«دولت فعلی، حتا به قانون اساسی هم احترام نمی‌گذارد»

ایرج ادیب‌زاده

گروهی از استادان دانشگاه‌ها و پژوهشگران ایرانی خارج از کشور در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد، آقای بان‌کی مون به بازداشت‌های گسترده‌ی فعالان سیاسی در ایران، روزنامه‌نگاران، فعالان اجتماعی و شرکت‌کنندگان در تظاهرات مدنی و ضرب و شتم آنان اعتراض کردند و خواستار سفر فوری دبیرکل سازمان ملل به تهران شدند.

در همین رابطه با آزاده کیان، استاد علوم سیاسی در دانشگاه پاریس هفت و یکی از امضاکنندگان این نامه گفت و گو کرده‌ام.

خانم کیان، چه انتظاری از دبیرکل سازمان ملل در مورد مسایلی که عنوان شده است، دارید‌؟

ببینید، این نامه را به ایشان ارسال کردیم به این دلیل که ایشان دبیرکل سازمان ملل متحد هستند، نه رییس این یا آن کشور. و از طرف دیگر ایشان در بیانیه‌ی اخیرشان از عدم احترام به حقوق بشر در ایران انتقاد کردند و از دولت ایران خواستار شدند که خشونت را کنار بگذارند و به حقوق بشر احترام بگذارند.

این یکی از دلایل مهمی بود که ما این نامه را برای جلب توجه ایشان به تشدید خشونت‌ها بر مخالفین و دستگیری صدها نفر که شمار این دستگیرشدگان متأسفانه به دو هزار نفر رسیده است، خواسته‌ایم به این مسأله اعتراض بکنیم و توجه ایشان را هم به این مسأله جلب بکنیم که دستگیرشدگان معمولاً به جاهای نامعلومی برده می‌شوند، مورد شکنجه و آزار قرار می‌گیرند و از آن‌ها اعترافاتی هم گرفته می‌شود.

آزاده کیان، استاد علوم سیاسی در دانشگاه پاریس‌

در واقع حتا از عدم رعایت قانون اساسی در ایران، در این نامه یاد کردیم و توجه‌شان را به این‌ جلب کردیم که نه تنها ایران که امضاکننده‌ی کنوانسیون‌های بین‌المللی هست، به این کنوانسیون‌ها احترام نمی‌گذارد، بلکه دولت فعلی جمهوری اسلامی حتا به قانون اساسی خود جمهوری اسلامی هم احترام نمی‌گذارد و افراد را از نوشتن، گفتن و حتا از تظاهرات صلح‌آمیز و از حقوق ابتدایی که حتا قانون اساسی جمهوری اسلامی هم این‌ها را قبول دارد منع می‌کند و از طریق دستگیری‌های گسترده و اعترافاتی که با شکنجه و زور از این افراد گرفته می‌شود، تلاش دارد این‌ها را منتسب به قدرت‌های خارجی بکنند.

در حالی که این افراد، افرادی هستند که روزنامه‌نگارند، فعالین سیاسی هستند یا حتا برخی از همکاران دانشگاهی ما مثل آقای دکتر ارجمند که در خلال این چند روز دستگیر شدند و خبری هم از ایشان نداریم و به طبع برایشان بسیار هم نگران هستیم.

خانم آزاده کیان فکر می‌کنید این رویدادها ایران را به کدام سو ببرد؟

خیلی زود است که قضاوت بکنیم. آنچه به‌عنوان استاد دانشگاه و یک دانشگاهی خواهانش هستیم‌، این است که مسایلی که در ایران رخ داده، اعتراضات میلیونی که به نتایج انتخابات شده می‌بایست به طور صلح‌آمیز و از طریق ایجاد ساختارهایی حل بشود، که در برنامه‌ی‌مان هم گفتیم، که طرفدار این یا آن کاندیدا نباشند و بتوانند به طور عینی به مسایل بپردازند.

به هیچ وجه خواهان خشونت نیستیم. بسیار متأسفیم که تظاهرکنندگان که به طور صلح‌آمیز تظاهر می‌کنند مورد شتم و خشونت نیروهای امنیتی قرار می‌گیرند. و ما خواهان این هستیم که از طریق ارسال فرستاده‌ی ویژه‌ی آقای بان‌ کی مون این مسایل و معضلات و این عدم احترام به حقوق بشر به طور صلح‌آمیز پیگیری و حل بشود. برای این‌که مردم بتوانند حقوق قانونی‌ خودشان را از طریق صلح‌آمیز و نه خشونت‌آمیز به دست بیاورند.

هنوز در مورد این نامه واکنشی از آقای بان کی مون دیده نشده است‌؟

نه، ایشان هنوز واکنشی به ما نشان نداده‌اند. ولی این‌که به هر حال در آینده چه اتفاقی در ایران خواهد افتاد، یک‌بار دیگر تأکید می‌کنم ـ البته به هیچ وجه نظر جمعی نیست ـ به نظر من خیلی به مطالباتی که مردم ابراز کرده‌اند و بسیاری خواهان ابطال انتخابات شده‌اند، بستگی دارد. اگر به طور دقیق و جدی پاسخ داده نشود متأسفانه می‌شود انتظار داشت که این خشونت‌ها ادامه پیدا بکند که این نه به نفع مردم ایران است و نه به نفع مملکت ما.