«در پاریس هم بیشتر ایرانیان رای دادند»

ایرج ادیب‌زاده

روز جمعه، زیر آسمان ابری و بارانی پاریس گروه پرشماری از ایرانیان در صفی طولانی در انتخابات ریاست جمهوری اسلامی شرکت کردند.

قسمتی از گفته‌های امروز زمانه با مردم در برابر سفارت ایران در خیابان ینای پاریس را می‌خوانید:

سلام من مهتاب صبوری هستم. آمده‌ام رای بدهم. بلکه این که وظیفه‌ی هر ایرانی است که امروز پای صندوق برود و رای بدهد. نمی‌خواستم جزو جمعیت خاموش باشم. برای این که جمعیت خاموش 4 سال پیش باعث شد که آقای احمدی‌نژاد رییس جمهور شود.

امروز به چه کسی رای می‌دهید؟

به آقای موسوی.

شهروندی دیگر(خانم): برای این رای می‌دهم که رییس جمهور مورد نظر من انتخاب شود.

می‌توانید بگویید که رییس جمهور خودتان که می‌خواهید انتخاب کنید چه کسی است؟

فکر نمی‌کنم آزاد باشد که بگوییم. اما من به آقای موسوی رای می‌دهم.

یک شهروند خانم: من البته صد در صد با گذشته‌ی آقای موسوی اصلاً موافق نیستم. چون در جنایاتی که در سال‌های ۶۰- ۶۷ شده، شریک است. در مسایل جنگ هم همین‌طور. در واقع دارم بین بد و بدتر انتخاب می‌کنم.

یک شهروند زن: نظر من هم همین است. اما فکر کردم به کسی رای بدهم که بهتر باشد . در واقع برای ایران رای دادم.

شما رای می‌دهید که آقای احمدی‌نژاد انتخاب نشود؟

به نحوی بله.

این یک نوع پارادکس است، نه؟ آدم رای می‌دهد برای این که کس دیگری انتخاب نشود؟

بله وقتی حق انتخاب بیشتری وجود ندارد باید از گزینه‌های موجود انتخاب کرد.

شهروندی دیگر: من نسیم دانشجوی رشته‌ی تاتر و حدود ۴ سال است که در فرانسه حضور دارم. می‌دانم که شرایط دمکراتیک نیست و دموکراسی که در ایران وجود دارد حقیقی نیست و کاملاً به آن آگاه هستم.

ولی آگاه‌ترم که تنها راهی که ممکن است که مردم را به آگاهی و یک رفتار جمعی برساند رای دادن است.
ما می‌توانیم با شرکت در انتخابات و صحبت کردن شرایط را تغییر بدهیم. ممکن است خیلی زود و فردای ما نباشد. اما حتما فردای بچه‌های ما است.

می‌توانم سوال کنم که برای چه کاری در اینجا حضور پیدا کرده‌اید؟

یک شهروند مرد: برای رای دادن.

برای چه رای بدهی؟

برای چه یا که؟

برای چه؟

برای این که احمدی‌نژاد دوباره رییس جمهور نشود.

خانم شما هم آمده‌اید که امروز رای بدهید؟

بله.

برای چه می‌خواهید رای بدهید؟

برای مملکتم. چون به مملکتم علاقه‌مند هستم و در انتخابات وظیفه‌ی هر کسی است که شرکت بکند و آن فکری که دارد برای آن کسی که انتخاب کرده انجام بدهد.

امیدوار هستید که چیزی عوض شود؟

بله، البته . همه چیز در دنیا در حال عوض شدن است.

آقا شما هم می‌توانید نظر خودتان را بگویید؟

بله، ۴ سال پیش مردم کاری نکردند و در انتخابات شرکت نکردند، نتیجه‌اش را دیدند. به همین دلیل همه آمده‌اند در انتخابات شرکت کنند که اوضاع را بهتر ببینند.

یک شهروند: من سهیل هستم آرشیتکت و ۴۳ ساله هستم. آمده‌ام در پاریس و در سفارت ایران رای بدهم.

چرا می‌خواهید در انتخابات شرکت کنید؟

در درجه‌ی اول به خاطر این که ضد احمدی‌نژاد هستم. و این که آقای موسوی پیشنهاداتی می‌کنند که فکر می‌کنم به طور نسبی پیشنهاداتی می‌دهد که پیشرفتی صورت می‌گیرد و جریانی به وجود آمده که می‌تواند ادامه پیدا کند و بهتر است که ما از این جریان حمایت بکنیم.

یک شهروند: من مسعود علوی بحرینی هستم. که امروز به دعوت یکسری از جوانانی که تظاهراتی در مقابل سفارت ترتیب داده بودند برای اعتراض به عدم وجود آزادی در انتخابات دوره‌ی دهم ریاست جمهوری در ایران، در اینجا شرکت کردم.

در این نوشته‌ها کاغذی است که خطاب به مبارزان، آزادگان و همه‌ی جان‌های پاک نوشته‌ایم و گفتة‌ایم دولتی که در ایران بر سر کار است دولتی دینی و غیر دموکراتیک است و از نظام سرمایه‌داری با تمام سبوعیتش دفاع می‌کند.

این بحثی است که ما کرده‌ایم و ما گفته‌ایم که ما هم مانند همه‌ی ایرانیان معتقد هستیم که آینده‌ی آباد و آزاد در ایران ممکن است، اما نه با این ۴ کاندیدا و نه با این شکل انتخابات.

ما داریم برای رساندن حرف‌هایمان از آزادی که در کشورهای اروپایی مثل فرانسه وجود دارد استفاده می‌کنیم.
همان وضعی که بعد از انقلاب بود و ما می‌توانستیم با هم‌میهنانمان سر خیابان چهارراه پهلوی سابق، مصدق یا هر نام دیگری که بگذاریم، جلوی دانشگاه تهران یا در درون دانشگاه آزادانه صحبت بکنیم.

این فضا را ایجاد کرده‌ایم. کسانی هستند که همانطور که شما دیده‌اید کاغذ را به زمین می‌اندازند و توهین می‌کنند که با توجه به اوضاعی که در ایران است طبیعی است.