی متعجبم که چطور گرداندگان یک پروژه موفق دستی دستی خرابش میکنند. آخه وقتی با وجود جامی زمانه اینقدر محبوبه پس چه کاریه؟
آخه شکست پروژه زمانه مثل اینه که بگیم کار جمعی مستقل جواب نمیده. وجود زمانه امیدیست به تحقق ثمردادن قدمی فرهنگی برای ایران به دست ایرانیهای دور از وطن.
دوست دارم که باور کنم زمانه بدون جامی هم زمانه خواهد ماند اما به قول خودش «کو دایه مهربونتر از مادر»

شرح حالی این چنین، دراماتیزه کردن تغییر و تحولاتی است که البته در بسیاری عرصه ها و منجمله در چنین مجموعه ای هم می تونه شکل بگیره. اگه صحبت بر سر سردبیری ایشان بوده باشه، یه چیزی است؛ اما نام مدیریت بر مجموعه زمانه و اینها، چیزی است که حساب و کتابش بر میگرده به هیئت مدیران و صاحبان اصلی و تأمین کنندگان بودجه و غیره.
در مورد بنیان های زمانه، بنظر میرسه که کمی غلو در کار هست. زمانه طرحی بود که پیش از مهدی جامی شکل گرفت و بعدها ایشان به عرصه ای دعوت شدند که خطوط عمومی و مجاری و حتی محدوده زمانی آن نیز مشخص شده بود. پرس نیو، مؤسسه ای بوده که کارکردش در مجموعه ای از کشورهای حاشیه ای دنبال میشه و طبعاً اهدافی در مفهوم کلی، استراتژیک در مورد حضور و وجود یه رادیو در خارج و یک سایت جنبی آن داره. از طرف دیگه، بیان چنین و چنان نکاتی و ننوشتن حرف و حدیث طرف مقابل، در کار رسانه ای عملی ناپسند هست.
اگر تأمین کنندگان بودجه زمانه، سیاست گذاران آن، تنظیم کنندگان راستاهای کاری آن و از این قبیل روشن شود، میتوان تشخیص داد که آیا عدم هماهنگی و ناتوانی جامی در اینجا مطرح بوده یا مقاومت ایشان با سمت و سوئی که امروزه زمانه در آن غرق شده.
بهرحال بدون اینکه خواسته باشم کنار گذاشتن جامی رو از کار در زمانه - من چه میتوانم در مورد شیوه مدیریت ایشان بگویم که چنین چیزی معمولاً ربطی به خطوط و اهداف و سیاست های روزمره یه روزنامه و یا رسانه نداره مگر اینکه ایشان بطور مداوم و با سرمقاله نویسی و یا روزمره نویسی، مدافع خط و نگرشی بوده باشند و ... که میدانیم یکی از ابهامات زمانه، سردرگم نگاری و معجون همه رنگش بوده و طبعاً چنین چیزی در جوامع بشدت سازمانیافته و جریانی مثل پرس نیو جور در نمیاد - بهرحال مسئله تا زمانی که با چنین ابهاماتی نگاشته میشود، نه تنها اجرای درست نقش رسانه ای شما نیست، بلکه بر تصورات و تلقیات بسیار سطحی دامن میزنید. آقا جان، یا خانوم عزیز، بنویسید که این پرس نیو کیست، چه میخواهد و چه میخواسته و چرا مهدی نمیتوانست پاسخگو باشد و مجموعه مدیریت اساساً چگونه شکل گرفت و ارتباط متقابل آنان با پرس نو چطور بوده... اینها رو بنویسید نه آن چیزائی که انگار مهدی مرده که برایش مجلس ترحیم راه انداخته اید! مدیران بسیار توانمندی از کار بر کنار میشوند و این آقای مهدی خان هم بالاخره کارش در عرصه هنر و ادبیات و قلم و رسانه هست و بالاخره نانش رو از گوشه ای گیر میاره! بجای آه و ناله، شرح مشخص موضوع رو در مد نظر قرار بدین لطفاً. والسلام.

زمانه دیگر آن زمانه نخواهد شد.

ظاهرا هیات مدیره زمانه مثل قاضی مرتضوی جمهوری اسلامی عمل کرده است.
با چنین برخوردی، هیات مدیره هم خودش و هم زمانه را بدنام می کند. رسانه دکان بقالی نیست و بدون اعتماد و اقبال مخاطب چیزی از آن باقی نمی ماند. هلندی ها که جز یک مشت رسانه زرد و در پیت خوشحال چیز دندان گیری ندارند، اگر هیات نظارت هلندی است که بعید می دانم چیز زیادی از رسانه حالی شان باشد. اگر ایرانی است خب می شود هر احتمالی را محتمل دانست!

نظر نفر اول خنده‌داره. کسی رو که از جایی اخراج کردن، اگر قبول کنه یا نکنه چه اهمیتی داره!؟

حالا معلوم نشده که چه کسی زیرآب مهدی خان جامی رو زده؟ احیانا ربطی به حملات بی وقفه برخی وبلاگ نویسان نداشته؟

مهدی جامی عزیز باید دقت میکردی این نظراتی که با مارمولک بازی سانسور می شدند(و می شوند) یک روزی گریبان گیر می شوند.

بد بود شیوه کار یک منفی بزرگ بود برای زمانه و یک رسانه بیشتر به شیوه کار دولتی میخورد آنهم دولت احمدی نژادی . زمانه رفت نه مهدی جامی

حالا جانشین اش کی هست؟

خانم ناصری
شما به عنوان یک همکار زمانه حق مطرح کردن مسائل و مشکلات داخلی یک رسانه را به بیرون ندارید. هر اداره و سازمانی می تواند دچار مشکلات داخلی مانند ضعف مدیریت و معضلات دیگر باشد. شما اگر به کار خودتان علاقه مندید، می توانید در رفع کمبود ها و مسائل محیط کار بکوشید . و نه با رفتاری احساسی مسائل را بزرگ کنید. در هر سازمانی اگر در سطح مدیریت مشکلاتی وجود داشته باشد به آن رسیدگی می کنند. توجه داشته باشید که شما مسئولیت اخلاقی هم در مورد کارتان دارید.
با آرزوی موفقیت برای شما و زمانه

«زمانه» فرزند مشروع «جامي» است و بس.
ممكن است شما بتوانيد با اين بچه [زمانه] «تاتي‌تاتي» كنيد،اما قادر نخواهيد بود كه نام پدر او را از شناسنامه‌اش پاك كنيد و باقي‌ماجرا...
راستي!
چرا همواره عده‌اي در تلاش‌اند تا نقش دايه‌هاي مهريان‌تر از مادر را بازي كنند؟!

خوب فکر کنم زمانه رو بایستی بی خیال شیم. احتمالا بشه یک چیزی تو مایه های روزآنلاین خدابیامرز...

آه ای زمانه، آه ای جامی، آه، آه، آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه ای جامی، آه ای زمانه، آه ای جامی، آه زمانه آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآه...

بد نیست برای خوانندگانتان بگویید مشکل جامی با شما چه بود و نقاط اختلاف نظر چه چیز هایی بودند.

من نمیدانم چرا این همه هوار و حسین راه افتاده که ای وای زمانه را در نطفه خفه کردند!!!! فقط مدیرش عوضش شده حالا به هر دلیلی از اختلاس گرفته تا عدم کفایت کاری مهم نیست.
امیدوارم مدیر بعدی تنوع بیشتری در مطالب؛ ایده ها و همکارانش داشته باشه.
شخصا اعتقاد دارم که یک تغییری در زمانه لازم بود چون واقعا به شکل یک حلقه بسته در اومده بود که فقط افراد و ایده های مشخصی بهش راه داشتند.

دلایل تعلیق جامی چیست؟ آیا مربوط به اخبار اخیر مبنی بر ارتباط وی با ج.ا میباشد؟
لطفن بیشتر توضیح بدهید.

امیدوارم محافظه کار تر از این چیزی که الان هستین نشین

زمانه جامی را که در دست جامی گذاشت دوباره پس گرفت
اما جامی جام است و جام را نهان نتوان کرد
او در زمانه گاهی ضدا بود
ولی بزودی تصویرش را در سراسر جهان حواهید دید و
بی بی سی پرشین در راه است .

احتمالا خارجي ها مي خواستند ، اين آقا با سايت زمانه توي ايران انقلاب راه بيندازد و حالا كه نشد اخراجش كردند . ممكن است شما ها را هم يكي يكي بندازند بيرون .

راستش من توی خانه فقط رادیو زمانه گوش می کنم یعنی چیزی در حدود یک ونیم سال
این آخریها که کاملا حس می کردم سیاست کلی رادیو فرق کرده البته بسیار هوشمندانه و من همیشه این سوال را داشتم که حاکمیت در ایران که تحمل هیچ گونه صدای اعتراض امیز را ندارد چطور به این رادیو اجازه داده که در تهران یک خط تلفن اختصاصی داشته باشد و خیلی افراد بدون هیچ مشکلی با این تلویزیون همکاری کنند ادم یاد بعضی تلویزیونهای لوس آنجلسی می افتد که در اوج مشکلات معیشتی و اجتماعی و صنفی به آدم می گویند برو دبی خانه بخر و هالشو ببر؟؟؟؟؟