پاریس، میزبان بهترین تنیس‌‌بازان زن و مرد جهان

ایرج ادیب‌زاده

پاریس، پایتخت فرانسه از روز یک‌شنبه، پایتخت دوستداران تنیس در جهان هم شده است. بهترین تنیس‌‌بازان زن و مرد حرفه‌‌ای جهان از یک‌شنبه رقابت‌های خودشان را در مهم‌ترین رقابت‌های عمده تنیس جهان که روی زمین خاک رس انجام می‌شود، آغاز کردند.

اما یکی از محبوب‌ترین چهره‌های دور و نزدیک رولن ‌گاروس یک ایرانی به نام منصور بهرامی است که از ۱۸ سال پیش با عنوان بازیکن و حالا مبتکر و برگزار کننده مسابقه‌های تنیس بازیکنان نامدار قدیمی که در ایران پیشکسوت نامیده می‌شوند، در رولن گاروس حاضر است.

اول از همه نظر منصور بهرامی را در مورد رولن گاروس ۲۰۰۹ می‌پرسم.

خوشبختانه ما در مسابقات هفته قبل مادرید، فدرر را دیدیم که از نادال برد. هنگامی بود که همه فکر می‌کردند دیگر بازی فدرر افت کرده و پایین آمده است. این خودش یک مقدار هیجان مردم را برای مسابقات رولن گاروس بیشتر کرده است.

طوری که من تابلو را نگاه می‌کنم می‌بینم حریف‌های نادال حداقل تا یک هشتم فینال به آن صورت زیاد قوی نیستند. راند چهارم معمولاً حریفش باید اسپانیولی روی دستگاه باشد. می‌دانم که فدرر بازی‌های سخت‌تری خواهد داشت.

جوکوویچ در پایین جدول است با فدرر، دل پوترو هم آنجا است این‌ها تمام بازیکن‌هایی هستند که می‌توانند برای فدرر خطرناک باشند ولی همان‌طور که خودتان می‌دانید بخت اصلی مسابقات، نادال است.

پس بخت اصلی نادال است.

بله، دیگر بخت اصلی مسابقات نادال است. فکر می‌کنم فدرر مسابقه فرانسه را خواهد برد. البته اگر نگاه کنید در این دو سال اخیر فدرر به سادگی تمام حریف‌هایش را از جلوی راه برداشته و این سه سال اخیر همه‌اش به نادال باخته است. فکر می‌کنم واقعاً لایق این است که مسابقات رولن گاروس را ببرد.

منصور بهرامی

تنها مسابقه معتبر، یعنی جز چهار مسابقه گران شلم که فدرر نبرده، همین رولن گاروس است؟

صد درصد. فکر کنید نادال دو سه سال دیرتر کار خود را شروع می‌کرد. الان فدرر تمام رکوردها را زده است. حتی رولن گاروس را هم برده و شاید ۱۵ یا ۱۶ گرند اسلم برده بود. ولی او جلوی راهش را گرفته. اما باز امیدوارم که حداقل یک بار هم که شده بتواند مسابقات را ببرد.

همیشه رولن گاروس با شگفتی‌های تازه هم همراه بوده است فکر می‌کنید امسال شگفتی تازه‌ای به وجود آید‌؟

روی زمین خاکی اصولاً بازی‌ها خیلی خیلی سخت‌تر است و آن کسی که واقعاً از همه از نظر فیزیکی قوی‌تر است، معمولاً می‌برد. روی زمین خاک، برای یک امتیاز گرفتن‌، توپ خیلی بیشتر رد و بدل می‌شود‌، شاید گاهی اوقات ۲۰ یا ۳۰ دفعه و یا بیشتر از ۳۵ دقیقه توپ رفت و برگشت داشته باشد. از نظر فیزیکی خیلی مشکل‌تر است.

درباره ارغوان رضایی، تنیس‌باز ایرانی‌تبار هم اگر ممکن است نظرتان را بگویید. قبل از مسابقات رولن گاروس، فینال مسابقات استراسبورگ را برده است؟

بله، خودم گرداننده مسابقات استراسبورگ بودم و تمام هفته، بازی‌های ارغوان را دیدم و واقعاً خیلی خوشحال شدم از این‌که در این مسابقات اول شد. در این مسابقات، در راند اول وقت دوم مسابقات به نام سیبیل بنر، نفر اول اتریش از ایشان برد.

از بازی اول گفتم که می‌تواند مسابقات را اول شود. با خوشحالی دیدم که در فینال در دو ست از بازیکن چک به نام لوسی هردگا برد. جدولش را که دیدم، راند اولش به بازیکن ژاپنی، سو‌گی‌یاما که بازیکن خیلی خوبی است، ولی سنش دارد کمی بالا می‌رود، می‌خورد.

دقیقاً یادم است که سه سال پیش در همین زمینی که بازی دارد ـ برای این‌که من پرس و جو کردم و می‌دانم در دومین زمین رولن گاروس یعنی زمین استران‌ لانگن بازی می‌کند که ده هزار نفر جمعیت می‌گیرد ـ سه سال پیش از سوگی‌یاما برد. آن موقع سوگی‌یاما بازیکن بهتری بود و به همین دلیل فکر می‌کنم بتواند سه چهار راند بالا بیاید.

آقای بهرامی فکر می‌کنید چه مشکلی در کار بازی‌های ارغوان رضایی است که نمی‌تواند از تواناییش به طور کامل استفاده کند چون خودش چند وقت پیش که با من گفت و گو می‌کرد، گفت هدفم این است که شماره یک دنیا شوم.

بله، هدفش شماره یک دنیا است‌. هفت، هشت سال پیش که برای اولین بار ارغوان را دیدم، فکر می‌کردم تا سه چهار سال بعد یعنی همین یکی دو سال پیش، جزو ۱۰ بازیکن اول دنیا شود. اصولاً تکنیک و نوع بازی که ارغوان دارد و قدرت توپ زدنش استثنایی است.

تنها کسی که من می‌دانم در بین خانم‌ها به همین خوبی و به همین قدرت توپ می‌زند، بازیکن روسیه، کوزنت زوا است. فکر می‌کنم و امیدوارم که به زودی ارغوان را جزو بهترین‌های دنیا ببینیم.

منصور بهرامی به همراه ایلی نستازی

به نظر شما استقبال تماشاگران چطور بوده‌؟

مسابقات رولن گاروس مسابقاتی است که بلیت‌‌ گیر آوردن واقعاً مشکل است و تمام بلیت‌‌ها فروخته شده است و بلیتی برای فروش نمانده است. همان‌طور که می‌دانید تمام زمین‌ها از همان روز اول تا روز آخر پر است و استقبال مردم بیشتر و بیشتر می‌شود. این مسابقات گراند اسلند چهار مسابقه‌ای است که هیچ مسأله‌ای از نظر جمعیت و بلیت فروختن ندارند.

می‌رسیم به مسابقه‌های پیشکسوت‌ها که خود شما اداره می‌کنید و امسال هم آندره آغاسی و استیفی گراف به پاریس می‌آیند تا جشن آشنایی ۱۰ سال پیش‌شان را روی همین زمین‌های خاک رس برپا کنند، که به عشق و ازدواج آن‌ها منجر شد. اول درباره همین مسابقه‌های پیشکسوت‌های امسال بفرمایید؟

مسابقات پیشکسوت‌ها هر سال بهتر و قوی‌‌تر می‌شود. همان‌طور که شما فرمودید از همان روز اول باعث و بانی‌ مسابقات من بودم‌. این مسابقات را شروع کردم و الان هم سال دوازدهم است که این مسابقات را اجرا می‌کنیم.

۲۴ نفر از صاحب‌نام‌ترین بازیکن‌های پیشکسوت تنیس را به این مسابقات دعوت کردم که اگر بخواهید اسم‌هایشان را برایتان بگویم خوشحال می‌شوم.

فقط یکی دو تا از معروف‌ترین‌هایشان را اگر بفرمایید ممنون می‌شوم.

معروف‌ترین‌هایش بوریس بکر، است، مکن رو، موستر، گومز. این‌ها تمام کسانی هستند که در مسابقات قهرمان بودند‌.

یعنی در همین رولن گارو‌س هم برنده شده بودند؟

بله، ما ۲۴ بازیکن داریم که حداقل ۱۵ نفر از قهرمان‌های رولن گاروس بودند و بقیه غیر از دو سه نفر یا نفر اول دنیا بودند یا این‌که مسابقات گراند اسلند دیگر را بردند.

جوایز این مسابقات چقدر است؟

برای بازی‌های پیشکسوت‌ها معمولاً بازیکنان برای جوایز نمی‌آیند و بیشتر برای پرستیژ و اهمیتی است که دارد، ولی جوایز هم است. مثلاً تیم اول، سیصد و شصت هزار یورو جایزه می‌گیرد.

تماشاگران هم استقبال می‌کنند؟

تماشاگران می‌توانند بیایند. سال قبل خودتان دیدید، ما دو گروه داریم بالای ۳۵ سال و بالای ۴۵ سال. بالای ۴۵ سال که من و دوستم هانری لوکوند با هم دیگر بازی کردیم. اگر یادتان باشد در زمینی بازی می‌کنیم که ده هزار نفر جمعیت دارد.

دو کلمه راجع به استیفی گراف و آندره آغاسی که ۱۰ سال پیش روی همین زمین‌ها باهم آشنا شدند که به عشق و ازدواج آن‌ها منجر شد، شما آغاسی و استیفی گراف را از نزدیک می‌شناسید؟

بله، دقیقاً از نزدیک می‌شناسم و روز ششم ماه جون یعنی روز شنبه، استیفی گراف و شوهرش آندره آغاسی یک ساعت در زمین حرف می‌زنند و با بچه‌های جوان و نوجوان تنیس بازی می‌کنند و من هم از لحاظ زبان کمکشان می‌کنم‌.

آخرین پرسش هم درباره پسر خود شما است که می‌دانم شروع به تنیس کرده بود، الان در چه وضعیتی است‌؟

پسر من به طور تفریحی تنیس بازی می‌کند. ولی این‌که بخواهم بگویم تنیس‌باز است، نه نیست.

یعنی مثل پدرش که سال‌ها قهرمان ایران بود و بعد حرفه‌ای شد زیاد انگیزه ندارد؟

نه انگیزه قهرمانی ندارد. یکی از پسرهایم درسش را تمام کرده و دیگری هم مشغول درس خواندن است.