«مجلس ناچار است به این سه وزیر رأی اعتماد بدهد»

حسین علوی

پیشنهاد سه وزیر از سوی رییس جمهوری اسلامی ایران به مجلس که مغایر با پیش‌بینی‌های قبلی بود، بسیاری از طرفداران دولت نهم را شگفت‌زده کرده و ادامه‌ی کار دولت آقای احمدی‌نژاد را با ابهامات تازه‌ای روبه‌رو ساخته است.

در گفت و گویی با ایرج ندیمی، نماینده مجلس هفتم و نایب‌رییس اول کمیسیون اقتصادی آن مجلس، دلایل غیر منتظره بودن نامزدهای این سه وزارت‌خانه را جویا شدم.

ایرج ندیمی، نماینده لاهیجان و نایب‌رییس کمیسیون اقتصادی مجلس هفتم

عمده‌ترین مباحثی که در راستای انتخاب دو گزینه‌ی مرتبط با حوزه وزارت کشور و وزارت اقتصاد و دارایی مطرح شد، مباحث مربوط به امکان اخذ رأی دوستان بود. به این معنا که در جهت رایزنی‌هایی که صورت گرفته بود، این احتمال داده می‌شد که جناب صمصامی و هاشمی به دو دلیل امکان اخذ رأی را نداشته باشند.

یک دلیل مربوط به جناب صمصامی است ‌که در این سه ماه سرپرستی به هر دلیلی، ارتباط لازم را با قوه مقننه برقرار نکرده بود و متأسفانه در ارتباط با کمیسیون ذی‌ربط هم، نوع قصور به نحوی بود که با نوعی پروپاگاندای مطبوعاتی و رسانه‌ای از جهت عدم ارتباط سازنده بین گزینه‌ی پیشنهادی قبلی و کمیسیون اقتصاد مطرح شد.

در مورد آقای هاشمی هم این نظریه را مطرح کردند که با توجه به این‌که قبلاً ایشان برای وزارت رفاه و تامین اجتماعی رأی نیاورده بود، شاید این بار هم این موضوع تکرار بشود و این از جهت اخلاقی و اجتماعی موجبات نوعی تعریض و تعرض بشود.

در مورد گزینه‌ی وزارت راه هم که در حقیقت گزینه‌ی دیگری مطرح نبود و آقای بهبهانی هم از قبل معاون وزارت راه بود. البته این‌که در روز چهارشنبه چه اتفاقی می‌افتد و چند رأی می‌آورند، خیلی بحث نشده است؛ ولی قطعاً شرایط آن‌ها به نسبت گزینه‌های قبلی منفی‌تر نیست.

آقای احمدی‌نژاد پیش‌برد طرح اقتصادی خودشان را به عنوان طرح تحول اقتصادی که نقدی کردن یارانه‌ها در مرکز آن قرار دارد، با کنار گذاشتن آقای دانش جعفری و تصدی وزارت امور اقتصادی و دارایی توسط آقای صمصامی پیوند زده بودند. اکنون با گزینه‌ای که وادار به انتخاب آن شده‌اند، فکر می‌کنید این طرح تحول اقتصادی چه سرنوشتی پیدا خواهد کرد؟

در مورد کارگروه‌هایی که هفت مورد طرح تحول اقتصادی را مطرح کرده‌اند، نقش آقای شمس‌الدین حسینی از جهتی بارزتر است. ایشان در حقیقت دبیر این جلسات و مخبر و گزارش دهنده‌ی آن به مجامع مختلف بودند. از این جهت با توجه به این‌که خود این طرح را در راستای قانون برنامه چهارم این دوستان به عنوان یکی از ابعاد تحول مطرح کردند قطعاً حضور ایشان در وزارت اقتصاد می‌تواند در تحقق آن مؤثرتر باشد.

آقای دکتر شمس‌الدین حسینی موضوع نقدی کردن یارانه‌ها را پذیرفته، طرح کرده و در جلسات متعددی هم که در این ارتباط داشتند، آن را به عنوان یکی از هفت مورد در کنار تحولات دیگری مثل بانک و ارز و موارد دیگر مطرح کرد.

اگر جلسه آینده مجلس درمورد رأی اعتماد به این سه نامزد وزارت دچار مشکل بشود، فکر می‌کنید که وضعیت دولت آقای احمدی‌نژاد چگونه خواهد بود؟ چون این نهمین وزیری هست که از دولت ایشان که تغییر می‌کند.

بر اساس تجربه‌ای که من در چند دوره نمایندگی داشته‌ام، به چند دلیل معتقدم که مجلس به این سه گزینه اقبال دارد.

یک موضوع، وقتی است که دولت برای انجام امور دارد. با توجه به این‌که سال پایانی دولت است، طبیعتاً مردم و مجلس در راستای این نوع مباحث حساسیت دارند.

نکته‌ی دوم همین موضوع است یعنی طبیعتا اگر مجلس نخواهد رأی بدهد، عملاً خودش را درگیر موضوع تغییر کابینه می‌کند که این از جهت افکار عمومی و مسئولین نظام، خیلی پذیرفته نیست.

نکته‌ی سوم هم این است که مجلس چون خودش مدعی این است که دولت نباید تغییر مداوم در مدیریت داشته باشد یا این‌که بیشتر از این بدون وزیر بماند، این هم یک دلیل است.

البته در مورد آقای کردان و آقای بهبهانی، قاطعانه امکان رأی آوردن آن‌ها تخمین زده شده است. در مورد آقای حسینی هم با توجه به این‌که زمان معرفی و مطرح شدن خیلی محدود بوده، باید به انتظار روزهای آینده نشست.

اما از نظر بنده، به احتمال قوی هر سه این‌ها با تفاوت ۲۰ تا ۳۰ رأی فاصله، رأی خواهند آورد. یعنی من بعید می‌دانم که مجلس با توجه به معذوراتی که برشمرده شد، به این سه گزینه رأی ندهد.

البته مباحثی مطرح خواهد شد. آن‌چه که خود من در یک رایزنی که در روز گذشته با کثیری از چهره‌های شاخص مجلس در داخل پارلمان داشتم، احتمال رأی آوردن هر سه تقریباً قطعی است.