حمله به اشرف و مسأله‌ی توافقات امنیتی

ایرج ادیب‌زاده

در اعتراض به حمله‌ی روز سه‌شنبه نیروهای ارتش و پلیس عراق به پایگاه اشرف در هشتاد کیلومتری بغداد، اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران امروز در مقابل سفارت عراق در پاریس و چند شهر دیگر دست به تظاهرات اعتراضی زدند. به گفته‌ی سخنگوی شورای ملی مقاومت در پاریس در این حمله‌ هفت نفر از اعضای سازمان مجاهدین خلق ایران کشته شدند و بیش از سیصد نفر زخمی.

در گفت‌ و گوی تلفنی با آقای مهدی سامع از اعضای شورای ملی مقاومت و از حاضرین در تظاهرات روز چهارشنبه مقابل سفارت عراق در پاریس از ایشان درباره‌ی این گردهمایی اعتراضی می‌پرسم:

علت اصلی تظاهرات پاریس که البته در شهرهای دیگری هم منجمله در واشنگتن، استکهلم و در برخی شهرهای آلمان هم برگزار شدU اعتراض به کاری است که روز سه‌شنبه دولت عراق انجام داد. به طور بسیار غیرمترقبه با حدود هزار نیروی مسلح به کمپ اشرف حمله کرد. با بولدوزر، با باتوم، با چوب، با ماشین آب‌پاش، با گاز اشک‌آور و در مواردی با شلیک گلوله که تا ساعاتی هم ادامه داشت.

تحت این بهانه که ما می‌خواهیم انتظامات داخلی شهر اشرف را به‌عهده بگیریم و این کار را در شرایطی دولت عراق کرده است که هیچ اتفاقی در شهر اشرف نیفتاده بود که احتیاج به انتظامات داشته باشد و خود ارتش عراق هم خود این کمپ را در محاصره داشت و از مدتها قبل هم این محاصره و حفاظت را انجام می‌داد.

درگیری میان نیروهای عراقی و اعضای سازمان مجاهدین خلق در اردوگاه اشرف / عکس: رویترز

آقای سامع فکر می‌کنید با این تظاهراتی که گفتید در شهرهای مختلف برگزار شده ‌است، دولت عراق یا دولت آمریکا و دیگران واکنشی نشان بدهند؟

هنگامی که مسأله‌ی امنیت عراق طبق قراردادی که میان آمریکا و عراق امضاء و تحویل نیروهای عراق داده شد، دولت عراق تعهداتی به آمریکا داد. یکی از موارد این تعهد این بود که حقوق انسانی ساکنان شهر اشرف را رعایت کند و از نقل و انتقال اجباری ساکنان آن خودداری می‌کند.

بنابراین آمریکا اکنون مسئول است. آن‌ها در حقیقت این قرارداد را با دولت عراق امضاء کرده‌اند و مرتب هم گفته‌اند که ما رفتار و حرکات دو طرف منجمله نیروهای عراقی را تحت نظارت داریم. از این جهت این تظاهرات اعتراضی هم هست به سکوت مقامات آمریکا که به مسئولیت‌های خودشان عمل نمی‌کنند و در حقیقت اعتراض به این عمل جنایتکارانه‌ای که رخ داده‌است و تا این لحظه که من با شما صحبت می‌کنم، هفت نفر از مجاهدین خلق شهید شده‌اند. این رفتار جنایتکارانه به‌هیچ‌وجه با موازین بین‌المللی، با تعهدات دولت آمریکا و همچنین دولت عراق همخوانی ندارد.

خانم مریم رجوی از دولت آمریکا خواسته است که با پادرمیانی در این مسأله از یک فاجعه‌ی انسانی، به توصیف ایشان، جلوگیری بشود. بعدهم شرایطی گذاشته‌اند برای بازگشت ساکنان اردوگاه اشرف به ایران. نظر شما در مورد این دو مسأله چیست؟

قسمت اول مربوط می‌شود به این‌که در حقیقت خانم رجوی به آمریکا هشدار داده ‌است که این در حقیقت یک کشتار انسانی‌ است. حدود سیصد نفر زخمی و عده‌ای ربوده شدند. خود آمریکا هم می‌داند و آنجا ناظر داشته و دیده و البته در رسانه‌های مختلف پخش هم شده است.

ما هم انتظار داریم که دولت آمریکا مداخله‌ی سریع بکند. در ابتدا البته خواستار این بودیم که تعدادی از زخمی‌ها را از آنجا خارج کنند و به بیمارستانی که در بیست کیلومتری پایگاه اشرف است، منتقل کنند.

در مورد قسمت دوم، دولت عراق بارها اعلام می‌‌کرد که هیچ تهدیدی برای این‌که شما به ایران برگردید نیست و دو گزینه در مقابل ساکنان شهر اشرف قرار می‌داد. یک، رفتن به ایران و دیگری رفتن به خارج از عراق. اکنون خانم رجوی طی بیانیه‌ای پیشنهاد می‌کنند که اگر دولت عراق بتواند یک سند کتبی از طرف مقامات رسمی رژیم ایران بیاورد که این سند را صلیب سرخ بین‌المللی، کمیسیون حقوق بشر و سازمان ملل تأیید کنند که امنیت آن‌ها تضمین است، پیگرد قضایی نمی‌شوند، تحت آزار و شکنجه قرار نمی‌گیرند و تحت نظارت مداوم صلیب سرخ هستند، اگر کسانی از پایگاه اشرف بخواهند، برمی‌گردند به ایران و اگر کسانی هم بخواهند که به خارج بروند و نمی‌خواهند به ایران بروند، این امکان را سازمان ملل و کمیساریای عالی پناهندگان فراهم کند که بتوانند از عراق خارج بشوند و به یک کشور ثالث به غیر ایران بروند.

طبیعتاً خود این مسأله که درست یک روز پس از طرح این پیشنهاد دولت عراق چنین کاری را کرد، ما را به این مسأله سوق می‌دهد که تردید نکنیم که این خواست رژیم ایران بوده است.